Орда, што з тварам?

МАП пачуў волю беларусаў.

12 чэрвеня на 111-й канферэнцыі Міжнароднай арганізацыі працы (МАП) адбылося важнае галасаванне, якое прыносіць новую надзею і пацвярджае, што пытанне Беларусі ўсё яшчэ ў сусветным парадку дня. Большасцю галасоў рэзалюцыя, накіраваная на ўжыванне захадаў у дачыненні да Беларусі для забеспячэння яе захавання міжнародных стандартаў працы, была адобраная. Гэта знак таго, што нас чуюць, нашая барацьба не засталася незаўважанай.

Лукашэнка адправіў на канферэнцыю верных сабак, старшыню Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі Міхаіла Орду і міністра працы Ірыну Касцевіч, каб прадухіліць прыняцце гэтай рэзалюцыі.

Уласна кажучы, дзякуючы «дзейнасці» Міхася Орды і ініцыятыўнай групы, якую ён узначальваў, пачынаючы з траўня 2020 года, адбыўся значны ўсплёск далучэння працоўных да незалежных прафзвязаў на прадпрыемствах ва ўсёй Беларусі. Я памятаю, як не было арганізавана ні намётаў, ні пікетаў са зборам подпісаў за вылучэнне Лукашэнкі кандыдатам у прэзідэнты. Мабыць, каб не ганьбіцца. Орда проста падарыў яму 2 мільёны подпісаў, каб стварыць ілюзію падтрымкі, выклікаўшы тым самым буру абурэння сярод працоўных. Іх галасы сталі моцным сігналам нездаволенасці і незадаволенасці дзейным рэжымам, што ў далейшым перарасло ў страйкі.

Знішчэнне прафзвязаў у Беларусі і арышты іх лідараў сталі «ямай», якую выкапалі самі лёкаі Лукашэнкі. Рэпрэсіі выклікалі жорсткі адток кадраў і ўзмацненне санкцый з боку міжнароднай супольнасці. Асаблівую ўвагу трэба звярнуць на выпадак з арыштам кіраўніка старшыні БКДП Аляксандра Ярашука, які ў 2021 годзе заклікаў МАП не выкарыстоўваць параграф 33 у дачыненні да Беларусі, чым, уласна кажучы, таксама выклікаў неўхваленне з боку рабочых, якія стаміліся цярпець здзекі рэжыму. Гэтая падзея магла стаць адной з прычынаў, якія абцяжарваюць санкцыйны ціск на рэжым Лукашэнкі. Але цяпер, з арыштам Ярашука, лукашысты сутыкнуцца з новымі выклікамі і ўскладненнямі. Такія кропкавыя ўдары па Лукашэнку накіраваныя на змяненне палітычнай сітуацыі ў Беларусі і заахвочванне пазітыўных перамен.

Раней уведзеныя санкцыі і цяпер рэзалюцыя МАП цалкам абнаўляюць надзею на дэмакратычную будучыню. Яны дораць маленькую, але важную іскру працоўным, палітычным зняволеным і ўсім жыхарам Беларусі. Той факт, што нас не кінулі на волю лёсу, дае веру найперш у сябе, бо гэтая рэзалюцыя - воля беларусаў. Цяпер, калі Захад паказаў сваю падтрымку, мы можам глядзець у будучыню з аптымізмам.

Мы павінны памятаць, што барацьба за свабоду і дэмакратыю патрабуе намаганняў і цярпення. Але з кожным пазітыўным крокам і падтрымкай з боку міжнароднай супольнасці, мы набліжаемся да перамогі над рэжымам Лукашэнкі. Мы не спынімся датуль, пакуль не дасягнем свабоды і справядлівасці для ўсіх беларусаў. Вельмі хутка мы сваімі сіламі вызвалім палітычных вязняў. Для гэтага трэба як мага больш казаць пра сітуацыю ў нашай краіне, пісаць лісты палітычным зняволеным і надаваць ім усялякую падтрымку. Усё ж наша салідарнасць мацнейшая за ўсе рэпрэсіі, а значыць, мы пераможам.

Арцём Чэрнікаў, спецыяльна для Telegram-канала «Баста!»