17 лiстапада 2025, панядзелак, 14:54
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Крамль апынуўся перад цяжкай дылемай

5
Крамль апынуўся перад цяжкай дылемай

Армія РФ знясіляецца.

Чалавечы рэсурс — адна з найбуйнейшых пераваг краіны-агрэсара Расіі ў вайне супраць Украіны, але вораг сутыкнуўся з сур'ёзнымі праблемамі з мабілізацыяй. Мясцовыя бюджэты, на якія ўскладзена фінансаванне кантрактнікаў, пакутуюць ад недахопу сродкаў, у той час як страты расійскай акупацыйнай арміі на полі бою растуць, што ўзмацняе грамадскае незадаволенне і павялічвае колькасць расіян, якія хочуць як мага хутчэй спыніць вайну.

Крамль дагэтуль не адважваецца на ўсеагульную мабілізацыю, разумеючы, чаго можа каштаваць гэты крок. Аднак кіраўніцтва РФ па-ранейшаму звяртаецца да ўтоенай мабілізацыі і спрабуе прыцягваць у акупацыйныя войскі нават хворых і зняволеных. Дарэчы, досвед «бунту Прыгожына» паказаў, што нават пяць тысяч злачынцаў са зброяй у руках могуць паставіць з ног на галаву ўсю Расію, таму і такі варыянт уяўляе пагрозу для рэжыму.

У той жа час для ворага надзвычай важная і матэрыяльна-тэхнічная складнік гэтай вайны. Цяпер армія РФ мае прыкметы знясілення. Калі вясной Расія не атрымае істотнай знешняй дапамогі, узровень яе агрэсіі пачне зніжацца.

Такое меркаванне ў эксклюзіўным інтэрв'ю OBOZ.UA выказаў выканаўчы дырэктар Украінскага цэнтра бяспекі і супрацоўніцтва Дзмітрый Жмайла.

– Як вы ацэньваеце перспектыву, жаданне або неабходнасць ворага праводзіць масавую мабілізацыю, у прыватнасці ў умовах каласальных страт яго арміі? Ці сапраўды Крамль можа пайсці на гэты крок? Бо мы разумеем, што сёння жывая сіла з'яўляецца амаль адзінай яго перавагай на полі бою.

– Вельмі сумнеўна. Расіяне праводзяць пэўную квазімабілізацыю. Перш за ўсё з-за таго, што мы значна пашкодзілі іх нафтавую інфраструктуру і ўдарылі па стратэгічных прадпрыемствах. 17% выведзена з ладу, і гэтая лічба расце. Плюс падзенне сусветных цэн на сырую нафту. Вядома, не настолькі, як нам бы хацелася — прыкладна да 50 долараў за барэль, хоць нам патрэбна было б 30. Плюс санкцыі.

Усё гэта прывяло да таго, што грошай, якія павінны выплачваць за кантракты мясцовыя бюджэты, — а там казачная сума першай выплаты, эквівалент 40 тысяч долараў, — вельмі часта няма або яны ёсць у меншым аб'ёме. Адпаведна, пачаліся збоі з выплатамі. Гэта першае. Другое: яны абвясцілі рэжым кругласутачнага прызыву, нібыта на тэрміновую службу, не вясновы і асенні прызыў, а круглагадовы, пад шум якога можна праводзіць мерапрыемствы мабілізацыі.

Трэцяе. Яны здымаюць нормы адносна хворых. Ідзе гаворка пра гепатыт B, гепатыт C і СНІД. Гэтых хворых яны збіраюць, у прыватнасці, у два палкі — 1425 і 1427, якія цяпер, у тым ліку, прысутнічаюць на Сумшчыне.

Далей выграбваюць, як Прыгожын, зэкаў, спрабуюць усіх выцягнуць, і нават з іншымі пакараннямі. Прыцягваюць і людзей на ўмоўным тэрміне. Акрамя таго, ужо ёсць інфармацыя, што адрасна рассылаюць павесткі, яны ружовага колеру, нібыта для ўдакладнення звестак. То бок робіцца ўсё магчымае.

Але абвяшчэнне ўсеагульнай мабілізацыі расіяне будуць адцягваць да апошняга, калі іх вельмі не прыцісне. Бо сацыялогія паказвае, што ўзровень тых, хто кажа, што трэба заканчваць вайну, усё ж такі расце. Труны ў Расію, дзякуй Богу, ідуць, і ўсё гэта паступова выраўноўваецца. То-бок расіяне гатовыя ваяваць далей, але жадана да апошняй кроплі крыві суседа. Такі сабе грамадскі дагавор.

Таму Расія так нервуецца. Калі нам кажуць, што расіяне прасоўваюцца штодня, дык гэта ўсё расійская гісторыя, расійскі наратыў. Лагічна, што яны прасоўваюцца, бо іх у разы больш, але гэта дакладна не тое прасоўванне, якое эквівалентнае такім стратам.

Нагадаў бы: на трэці тыдзень лістапада мінулага года расіяне рухаліся з хуткасцю 35–45 квадратных кіламетраў за суткі. Цяпер гэты паказчык знізіўся да 8. Лагічна, што мы не стаім насмерць, калі на нас проста прэ такая арда.

Але калі б расіяне былі ўпэўненыя, што зламаюць нас на фронце, навошта ім тады парушаць паветраную прастору НАТА? Навошта ладзіць дыверсіі ў Еўропе? Калі ў вас усё так добра, навошта вам гэта, калі вы не ведаеце, якой будзе рэакцыя? Але яны зусім не ўпэўненыя, бо летнюю наступальную кампанію правалілі. Што да восеньскай наступальнай кампаніі, дык, дзякуй Богу, ужо мінуў месяц, і нейкіх вялікіх дасягненняў у ворага няма, затое ёсць велізарныя страты.

Зноў пагрозы ядзернай зброяй, зноў правакацыі ў Еўропе, і я думаю, што яны будуць працягвацца. Плюс падсілкоўванне ўсіх пратэстаў — імігранцкіх рухаў. Паралельна падсілкоўваюць антыімігранцкія расійскія групоўкі, каб сутыкаць іх паміж сабой і правакаваць нестабільнасць. Тога ж Макрона кашмарылі «жоўтымі камізэлькамі». Часткова гэта прыносіць вынік. Расіяне дасылаюць пасыл Еўропе. Маўляў, бачыце, зброю вы аддалі Украіне, а вам самім абараняцца няма чым. Дык во, ахвяруйце Украінай дзеля ўласнай бяспекі, перакрыйце кран вайсковай дапамогі.

Сітуацыя для нас, вядома ж, складаная, але і для расіян яна не менш складаная. І казаць, што вайна ўпёрлася, я б не стаў, бо мяркаваць толькі па зямлі — гэта вельмі і вельмі няправільна. Тут пераможа ў гэтай гонцы той, хто хутчэйшы, тэхнічна мацнейшы, разумнейшы.

Расіяне робяць «Шахеды», а мы робім дроны-перахопнікі. Расіяне гэтым запалохваюць Еўропу — мы кажам: нічога, не хвалюйцеся, усё нармальна, прыязджайце на вучэнні. І дзеля гэтага мы нават прынялі супярэчлівы для грамадства закон аб адкрыцці экспарту зброі. Гэта ж у першую чаргу для еўрапейскіх партнёраў. Інвестуйце, зброя значна таннейшая, значна эфектыўнейшая. Не трэба AIM-120, які каштуе больш за мільён долараў, збіваць фанерную «Герберу», чырвоная цана якой — 10 тысяч долараў.

Такім чынам, ідзе вялікая барацьба. У выніку ў нас не ўсё добра. Мы маем шанец устаяць, але ў расіян тым больш не ўсё добра. Бо яны пайшлі ва-банк, і калі ў гэтым ва-банку не выцягнуць, яны разумеюць, якія катастрафічныя наступствы могуць быць, і вельмі хутка. Гэта і абвалы франтоў, і ўсё астатняе.

– Вы сказалі, што ў Расіі да апошняга будуць цягнуць з мабілізацыяй. Як вы думаеце, якім будзе гэтае «падзея Ч», якое ўсё ж прымусіць ворага да такога кроку?

– Вораг будзе вымушаны пайсці на такі крок, калі ў яго не застанецца ніякіх варыянтаў. Але першая хваля мабілізацыі, тыя 400 тысяч так званай частковай мабілізацыі, «чмобікі», — выклікала грамадскае незадаволенне, і ўся дзяржмашына Расіі ледзь не захлынулася ад яго. Правесці такую мабілізацыю — гэта велізарная нагрузка на дзяржапарат, на людзей. Таму пасля такога перайшлі ад бізуна да перніка.

Сітуацыя змянілася: вельмі шмат страт, вельмі шмат трунаў, і гэтую мабілізацыю будзе правесці яшчэ цяжэй. Адпаведна, ва ўмовах напружання дзесьці можна падпаліць знутры, як у свой час падпаліў Прыгожын. Мы бачылі, як пяць тысяч галаварэзаў паставілі на вушы ўсю Расію, і ўсе пачалі ўцякаць. А калі раптам з'явіцца нейкі расійскі камбатант, які гэтак жа будзе мець такую амбіцыю? Таму яны будуць спрабаваць выкручвацца да апошняга і не абвяшчаць такую мабілізацыю, бо яны да гэтага не гатовыя.

Ёсць пэўнае рэальнае знясіленне. Яны яшчэ могуць ваяваць, але калі вясной не атрымаюць знешняй дапамогі ад таго ж Кітая, то ўзровень ціску іх агрэсіі паступова пачне зніжацца.

Напісаць каментар 5

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках