Галоўны козыр Украіны

Расія ўжо не можа павялічыць армію.

Ну, што ж, наступіла каляндарная зіма, падчас якой нам прарочаць голад, холад і смерць. Крыху лічбаў і фактаў.

Расійскае вяснова-летне-восеньскае наступленне правалілася. Буферная зона ў Чарнігаўскай вобласці нават не пачалася. Буферная зона ў Сумскай вобласці не створана. Пакроўск і Мірнаград не захоплены, Купянск не захоплены, наступ на Сіверск і Ліман буксуе, наступ на Гуляйполе станам на цяпер спынены.

У параўнанні з аналагічным перыядам мінулага года расійскія прасоўванні мінімальныя. А калі параўнаць страты ворага станам на 30 лістапада 2024 года і станам на цяпер, то яны складаюць 432 тыс. асабовага складу. Гэтыя жыцці былі пакладзены, каб перайсці трасу Пакроўск—Бахмут, зайсці ў межы Пакроўска і наблізіцца да Гуляйполя. Вы скажаце, што Путіну начхаць на страты? Гэта так. Але факт гэтых страт у абмен на мінімальныя тэрытарыяльныя дасягненні існуе, уплыў існуе, і адмахнуцца ад гэтага немагчыма.

За апошнія некалькі месяцаў агульная колькасць расійскіх войскаў на тэрыторыі Украіны вагалася ў раёне 709–710 тыс. Гэта азначае, што павялічыць колькасць арміі Расія не здольная, яна можа толькі ўтрымліваць яе колькасць.

Без павелічэння колькасці арміі расіянам будзе цяжка дасягнуць вялікіх прасоўванняў. Павольна прагрызаць фронт, абменьваючы тэрыторыю на сотні і тысячы загінулых, — так. Але не разграміць ЗСУ! Хаця менавіта разгром арміі з’яўляецца залогам перамогі ў вайне. Разграміш армію — тэрыторыі самі ўпадуць табе ў рукі. Але ЗСУ не разбітыя, і перадумоў, што гэта можа адбыцца, не відаць.

Чаму расіяне не могуць павялічыць сваю армію? Праблема ў стане эканомікі, якая падарвана вайной. Наяўнасць рэцэсіі ў расійскай эканоміцы прызнаецца нават на афіцыйным узроўні і нават крэмлёўскімі эканамістамі. Крызіс бюджэтных неплацяжоў расце, а значыць, ёсць праблемы са зборам падаткаў для функцыянавання дзяржаўнага сектара (арміі, у прыватнасці!). 56 рэгіёнаў РФ маюць бюджэтныя «дзіркі», а паколькі львіную долю выплат за заключэнне кантрактаў на службу ў Узброеных Сілах РФ (ВС РФ) ўскладзена менавіта на мясцовыя бюджэты — выснова відавочная.

Гэта толькі асобныя факты. Маркераў насамрэч больш. Без эканомікі немагчыма весці вайну. Гэта аксіёма.

Вы можаце нагадаць мне пра 166 млрд долараў, якія Пуцін прадугледзеў у федэральным бюджэце на вайну ў 2026 годзе. Ну, прадугледзець на паперы можна што заўгодна. Як і перанесці горад Камсамольск (Гарышнія Плаўні??) з Палтаўскай у Данецкую вобласць і на картах Герасімава «акружыць» 15 батальёнаў у Купянску. Рэальнасць заўсёды ёсць і будзе іншай.

Вы можаце нагадаць мне пра нашыя праблемы. Пра карупцыю ў органах улады, «плёнкі Міндзіча» і гэтак далей. Гэта агідны выпадак. Асабіста ў мяне дагэтуль адчуванне, што залезлі менавіта мне ў кішэню. Бо мне таксама выключаюць святло. Але барацьба з карупцыяй не роўная неабходнасці капітуляцыі, як нас спрабуюць пераканаць некаторыя нашыя паважаныя замежныя партнёры.

Вы спытаеце, а што будзе з нашай эканомікай, калі Захад раптам выключыць нам усе апараты забеспячэння жыццядзейнасці? Адказваю. Упадзем вельмі хутка. Але я спадзяюся, што гэтую праблему ўдасца вырашыць. Ніякім чынам не магу паўплываць на дзеянні Еўразвязу ў гэтым сэнсе, таму застаецца толькі назіраць. Бачу, што спробы дапамагчы нам прысутнічаюць.

Усё, што я магу зрабіць са свайго боку, — гэта падтрымліваць устойлівасць тылу, бо без тылу не будзе стаяць фронт. Асабіста я лічу, што рэальныя перамовы пра мір пачнуцца вясной пад уплывам праблем у расійскай эканоміцы. Кірыл Буданаў ставіць на люты. Але ў любым выпадку гэта будзе 2026 год. Таму нам гэтую зіму трэба прастояць.

Скажу ад сябе. Мяне не задавальняе тое, што я ўбачыў у першай рэдакцыі «плана Уіткофа». Я гэтага не падтрымліваю! Я не бачу ніякіх падстаў для таго, каб нам агаляць свой зад! Вышэй я патлумачыў, чаму. Гэты план зменяць? Добра, я гатовы пачакаць. Хоць я ўпэўнены, што на гэтым этапе мы зноў вернемся ў кропку «0». І тады зноў абстрэлы, адключэнне святла, цемра, можа, холад і таму падобнае.

Гэта вайна, якую пачалі не мы. Каму-небудзь фатальна трапіла ў кватэру, загінулі сваякі, сябры, муж, брат і сын на фронце? Мае словы спачування не дапамогуць вашаму болю. Мы ведаем, хто за гэта павінен несці адказнасць. Даўно пара прыняць для сябе, што мы ўсе знаходзімся на вайне, і кожны з нас можа на гэтай вайне пацярпець. Або мы вытрымаем, або нас знішчаць. Трэцяга не будзе. Але я хачу нагадаць, што цяпер мы таксама наносім адказныя ўдары. Там таксама будзе цемра і яшчэ больш холаду. У Расіі заўсёды будзе больш холаду.

Я ўжо казаў, што паміж капітуляцыяй і цемрай я заўсёды выберу цемру. Я гатовы пабыць пару содняў, нават тыдзень без святла, абаграваць кватэру гарачай цаглінай і кіпяціць ваду на вогнішчы ў двары. У сховішчах таксама можна спаць, хоць гэта і нязручна. Але тыл павінен стаяць, каб стаяў фронт. Гэтую гульню трэба дагуляць да канца, хоць я згодны, што гэта зусім не гульня. Але вясна ўсё адно прыйдзе.

Дзяніс Паповіч, Facebook

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]