6 снежня 2025, Субота, 19:59
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Позна піць «Боржомі»

2
Позна піць «Боржомі»

У тыле ў Пуціна — бяда.

Але спачатку цытаты:

«Праз некалькі тыдняў працягласць вайны зраўняецца з Вялікай Айчыннай. Калі кажуць: а чаму мы не дасягнулі таго ж выніку? — дык таму, што не ўся краіна ваюе. Вярхоўны ваюе, урад ваюе, адміністрацыя прэзідэнта, губернатары ваююць, а вось далей уніз… Што, настрой людзям псаваць? У нас Новы год! Не на фронце ў нас бяда — у тыле ў нас бяда. І з гэтым трэба нешта рабіць».

Яшчэ адна:

«…Кажуць, народ і армія адзіныя…

Кажуць — усё для фронту, усё для перамогі. Гэта не так.

У нас выступаюць: вораг будзе разбіты, перамога будзе за намі, ура-ура…

Але для гэтага нічога не робіцца — ні фінансава, ні матэрыяльна.

Для іх вайна — нейкая старонняя справа… Так нельга!

…У бліжэйшы час перамогі не будзе; каб вырашыць задачы, пастаўленыя Галоўнакамандуючым, трэба дайсці да мяжы Польшчы і Румыніі…»

Першая належыць тэлеўядучаму Уладзіміру Салаўёву (вось ужо не думаў, што калі-небудзь давядзецца яго цытаваць) і прагучала ў праграме «Соловьев Live» 4 снежня 2025 года.

Другая — генерал-палкоўніку, былому камандуючаму Сухапутнымі войскамі Узброеных Сіл РФ (2012—2013) Уладзіміру Чыркіну (праграма «Таманцев» на радыё РБК 27 лістапада 2025).

Што праўда, то праўда: ужо зусім хутка, 11 студзеня 2026 года, працягласць СВА — прычым і Салаўёў, і Чыркін ужо не замарочваюцца, называюць яе вайной — зраўняецца з працягласцю ВАВ: 1418 дзён. Усё астатняе месцамі моцна падобна да істэрыкі, і, уваходзячы ў раж, Салаўёў, напрыклад, пералічваючы тых, хто ваюе з Украінай, забыўся нават назваць армію…

Карацей, адзін з галоўных расійскіх прапагандыстаў услед за адстаўным генералам надзвычай незадаволены сваім, расійскім народам: «у тыле ў нас бяда», «для іх вайна — нейкая старонняя справа».

З чаго раптам дазволілі сабе тэльняшкі рваць, праўду-матку рэзаць? З чыйго голасу гучаць такія небяспечныя для Вярхоўнай улады адкровенасці?

Бо зразумела, што іншага народа ў гэтай улады няма, хіба што час ад часу памяняць на паўночнакарэйскі. Ці на індыйскі, як нядаўна высветлілася пасля візіту Пуціна ў Нью-Дэлі, але гэта не для вайны, а на замену тым, хто сышоў, каго «адправілі» ваяваць…

— Што рабіць? — пытаецца тэлеўядучы. — Так нельга, — гарачыцца генерал… А як трэба? Усё ж паспрабавалі: валанцёры на дапамогу арміі, «Snickers», прысмакі з бялком фурамі на фронт адпраўляем, — распавядае Чыркін, зэкаў-рэцыдывістаў туды ж павыпускалі з турмаў і калоній, — гэта ўжо не генерал, гэта я нагадваю. Адказу няма.

Застаецца стары кітайскі спосаб: пачаць сваю «культурную рэвалюцыю», адкрыць «агонь па штабах», змясціць на месцах, паводле Салаўёва — «вось далей уніз…», усю намэнклатуру, што сабатуе мэты вайны, абвешчаныя Вярхоўным. І прывесці на яе месца «ветэранаў СВА»? Але, здаецца, позна піць «Боржомі»…

Аркадзь Дубноў, «Тэлеграм»

Напісаць каментар 2

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках