Нямецкі дэпутат: Нам трэба рэалістычна глядзець на Лукашэнку
- 19.12.2025, 13:26
- 2,920
Кнут Абрагам распавёў пра новую ролю Германіі ў Еўропе.
Як у Германіі рэагуюць на вызваленне Лукашэнкам палітычных зняволеных? Які погляд Берліна на так званыя мірныя перамовы паміж Расіяй і Украінай, якія ініцыявалі ЗША? Ці гатовая Германія абараняць усходні фланг НАТА?
На гэтыя пытанні сайту Charter97.org адказаў дэпутат Бундэстага ад партыі Хрысціянска-дэмакратычны саюз Германіі, каардынатар федэральнага ўрада Германіі па нямецка-польскім міжграмадскім і трансгранічным супрацоўніцтве Кнут Абрагам:
— Хачу падкрэсліць, што кожны з 123 вызваленых беларускіх палітычных зняволеных — гэта добрая навіна для іхніх блізкіх і ўсіх прыхільнікаў дэмакратычнай Беларусі. Аднак, калі глядзець шырэй, дыктатар Лукашэнка па-ранейшаму ўтрымлівае сотні палітычных зняволеных і без цяжкасцяў можа зноў напоўніць камеры катаванняў сотнямі новых людзей.
Таму нам варта рэалістычна глядзець на рэчы — неабходна быць напагатове і не даць сябе падмануць. Акрамя таго, усё большую ролю будзе адыгрываць праблема абыходу санкцый супраць Расіі. Мы бачым, што Лукашэнка ўсё больш бярэ ўдзел у гібрыдных атаках супраць суседніх краін НАТА, у прыватнасці рост колькасці палётаў метэазондаў з Беларусі ў Літву, што пагражае фізічнай бяспецы грамадзян і бяспецы паветранага руху. Гэта нельга недаацэньваць, ідзецца пра спосаб шантажу з боку бязлітаснага дыктатара, якому неабходна даць адэкватны адпор. Якіх-небудзь прыкмет стратэгічнага павароту ў палітыцы Лукашэнкі не назіраецца.
— Ці ёсць нейкі сэнс у мірных перамовах з Расіяй, якія ініцыявалі ЗША?
— Сапраўдныя мірныя перамовы маюць сэнс толькі тады, калі канчатковай мэтай усіх бакоў з'яўляецца дасягненне міру. Расія ў сваім цяперашнім стане не дэманструе цікавасці да міру праз перамовы. Наадварот, выкарыстоўваючы кантакты з ЗША, Масква імкнецца выйграць час, каб затармазіць нарастаючы эканамічны і ваенны ціск і тым самым аслабіць пазіцыі Украіны. Канчатковая мэта Расіі не змянілася — гэта знішчэнне ўкраінскай дзяржаўнасці і нацыянальнай ідэнтычнасці і ўстанаўленне расійскага імперыялізму на ўкраінскай зямлі, што і з'яўляецца сапраўднай першапрычынай гэтай жудаснай агрэсіі.
— Ці варта перадаць Украіне нямецкія ракеты Taurus без абмежаванняў на ўдары ўглыб тэрыторыі Расіі?
— Магчымасці нанясення дальнабойных удараў з'яўляюцца найважнейшым элементам для падрыву расійскіх экспансіянісцкіх магчымасцяў у сферы вядзення канвенцыйнай вайны, уключаючы тэрарыстычныя бамбардзіроўкі грамадзянскай інфраструктуры.
Урад Германіі на чале з канцлерам Фрыдрыхам Мерцам ужо пачаў фінансаваць развіццё ўкраінскіх сродкаў нанясення дальнабойных удараў, пра што сведчыць нямецкая «Ініцыятыва па дальнабойных ударах для Украіны». Акрамя таго, новы нямецка-ўкраінскі план ваеннага і абаронна-прамысловага супрацоўніцтва з 10 пунктаў ясна сведчыць пра паглыбленне і пашырэнне абароннага партнёрства паміж дзвюма краінамі. У цэлым гэта рух у правільным кірунку. Пытанне аб пастаўцы крылатых ракет Taurus Украіне цяпер або ў найбліжэйшай будучыні належыць да сферы ваеннай экспертызы, і я не магу даць яму прафесійную ацэнку.
— На фоне таго, што ЗША больш не гарантуе ваенную дапамогу Украіне, у чым заключаецца адказнасць Германіі за бяспеку Еўрапейскага саюза і, у прыватнасці, Польшчы і Літвы?
— Германія адыгрывае ключавую ролю ва ўмацаванні ўсходняга флангу НАТА, да якога належаць Польшча і Літва. З геастратэгічнага пункту гледжання Германія з'яўляецца цэнтральным лагістычным вузлом НАТА ў Еўропе, асабліва для забеспячэння Польшчы і Літвы. Акрамя таго, Германія павялічвае колькасць сваіх баявых падраздзяленняў у абедзвюх краінах для ўзмацнення абаронных магчымасцяў усходняга флангу Альянсу. Паветраныя сілы Германіі ў рэкордна кароткія тэрміны перакінулі чатыры знішчальнікі Eurofighter на авіябазу Мальборк для падтрымкі польскіх ВПС у абароне паветранай прасторы Польшчы, а ў Літве да 2027 года будзе завершана пастаяннае разгортванне паўнацэннай нямецкай брыгады.
Рэзкі рост нашых ваенных выдаткаў падкрэслівае ўсведамленне адказнасці і гатоўнасць Германіі павялічваць уклад у бяспеку Еўропы.