2 лiстапада 2024, Субота, 0:28
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

У ААН зарэгістраваны пазоў сям'і зніклага апазіцыянера да ўладаў Беларусі

10
У ААН зарэгістраваны пазоў сям'і зніклага апазіцыянера да ўладаў Беларусі

Пазоў Ірыны і Валерыі Красоўскіх быў зарэгістраваны ў Камітэце па правах чалавека ААН, і яго копія была адпраўленая адказчыку – уладам Беларусі.

Як паведамляе прэс-служба CIWR.ORG, пазоў сям'і Красоўскіх быў падрыхтаваны нідэрландскай адвакацкай канторай; ён складаецца са ста пунктаў, да яго прыкладзена 25 дакументаў агульным аб'ёмам больш за тысячу старонак. Ад свайго імя, а таксама ад імя Анатоля Красоўскага, які перанес гвалтоўнае знікненне 16 верасня 1999 года, Ірына і Валерыя Красоўскія заклікаюць улады Беларусі:

1) неадкладна дапытаць падазраваных у датычнасці да гвалтоўнага знікнення Анатоля Красоўскага, названых у спецыяльным Мемарандуме дэпутата Парламенцкай Асамблеі Рады Еўропы Хрыстаса Пургурыдзеса;

2) задаволіць шматлікія просьбы чальцоў сям'і Анатоля Красоўскага і міжнароднай супольнасці правесці стараннае адкрытае расследванне знікнення Анатоля Красоўскага;

3) ідэнтыфікаваць і паказаць месца пахавання Анатоля Красоўскага;

4) кампенсаваць ахвярам гвалтоўнага знікнення Анатоля Красоўскага маральную і матэрыяльную шкоду.

Паводле пазову Красоўскіх, улады Беларусі парушылі пункты 6, 7, 9 і 10 Міжнароднага пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах. Пазоў пададзены ў адпаведнасці з Факультатыўным пратаколам да Міжнароднага пакта аб грамадзянскіх і палітычных правах, які з'яўляецца апошнім і практычна адзіным міжнародным дакументам, які падпісаны Беларуссю і які абавязвае яе несці адказнасць за злачынствы супраць уласных грамадзянаў.

Улады Беларусі маюць у сваім распараджэнні 6 месяцаў, каб адрэагаваць на пазоў Ірыны і Валерыі Красоўскіх. Пасля заканчэння гэтага тэрміна яны будуць вымушаныя адказаць на ўсе пункты пазову і/ці прызнаць сябе вінаватымі і, адпаведна, задаволіць патрабаванні ахвяраў.

16 верасня 1999 года віцэ-спікер Вярхоўнага Савета 13 склікання Віктар Ганчар і яго сябра, бізнэсмэн і грамадскі дзеяч Анатоль Красоўскі былі выкрадзеныя. Праваахоўнымі органамі было распачатае расследаванне, аднак усё вядомыя ў цяперашні час доказы былі сабраныя добраахвотнікамі. У тым ліку і выяўленыя на месцы выкрадання на вуліцы Фабрычнай у Менску аскепкі шкла аўтамабіля Анатоля Красоўскага і сляды крыві, ідэнтыфікаванай незалежнай экспертызай як кроў Віктара Ганчара. Гэтыя і іншыя сабраныя дадзеныя прасвятляюць дэталі выкрадання і ў вачах шырокай грамадскасці з'яўляюцца пацверджаннем таго, што яно было арганізаванае сіламі спецслужбаў, адзначае «Народная воля».

У чэрвені 2001 года сусветная грамадскасць атрымала ў распараджэнне паказанні следчых КДБ Петрушкевіча і Случака, якія распавялі падрабязнасці сістэмы фізічнай ліквідацыі непажаданых у Беларусі людзей, якая склалася за гады знаходжання Лукашэнкі ля улады і кантралюецца ім асабіста.

У 2004 году дэпутат Парламенцкай Асамблеі Рады Еўропы Хрыстас Пургурыдзес выступіў з Мемарандумам, дзе заявіў, што да гвалтоўных знікненняў у Беларусі датычныя беларускія чыноўнікі вышэйшага рангу. У выніку ПАСЕ прыняла рэзалюцыю, у якой заклікала Беларусь дапытаць названых у дакладзе падазраваных і правесці адкрытае расследаванне выпадкаў знікненняў. Беларусь дагэтуль ігнаруе патрабаванні ПАСЕ. Аб лёсах гвалтоўна зніклых Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара, Анатоля Красоўскага, Зміцера Завадскага да гэтага часу нічога не вядома.

Напісаць каментар 10

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках