«Пуцін паставіць перад Лукашэнкам пытанне рубам»
10- 14.11.2025, 15:38
- 14,074
Крэмль можа прымусіць дыктатара развязаць вайну.
Працягваецца крызіс на мяжы Беларусі і Літвы. Штодня на літоўскую тэрыторыю залятаюць метэасанды, мяжа закрытая, а Лукашэнка ўзяў у закладнікі сотні фур, якія не паспелі выехаць з краіны. Літва спрабуе націснуць на Лукашэнку праз ЗША.
Што стаіць за гэтай сітуацыяй: гібрыдная вайна Пуціна і Лукашэнкі супраць Літвы? Ці, магчыма, Мінск спрабуе павысіць стаўкі ў перамовах з ЗША?
Пра гэта сайт Charter97.org пагутарыў з украінскім палітолагам, прафесарам Кіеўскага нацыянальнага ўніверсітэта імя Тараса Шаўчэнкі Пётрам Алешчуком:
— У мяне ёсць падазрэнні, што Лукашэнка вядзе складаную гульню. Ён спрабуе адначасова ўседзець на некалькіх крэслах. Ён, з аднаго боку, вельмі зацікаўлены ў перазапуску адносін з Злучанымі Штатамі, у перспектыве, што гэта неяк палепшыць адносіны з Еўропай. Яму выгадна, каб санкцыі хоць бы часткова былі зняты.
Бо Беларусь — не Расія, такога запасу трываласці ў выглядзе нафтавай падушкі няма. Таму Лукашэнка вельмі зацікаўлены. Але пры гэтым ён баіцца Пуціна. Баіцца, што гаспадар Крамля палічыць яго нелаяльным, змоўшчыкам. Увогуле, калі ўлічыць узровень параноі Пуціна, яе не так складана разбудзіць.
Думаю, што Лукашэнка адначасова спрабуе і заігрываць са Злучанымі Штатамі, і адначасова паказваць Пуціну, што ён лаяльны, што ўсё стабільна, што ён з Расіяй да канца. Маўляў, ніякіх сепаратных перамоваў весці не будзе. А калі і вядзе, дык выключна па нейкіх лакальных пытаннях, якія глабальна нічога не вырашаюць. Таму тэрор у дачыненні да Літвы з боку Лукашэнкі — дэманстрацыя лаяльнасці.
Магчыма, гэта нейкі ўзгоднены з Расіяй план. Яна апошнім часам інтэнсіўна перайшла да разнастайных правакацый супраць краін Еўрапейскага саюза і НАТА. Думаю, што гэта ўпісваецца і ў агульную стратэгію эскалацыі, якую пачаў Пуцін.
Гэта і заявы пра выпрабаванні ядзернай зброі, якія яны нібыта плануюць правесці, і шматлікія правакацыі супраць краін Еўропы, і тыя самыя «шахеды», якія залятаюць у Польшчу. Гэта значыць, гэта частка агульнай стратэгіі тэрору Расіі ў дачыненні да ЕС, краін НАТА з мэтай запалохвання, з мэтай прымусіць іх адмовіцца ад падтрымкі Украіны.
Відавочна, што ў Лукашэнкі ў гэтай схеме важная роля, бо Беларусь мяжуе з шэрагам еўрапейскіх дзяржаў. Беларусь даволі зручная пляцоўка для ажыццяўлення правакацыйных дзеянняў супраць гэтых краін. Лукашэнка, відаць, разумее, што яго выкарыстоўваюць, каб самім прыкрыцца ў выпадку нейкай рызыкі.
Тут схема даволі простая: Расія здзяйсняе нейкія дзеянні супраць Еўрапейскага саюза і НАТА, але яны здзяйсняюцца з тэрыторыі Беларусі і ад яе імя. Відавочна, што надзвычай баязлівы Пуцін усё адно баіцца, што будзе рэальны адказ.
І калі гэты адказ будзе, дык няхай ён будзе па Лукашэнку. І Лукашэнка, напэўна, таксама гэта разумее, таму актывізуе адносіны са Злучанымі Штатамі, каб пераканаць іх, што нічога не задумвае.
Лукашэнка спрабуе неяк утрымацца ў гэтай сітуацыі, адначасова баючыся і Пуціна, і Захад, спрабуючы неяк перазагрузіць адносіны, зняць санкцыі, але пры гэтым захаваць адносіны з Расіяй. Не ведаю, як доўга ў яго атрымаецца выкручвацца ў гэтай сітуацыі, бо Пуцін усё роўна паставіць пытанне рубам: ты са мной ці не? Калі са мной, то давай пачынай вайну, напрыклад, супраць Літвы і гэтак далей.
Такі варыянт абсалютна не выключаны. Пуцін можа патрабаваць, калі не наўпрост пачаць вайну, дык пачаць серыю маштабных правакацый супраць Літвы. Магчыма, Лукашэнка такім чынам адцягвае момант, калі трэба будзе пачынаць нешта больш маштабнае.
У любым выпадку я не сумняваюся, што ў Пуціна вельмі сур'ёзныя планы на Лукашэнку, і ён будзе вымушаны ажыццяўляць нейкія маштабныя правакацыі супраць Еўропы, бо Пуцін, як мне здаецца, абраў базавым сцэнар так званага Карыбскага крызісу.
Гэта значыць павышэнне ставак да максімуму, каб потым прапанаваць урэгуляванне, але шляхам нейкіх узаемных саступак. Натуральна, што з пункту гледжання Пуціна гэтыя саступкі будуць прадугледжваць, што саступіць павінна Украіна.