Спыніць Пуціна

Украіна — адзіная краіна ў Еўропе, якая выконвае асноўную місію НАТА.

Пуцін адхіліў нядаўнюю прапанову пасланнікаў Трампа аб завяршэнні вайны ва Украіне, бо ўпэўнены, што Захад настолькі слабы, што ён можа дасягнуць яшчэ большай поспеху.

На пачатку тыдня ён адкрыта заявіў, што Расія гатовая весці вайну, калі Еўропа гэтага хоча. Пад гэтым ён разумее, што любая нагода, якую яго прапагандысцкая машына зможа падаць як правакацыю, стане падставай для ваенных дзеянняў, якія выйдуць за межы Украіны.

Гэта, вядома, ніколі не было сакрэтам; заўсёды было ясна, што пасля капітуляцыі Украіны, калі яна не зможа ўтрымацца ў сваёй мужнай абароне Захаду, вайна не скончыцца. Замест гэтага Пуцін перайдзе да сваёй наступнай мэты, бо, як я неаднаразова папярэджваў, у гэтай вайне ніколі не ішлося пра захоп украінскіх тэрыторый або рэсурсаў; для Пуціна гэта заўсёды была вайна за перадзел свету. Чаму інакш цэнтральнай часткай патрабаванняў у абсурдным мірным плане, які быў прадстаўлены пасланнікамі Трампа і Крэмлём, спачатку было ўмацаванне пазіцый рускай мовы і Рускай праваслаўнай царквы ва Украіне?

Пуцін вядзе барацьбу за ідэалагічную візію, у якой Расія выступае дамінуючай сусветнай сілай-супрацьвагай, якая ўвасабляе традыцыйныя каштоўнасці, супрацьпастаўленыя каштоўнасцям вольнага і дэмакратычнага свету. У гэтай візіі Расія захоўвае сваю сферу ўплыву, і ўрэшце яе аўтарытарная, рэакцыйная светапоглядная мадэль перамагае.

Кантраст паміж заявамі Пуціна і пазіцыяй Еўропы застаецца разючым. Пакуль Пуцін ва Украіне адкрыта здзяйсняе ваенныя злачынствы, парушае паветраную прастору НАТА і марскія межы, еўрапейскія лідары спакойна стаяць побач, робяць заявы і працягваюць абмяркоўваць паступовыя далейшыя крокі.

Нядаўна я ўдзельнічаў у канферэнцыі па бяспецы ў Галіфаксе і быў членам яе ўступнай панэлі: у пэўны момант дыскусіі я не вытрымаў і стаў эмацыйным. Я сцвярджаў, што Украіна — адзіная краіна ў Еўропе, якая выконвае асноўную місію НАТА; яна адна абараняе Захад ад агрэсіі Пуціна і захоўвае будучыню дэмакратычнага свету. Тым часам еўрапейскія лідары маюць нахабства абмяркоўваць, ці варта наогул уключаць Украіну ў перамовы аб спыненні баёў.

Гэта сітуацыя, якая яшчэ некалькі гадоў таму была б немысімай: Амерыка не толькі адмаўляецца ад сваёй глабальнай адказнасці, але і актыўна падтрымлівае агрэсара. Мая кароткая тырада стала віруснай, бо, думаю, закранула нерв; настроі пачынаюць змяняцца. Людзі бачаць абсурднасць сітуацыі, той факт, што дыктатарскі рэжым вядзе адкрытую вайну супраць Захаду, у той час як заходнія лідары ўсё яшчэ адмаўляюцца прызнаць відавочную рэчаіснасць.

Формула поспеху Пуціна сёння, як і заўсёды, — гэта атрутная сумесь еўрапейскага бяссілля і амерыканскай карупцыі. Каманда Трампа фактычна прадае Украіну за перамоўным сталом, пакуль Еўропа адвяртаецца. Апошнім часам Еўропа ўвязла ў жаласных узаемных абвінавачаннях, паколькі Бельгія, дзе размешчаны Euroclear — найбуйнейшы ў свеце клірынгавы фінансавы цэнтр, — зацягвае канфіскацыю замарожаных расійскіх дзяржаўных актываў. Такі крок можа выклікаць юрыдычныя праблемы, не кажучы ўжо пра тое, што ён адштурхнуў бы буйных міжнародных кліентаў, такіх як Кітай і Саудаўская Аравія.

Канцлер Мерц раскрытыкаваў прэм’ер-міністра Бельгіі дэ Вевера за бяздзейнасць, тым самым пераклаўшы адказнасць за еўрапейскую слабасць са свайго ўрада на зручнага казла адпушчэння. Але якія рашучыя меры прыняла Нямеччына апошнім часам, адпаведныя ўзроўню пагрозы і актуальным патрэбам Украіны? Дзе абяцаныя ракеты Taurus? У Мерца няма маральнай падставы [каго-небудзь папракаць], пакуль ён не выканае ўласныя абяцанні і не дапаможа Украіне атрымаць тое, што ёй жыццёва неабходна, каб заставацца канкурэнтаздольнай на полі бою.

Украіна не можа вечна абараняць Еўропу, тым больш — з недастатковымі рэсурсамі. Пакуль Еўропа марудзіць з пастаўкамі, паўночнакарэйскія і кубінскія салдаты ваююць на фронце, каб падтрымаць рэжым Пуціна. Чаму ва Украіне няма салдат НАТА? Калі Еўропа не гатовая накіраваць сухапутныя войскі, як наконт пілотаў, якія маглі б дапамагчы абараняць украінскую паветраную прастору? Чаму яна не можа хаця б абараніць уласнае неба ад расійскіх уварванняў? У Еўропы ёсць усе неабходныя рэсурсы (і нават больш) — фінансавыя, ваенныя, тэхналагічныя, — каб выйграць гэтую вайну; застаецца толькі пытанне палітычнай волі, якая вызначыць ход баявых дзеянняў.

Калі Украіна будзе вымушаная падпарадкавацца расійскім патрабаванням — плану, які замацоўвае акупацыю Пуціна і ўзнагароджвае яго агрэсію, — значыць, Еўропа як ідэя і як палітычны актар ужо даўно мёртвая. Калі Пуцін дасягне сваіх мэтаў ва Украіне і пойдзе далей, наступная фаза яго вайны неабавязкова будзе выглядаць як традыцыйныя ваенныя дзеянні, якія мы назіралі апошнія чатыры гады. Яна можа ўключаць іх, але таксама разгорнецца на іншых узроўнях — як гібрыдная вайна, якую Пуцін вядзе дзесяцігоддзямі: у кіберпрасторы, у медыя, праз маніпуляванне заходнімі палітычнымі партыямі і праз разнастайныя праксі-канфлікты па ўсім свеце.

Розніца будзе ў маштабе: атакі больш не будуць замаскіраваныя ўдзелам у міжнародным парадку, а стануць нападамі бяссарамнага і беспакаранага агрэсара. Вайна за перабудову сусветнай сістэмы больш не будзе весціся схавана, а стане скаардынаванымі, усеабдымнымі намаганнямі па сабатажы Захаду і адкату дэмакратычнага прагрэсу. Калі мы не хочам жыць у такім свеце, гэта наш апошні шанец. Украіне патрэбныя грошы і зброя, каб пераламаць сітуацыю ў баі, і ёй патрэбнае рэальнае месца за перамоўным сталом, каб забяспечыць мір, які захавае яе годнасць і суверэнітэт.

Як для чалавека, што вырас за «Жалезнай заслонай», тое, што адбываецца сёння, для мяне асабліва непасціжальна. Амерыканскі прэзідэнт, які падтрымлівае расійскага дыктатара дзеля выгоды; еўрапейскія лідары, што бяздзейнічаюць, пакуль вайна бушуе ля іх парога. Гэта пытанне ўжо не гадоў, а месяцаў. Вайна перакінецца на Еўропу, у сэрца вольнага свету, калі Пуціна не спыніць. Еўропа працягвае дзейнічаць паводле свайго старога бюракратычнага сцэнару, але прыйшоў час пераключыцца на іншую перадачу. Вайна развіваецца ў іншым тэмпе і паводле іншай логікі.

Пуцін і яго саюзнікі выкарыстоўваюць кожны даступны ім рычаг: Венгрыя і Славакія прасоўваюць расійскі парадак дня праз афіцыйныя каналы ЕС. Еўропа павінна перакрыць гэтыя шляхі ворагу і прыняць уласныя ваенныя меры. Кошт барацьбы з агрэсіяй Пуціна штодня расце з пачатку вайны і будзе працягваць расці. Еўропа можа прынесці неабходныя ахвяры цяпер — або ў недалёкай будучыні весці яшчэ больш жорсткую вайну на сваёй уласнай зямлі

Гары Каспараў, BILD

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]