The Economist: Пуцін зайшоў у тупік у вайне супраць Украіны

Дыктатар назапашвае праблемы для катастрофы.

Расійскі дыктатар Уладзімір Пуцін апынуўся ў тупіку ў вайне супраць Украіны. Нягледзячы на тое, што баявыя дзеянні працягваюцца, ён не ведае, як дасягнуць перамогі, і толькі назапашвае наяўныя праблемы.

Пра гэта піша Эдвард Кар, намеснік рэдактара выдання The Economist.

Аўтар адзначае, што калі вайна Расіі супраць Украіны працягнецца да 10 чэрвеня 2026 года, яна стане даўжэйшай за Першую сусветную. Ён падкрэслівае, што, паводле чаканняў, абодва канфлікты мусілі скончыцца за некалькі тыдняў.

Аднак Кар піша, што, як і ва Украіне, баі падчас Першай сусветнай зайшлі ў тупік, а вышэйшае камандаванне марнавала чалавечыя жыцці ў безнадзейных атаках. Журналіст адзначае, што ў жніўні 1918 года саюзнікі ўжылі новую тактыку, каб прарваць нямецкія лініі. Сёння ж, наадварот, Украіна не здаецца, а Расія не ведае, як перамагчы.

«Нават ва ўмовах дыктатуры лідар, які не мае тэорыі перамогі, назапашвае праблемы. Як цар Мікалай II на ўласным досведзе пераканаўся падчас Першай сусветнай вайны, раней ці пазней расплата настане. Чым больш Пуцін бессэнсоўна губляе расійскія жыцці сёння, тым з большым крызісам ён сутыкнецца заўтра», — лічыць Кар.

Як адзначае аўтар, корань праблем расійскага дыктатара Уладзіміра Пуціна ў тым, што ён не здолеў перамагчы Украіну на полі бою.

Журналіст адзначае, што наступ улетку 2025 года пацярпеў жахлівы правал. Тактыка РФ палягае ў тым, каб адпраўляць невялікія групы ў зону смерці. Пры гэтым, калі некаторым салдатам удаецца прарвацца, іншыя не могуць скарыстаць поспех. Як толькі яны збіраюцца ў вялікія групы, іх знішчаюць, піша Кар.

«За год да сярэдзіны кастрычніка страты расіян выраслі амаль на 60% — да паказчыкаў ад 984 000 да 1 438 000. Цяпер колькасць загінулых складае ад 190 000 да 480 000. Магчыма, на кожнага загінулага ўкраінца прыпадае пяцёра расіян», — кажа аўтар.

Нягледзячы на страты, заўважае Кар, расійская армія на працягу лета 2025 года не змагла захапіць ніводнага вялікага горада. Журналіст падкрэслівае, што хоць РФ і наступае, але для акупацыі чатырох абласцей ёй спатрэбіцца яшчэ пяць гадоў.

Аўтар піша, што калі тэмпы забойстваў бягучага года захаваюцца, то агульныя страты Расіі дасягнуць амаль 4 мільёнаў.

Ён адзначае, што адсутнасць прагрэсу на фронце тлумачыць, чаму Пуцін наносіць удары па ўкраінскіх гарадах і інфраструктуры.

Журналіст адзначае, што гэтымі дзеяннямі расійскі дыктатар спадзяецца зрабіць частку Украіны непрыдатнай для жыцця і падарваць маральны дух. Праўда, паводле слоў аўтара, напады на мірных жыхароў рэдка прыводзяць да калапсу краіны.

Разам з тым украінскія дальнабойныя ўдары па тэрыторыі РФ могуць паўплываць на меркаванне некаторых людзей.

«Апытанні паказваюць: 70% расіян кажуць, што падтрымліваюць вайну. Магчыма, толькі кожны пяты з гэтых людзей з’яўляецца яркім фанатам. Астатнія ж выбіраюць лягчэйшы шлях, адмаўляючыся думаць пра тое, што адбываецца. Але, наносячы ўдары па нафтавай інфраструктуры і аэрапортах, калі эканоміка запавольваецца, а бюджэты скарачаюцца, Украіна можа прымусіць расіян сутыкнуцца з рэальнасцю», — піша Кар.

Журналіст адзначае: Пуцін таксама спадзяваўся, што прэзідэнт ЗША Дональд Трамп схіліць шалі на яго карысць. Кар падкрэслівае, што, спыніўшы абмен разведданымі і прыпыніўшы пастаўкі ППА, кіраўнік Белага дому сапраўды мог бы навязаць Украіне дрэнны мір.

Аўтар адзначае, што Трамп спрабаваў зрабіць гэта на пачатку 2025 года, але цяпер такая тактыка ўжо не выглядае рэалістычнай.

Акрамя таго, як адзначае Кар, Еўропа цяпер аплачвае рахункі Кіеву, нейтралізуючы галоўны тэзіс руху MAGA пра «эксплуатацыю» Амерыкі. Таксама перашкаджае кінуць Украіну на волю лёсу імкненне Трампа стаць лаўрэатам Нобелеўскай прэміі міру. Больш за тое, у кастрычніку ён нават увёў санкцыі супраць расійскіх кампаній «Лукойл» і «Раснафта».

Журналіст піша, што Пуцін можа спадзявацца, што еўрапейская рашучасць разваліцца, а грошы, патрэбныя Украіне для працягнення барацьбы, скончацца ў лютым. Праўда, нават калі да ўлады прыйдуць папулісты, якія не забяспечаць падтрымку для развіцця пасля вайны, гэта не тое самае, што пакінуць Кіеў у разгар бітвы.

«Аргументы пра тое, што Украіна — ключ да еўрапейскай бяспекі, неаспрэчныя. Калі Кіеў упадзе, Пуцін будзе кантраляваць найбуйнейшую армію Еўропы і магутную абаронную прамысловасць», — кажа Кар.

Ён адзначае, што калі будзе створаны надзейны шматгадовы механізм фінансавання, то Пуцін будзе ведаць, што эканоміка Украіны здольная перажыць расійскую.

Журналіст мяркуе: некаторыя лічаць, што расійскі дыктатар верыць, нібыта час на яго баку, інакш ён ужо прасіў бы пра мір. Аднак урокі В’етнама, Афганістана і Ірака заключаюцца ў тым, што лідары трымаюцца за сваю сілу ў надзеі, што нешта здарыцца.

Таму, кажа аўтар, ёсць верагоднасць, што Пуцін працягне ваяваць у 2026 годзе, чакаючы, пакуль яго генералы знойдуць новы спосаб вядзення вайны, пакуль ва Украіны скончацца людзі, пакуль урад Зяленскага разваліцца або пакуль Трамп ці Еўропа страцяць цярпенне.

«Але калі нічога з гэтага не адбудзецца, Пуцін назапашвае перадумовы для катастрофы. Расія заклала сваю эканоміку, прымусіла Фінляндыю і Швецыю ўступіць у НАТА, падначаліла сябе Кітаю і знішчыла цэлае пакаленне маладых людзей. І дзеля чаго? Як толькі гэтае пытанне з’явіцца на вуснах расіян, свет сутыкнецца з новай небяспекай. Пуцін можа прызнаць паразу за мяжой і пачаць тэрор у сябе дома. Ці ж ён можа пайсці на эскалацыю», — рэзюмуе Кар.

У чэрвені аналітыкі Інстытута вывучэння вайны (ISW), падводзячы вынікі новага раунду перамоваў Украіны і РФ у Стамбуле, канстатавалі, што і гэта сустрэча, і расійскі «мемарандум» з патрабаваннямі спыніць вайну паказалі: Расія настойвае толькі на поўнай капітуляцыі Украіны і будзе імкнуцца дасягнуць гэтай мэты да таго часу, пакуль Пуцін верыць, што РФ можа перамагчы Украіну ваенным шляхам.

Расія спрабуе сарваць мірны працэс і зацягнуць вайну, каб атрымаць дадатковыя поспехі на полі бою, падкрэслівалі аналітыкі.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]