Псіхолаг: Пуцін перажыў сур'ёзную траўму ў дзяцінстве
70- 30.09.2014, 16:36
- 68,876
Таму на пасадзе прэзідэнта Расеі ён увесь час спрабуе даказаць сваю сілу.
Такое меркаванне выказаў псіхатэрапеўт Швейцарскай Федэрацыі псіхолагаў (FSP), экспэрт у галіне судовай псіхалогіі, доктар псіхалагічных навук Філіп Жафэ (Philip Jaffé) у інтэрв'ю RFI на падставе біяграфіі і дзеянняў Пуціна, паведамляе «Украінская праўда».
«Пуцін перажыў сур'ёзную траўму ў дзяцінстве, і некаторыя звязаныя з гэтым эмоцыі могуць цяпер нечакана праяўляцца. На іншым узроўні», - сказаў ён, каментуючы слёзы Пуціна падчас выступу на плошчы, калі той зноў стаў прэзідэнтам.
«Пуцін - той чалавек, які вельмі прывязаны да адчування свайго месца ў дзяржаве», - дадаў псіхолаг.
Каментуючы расейска-ўкраінскі канфлікт і супрацьстаянне РФ з Захадам, Жафэ таксама звязаў гэта з падзеямі з дзяцінства Пуціна.
«Мне здаецца, што ён вельмі адчувальны да псіхалагічных траўмаў, да зневажанняў, зноў жа, у наяўнасці прыкметы таго, што гэта ў яго было ў дзяцінстве. Усе гэтыя эмацыйныя адчуванні праходзяць праз яго, праз яго асабістую гісторыю і праз гісторыю Расеі», - сказаў экспэрт.
«Усякія нападкі, усякая крытыка ў дачыненні да Расеі ўспрымаецца як нешта асабістае, і я думаю, што Уладзімір Пуцін адчувае, што ён павінен адрэагаваць сілай, як мачо, каб абараніцца. Усё гэта з дзяцінства, яму трэба даказаць, што з ім лепш не ўступаць у сваркі», - лічыць псіхолаг.
«Калі б дзеці штурхнулі яго, ён бы паказаў сваю фізічную сілу ў вельмі пераканаўчай манеры, каб ніхто ніколі не мог дамінаваць над ім. Гэтыя асабістыя асаблівасці Пуціна разрасліся ў яго палітычнай дзейнасці за ўвесь гэты час, менавіта таму ён дайшоў амаль да абсалютнай улады ў Расеі», - мяркуе Жафэ.
Тое, што Пуцін ніколі не саступае нават жанчынам, нават падчас паказальных выступаў перад прэсай, экспэрт тлумачыць так: «Пуцін сімвалізуе (амаль на грані карыкатурнай карцінкі) альфа-самца. Ён павінен быць заўважаны ў якасці дамінуючага самца».
На думку Жафэ, «прэзідэнт Пуцін - палонны свайго іміджу, які ён жа адчайна спрабуе праецыраваць, гэта яго твар, з якім ён адчувае сябе камфортна».
«Але, магчыма, тут ёсць сур'ёзны разлік - а ён вельмі разумны, - гэты вобраз у палітычным і геапалітычным планах працуе так: «Не варта жартаваць з Пуціным ці з Расеяй. І я захапляюся той мужнасцю, якую я ж і выпраменьваю», - сказаў псіхатэрапеўт.
Жафэ дапускае, што Пуцін змагаецца з пачуццём непаўнавартасці. «Ён павінен пастаянна дэманстраваць, што моцны і што няма ніякіх прыкмет паслаблення абароны, так ён адчувае сябе камфортна. Бо ён адчувае сябе ў пэўным сэнсе некамфортна, і гэта зноў вяртае нас да яго дзяцінства, у якім мелі месца крыўда і траўмы», - сказаў ён.
«У наяўнасці мноства сведчанняў таму, што Пуцін - сацыяльна неадаптаваны (няўклюдны) чалавек. У яго існуюць праблемы з развіццём стасункаў, з пошукам сяброў і г.д.», - сказаў псіхатэрапеўт
«Гэтая няёмкасць выяўляецца рознымі спосабамі. Альбо не быць галантным з жанчынамі, альбо рабіць дзіўныя рэчы з дзецьмі (цалаваць у жывот - рэд.), Альбо жаданне пастаянна знаходзіцца з людзьмі малодшымі за сябе», - дадаў Жафэ.
Ён таксама адзначыў, што магутныя квазідыктатары або дыктатары накшталт Муамара Кадафі або Беніта Мусаліні часам «губляюць пачуццё рэальнасці», праз што становяцца ўсё больш ірацыянальнымі, непрадказальнымі і небяспечнымі, здзяйсняючы дзіўныя ўчынкі.
«Дзе размешчаны Пуцін на спектруме - моцны лідар дзяржавы або псіхічна нездаровы дыктатар? Шмат хто кажа, што ў Пуціна выразней выяўляюцца прыкметы другога, чым першага. Гэта не зусім тое, што я думаю, бо Пуцін усё ж не Кадафі, але небяспека заўсёды існуе , калі ўлада не кантралюецца Канстытуцыяй, якая гарантуе бяспеку», - сказаў Жафэ.
З ягоных слоў, «дзейсныя лекі ад ператварэння палітычнага лідара ў ірацыянальнага і небяспечнага чалавека - гэта гарантыі таго, што яго ўлада абмежаваная ў часе, і ў пэўны момант яму даводзіцца адмовіцца ад яе».
Кажучы пра рускіх, Жафэ сказаў, што «народ Расеі на працягу сваёй гісторыі заўсёды падпарадкоўваўся вельмі моцнай і цэнтралізаванай уладзе».
«Камуністычная партыя трымала расейскі народ у вожыкавых рукавіцах шмат гадоў..., да яе тое ж самае можна сказаць пра царскую уладу. Я не ведаю, ці патрабуецца больш адукацыі і дэмакратычных інстытутаў, але, несумненна, гісторыя паўтараецца і, верагодна, можна чакаць горшага», - мяркуе ён.