Навукоўцы: Гіганцкая акула ўзростам 115 мільёнаў гадоў змяніла ўсё

Эвалюцыю драпежнікаў давядзецца перагледзець.

Старажытнае марское дно вакол сучаснага Дарвіна ў Аўстраліі калісьці кішэла марскімі пачварамі мелага перыяду — даўгашыйнымі плезіязаўрамі, тарпедападобнымі іхтыязаўрамі і масіўнымі касцянымі рыбамі, якія разсякалі паўднёвую частку акіяну Тэціс 115 мільёнаў гадоў таму. У донных адкладах гэтага мелкаводнага шэльфа захавалася рэдкае спалучэнне іх рэшткаў, што робіць яго адным з нямногіх вокнаў Аўстраліі, якія дазваляюць зазірнуць у раннія марскія экасістэмы, піша Discover Magazine.

Сярод мноства скамянеласцей марскіх рэптылій і рыб навукоўцы таксама выявілі сведчанні існавання яшчэ больш буйнога драпежніка — пазванкі акулы, косткі якой былі большыя, чым у вялікай белай акулы. Паводле навукоўцаў, даўжыня цела акулы, верагодна, дасягала ад 6 да 8 метраў, што прыблізна адпавядае даўжыні гарадскога аўтобуса.

Паводле новага даследавання, гэтае адкрыццё адсоўвае паходжанне мегаакул прыкладна на 15 мільёнаў гадоў у мінулае.

Папярэднія даследаванні паказваюць, што акулы існуюць ужо больш за 400 мільёнаў гадоў, але група, якая дала пачатак сучасным вялікім белым акулам — ламнападобныя — з’явілася толькі ў эпоху дыназаўраў.

Паводле навукоўцаў, самыя раннія ламнападобныя выяўленыя ў адкладах узростам каля 135 мільёнаў гадоў як невялікія, каля метра, драпежнікі, аднак гэтая група хутка дыверсіфікавалася, утварыўшы шырокі спектр формаў. Сёння ламнападобныя ўключаюць каля 15 відаў, ад прыбярэжных драпежнікаў да глыбакаводных гігантаў, даўжыня якіх перавышае 10 метраў.

Даследаванні паказваюць, што некаторыя ламнападобныя пазней ператварыліся ў буйных драпежнікаў, уключаючы 6-метровую вялікую белую акулу і каласальнага мегаладона, даўжыня якога, як лічыцца, магла перавышаць 17 метраў. Аднак адсачыць, калі менавіта пачалося гэтае змяненне памераў, было няпроста, бо храстковыя шкілеты акул амаль не скамянеюць.

Пераважна даступныя нам звесткі заснаваныя на зубах, а не на пазванках або поўных шкілетах, што пакідае толькі фрагментарныя падказкі пра раннія памеры цела. Гэта робіць пазванкі з фармацыі Дарвін асабліва каштоўным акном у гэты раздзел эвалюцыі акул.

У новым даследаванні навукоўцы выявілі велізарныя скамянелыя пазванкі. Каб вызначыць жывёлу, што хавалася за гэтымі вялізнымі косткамі, каманда прааналізавала пяць целаў пазванкоў з фармацыі Дарвін. Скамянеласці незвычайна добра захаваліся для храсткоў акул, захаваўшы дастаткова мінералізацыі, каб раскрыць іх унутраную структуру.

Паводле навукоўцаў, кожны пазванок быў велізарным і дасягаў 12,6 сантыметра ў папярочніку ў параўнанні з прыблізна 8 сантыметрамі ў дарослай вялікай белай акулы. Ён таксама меў адметныя рысы кардыбіядонтыд — вымерлага сямейства буйных ламнападобных акул.

Навукоўцы таксама прымянілі іншы падыход, каб ацаніць поўны памер акулы. Для гэтага каманда сабрала вялікі набор дадзеных па вымярэннях і адметных рысах кардыбіядонтыд, вымерлага сямейства буйных ламнападобных акул. Вынікі паказалі, што гэтыя акулы, верагодна, дасягалі 6–8 метраў у даўжыню і важылі больш за 3 тоны, што робіць іх аднымі з дамінуючых драпежнікаў таго часу.

Такім чынам, вынікі даследавання адсоўваюць з’яўленне гіганцкіх ламнападобных на значна больш ранні тэрмін, чым лічылася раней. Замест таго каб эвалюцыянаваць бліжэй да 100 мільёнаў гадоў таму, гэтыя акулы пачалі асвойваць велізарныя памеры цела задоўга да таго, як у акіяне з’явіліся такія гіганты, як мегаладон. Прастымі словамі, у мелавым перыядзе ў акіяне, верагодна, дамінавалі гэтыя раннія акулы, якія канкуравалі з марскімі рэптыліямі за прастору і здабычу ўздоўж аўстралійскага шэльфа.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]