Метад пустога крэсла

Сумяшчаем найлепшыя практыкі і методыкі.

Сёння ў Беларусі адбываецца шмат падзей, якія вось ужо больш за год бударажаць увесь свет. Узурпацыя ўлады, гібрыдная вайна, эканамічны крызіс, каранавірус і тысячы зняволеных. Выйсці беларусам з створанай дыктатарам сітуацыі дапамагаюць усе цывілізаваныя краіны.

Дыяспары арганізавана патрабуюць узмацнення санкцый супраць рэжыму і выступаюць у падтрымку ініцыятывы Сяргея Дылеўскага – застацца дома. На самай справе гэтая практыка пойдзе на карысць не толькі працоўным. Мы дапаможам прызначанаму кіраўніцтву паспрабаваць знакамітую тэхніку пустога крэсла.

Ведаеце, у чым заключаецца гэты прыём? Для гэтага эксперыменту патрэбнае звычайнае крэсла, на якое вы пасадзіце ўяўнага суразмоўцу. Пачніце расказваць яму тое, што вас хвалюе. Потым перасядзьце на месца «ўдзельніка дыялогу» і паспрабуйце ўжыцца ў ягоную ролю, давесці ягоныя аргументы да сябе.

Менавіта гэты фокус давядзецца пракруціць заводскім кіраўнікам, калі спусцеюць цэхі. Ім доўга давядзецца ўяўляць перад сабой супрацоўнікаў у касках і слухаць іхнія патрабаванні. Балазе, іх усяго толькі дзесяць і яны агучаныя Беларускім аб'яднаннем працоўных. Знаходзячыся ў цэхах або на працоўных месцах, кіраўніцтва бачыць нас кожны дзень і гэта стала нормай для іх. Яны не баяцца страціць працоўную сілу, якая, у сутнасці, іх корміць. Аднак зусім хутка прыйдзе дзень, калі ім давядзецца развязваць усе пытанні самастойна.

Уявіце сітуацыю: ні аднаго працоўнага спецыяліста, а толькі кіраўніцтва прадпрыемства ў дарагіх гарнітурах. Натуральна, яны паспрабуюць самі паспрабаваць працаваць. Але мы з вамі ведаем, як шмат часу неабходна, каб стаць прафесіяналамі сваёй справы. Стаўлю на тое, што ім спатрэбіцца менш за гадзіну, каб зразумець, што без працоўных яны не справяцца.

Такой методыкай могуць скарыстацца не толькі працоўныя заводаў. Любы супрацоўнік дакажа кіраўніцтву каштоўнасць сваёй працы, спыніўшы працу. Бухгалтары могуць пакінуць сваіх кіраўнікоў з цяжкімі разлікамі, сакратары павесіць на іх сотні званкоў, а кіроўцы прымусіць гадзінамі «круціць баранку».

Не пройдзе і тыдня, як да самых высокіх кабінетаў дойдзе разуменне, што дыктатара трэба прыбіраць. І для гэтага нам не трэба шмат гаварыць і даносіць свае патрабаванні. Нам трэба ўсяго толькі дазволіць ім пачуць сябе. Пакінуць іх сам-насам.

Умовы працы пасля такой тэрапіі палепшацца на ўсіх вытворчасцях краіны, ва ўсіх офісах, ва ўсіх гаражах і дэпо. Акрамя развязання агульнай беларускай праблемы, такі метад страйку назаўжды зменіць стасункі паміж кіраўніцтвам і працоўнымі ў лепшы бок.

Хто яшчэ не стварыў запасы прадуктаў – самы час гэта зрабіць. Беларускі страйк сумяшчае ў сабе найлепшыя практыкі і методыкі, таму становіцца ўнікальным метадам для пераменаў.

Страйку быць!

Арцём Чэрнікаў, спецыяльна для тэлеграм-канала «Баста!»