Валянціну Аліневіч звальняюць з БДЭУ

Маці палітвязня Ігара Аліневіча папярэдзілі пра непадаўжэнне кантракта.

Пра гэта Валянціна Аліневіч піша ў сваім акаўнце ў сацыяльнай сетцы «Фэйсбук».

«Учора я афіцыйна папярэджаная, што на наступны навучальны год са мной не будзе заключаны кантракт. Не магу сказаць, што ўжо вельмі засмучаная. Сістэма адукацыі ў краіне такая, што працаваць на ідэалогію, а не веды і прафесійны і навуковы рост студэнтаў, становіцца ўсё цяжэй і цяжэй. Ды і зарплата ў дацэнта, кандыдата эканамічных навук з максімальным стажам складае ўсяго 3,5 - 4 мільёнаў. Гэта на ўзроўні прыбіральшчыцы ў метро ці Кароне. Тут я цалкам згодная з Аляксандрам Казуліным з нагоды значнасці беларускай адукацыі. Заработная плата высокая ў адміністрацыйна-кіраўніцкага персаналу, якіх больш, чым прафесарска-выкладчыцкага. Але праца мяне ратавала, дапамагала мне выстаяць.

Агіднасць сітуацыі складаецца ў тым, што апошнія паўтара месяца супраць мяне пачалася сапраўдная траўля. Прычым маё вышэйшае кіраўніцтва, цалкам адкрыта заяўляла, што паступіў загад вышэй, што аналізуецца і ўважліва чытаецца ўсё, што публікуецца на сайтах і ў друку і тое, што ў іх саміх да мяне прэтэнзій да маёй працы няма.

Пачалося з ультыматуму: ці мая пазыцыя ў дачыненні да майго сына ці праца. Выбар быў такі недарэчны, што я засмяялася ў твар. Затым былі спробы ўжо з боку рэктара БДЭУ Шымава В.М. мірна «разруліць» сітуацыю. У рэшце рэшт пачаліся ўжо сур'ёзныя ваенныя дзеянні з боку дэкана факультэта менеджменту Сімховіч В.А., кіраўніка цэнтра кадравай і прававой палітыкі Лагуты.

Працаваць не давалі, прыходзілі прама ў студэнцкія аўдыторыі, не саромеючыся нікога. Сітуацыя да смешнага нагадвала сітуацыю з маім сынам - і дакаралі, і хвалілі, і ўвесь час патрабавалі нешта падпісаць: нейкія тлумачальныя, акты, потым спрабавалі абвясціць мяне злосным парушальнікам і ў рэшце рэшт абвясцілі пра звальненне. Хоць яшчэ ў траўні 2011 года па ініцыятыве таго ж кіраўніцтва БДЭУ мяне абралі на пасаду дацэнта кафедры эканомікі прам.прадпрыемства тэрмінам на 5 гадоў. Я б ужо даўно звольнілася сама, але мне хацелася, каб людзі, якія вырашаюць, як ім здаецца, мой лёс самі ўзялі на сябе маральную адказнасць за тое, што адбываецца. У іх таксама ёсць маці, жонкі, дзеці, унукі.

Што яны будуць думаць пра тых людзей, якія паднялі руку на самае святое, на Маці! Некаторыя казалі, што гэта - чыста тэхнічнае рашэнне, іншыя - што ім загадалі і яны не маглі не выканаць загад. Гэта ўжо было ў гісторыі. Ці не праўда? Ну што ж жыццё расставіць усё на свае месцы. Цяпер ім жыць са сваім маральным выбарам. А людзі ў чорных масках, якія дыктавалі свае ўмовы ўбеленным сівізной прафесарам і дацэнтам, зноў засталіся за кадрам», - піша маці Ігара Аліневіча.

Нагадаем, 27 траўня 2011 года суддзя Завадскога раёна Менска Жанна Хвойніцкая асудзіла Ігара Аліневіча на 8 гадоў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненага рэжыму. Цяпер ён адбывае пакаранне ў Наваполацкай калоніі № 10. Яго, а таксама Мікалая Дзядка і Аляксандра Францкевіча абвінавацілі ў арганізацыі шэсця каля будынка Мінабароны, нападзе на казіно «Шангры Ла» і ізалятар на Акрэсціна, а таксама падпале дзвярэй філіяла «Беларусбанка».