У расейскім войску бунт: жаўнеры ўцякаюць са зброяй з двух кірункаў
5- 18.06.2025, 15:20
- 14,296

Сітуацыя больш не адзінкавая - яна становіцца нормай.
На фоне велізарных страт і бессэнсоўных “мясных" нападаў у шэрагах расейскага войска наспявае сістэмны крызіс. Салдаты бягуць з фронту са зброяй, адмаўляюцца выконваць загады і масава сабатуюць наступ. Сітуацыя больш не адзінкавая - яна становіцца нормай. Камандаванне страчвае кіраванне, піша “Диалог.UA”.
Адразу два свежыя паведамленні з расейскіх крыніц сведчаць: уцёкі з пазіцый са зброяй сталі не выключэннем, а заканамернасцю. У раёне Вялікай Навасёлкі адшукваюцца двое вайскоўцаў з пазыўнымі "Агат” і "Шызы".
Абодва ўцяклі з аўтаматамі і гранатамі, адзін з іх паранены і кульгае. Іх шукаюць не для выратавання, а з “адмысловымі планамі”, магчыма, для паказальнай расправы. Паведамляецца аб узнагародзе за інфармацыю як за небяспечных злачынцаў.
Войска трашчыць знутры, акупанты ўцякаюць

Вайскоўцы 15-га мотастралковага палка (у/ч 31134), якія дзейнічаюць на Купянскім кірунку, адмовіліся выконваць баявую задачу. Унутры падраздзялення наспявае “страшны кіпіш", як апісвае адная з крыніц.
Камандаванне, відавочна, не можа больш ігнараваць дэмаралізацыю: пазіцыя салдат становіцца ўсё больш адкрытай, а падпарадкаванне — усё больш умоўным.

"Проста за адмову ад баявога задання тут пакаранне простае, хоць наўрад ці ўсіх пусцяць у расход”, — гаворыцца ў паведамленні.
Мясныя штурмы сціраюць людзей - цярпенне лопаецца
Паводле звестак украінскай выведкі і незалежных вайсковых аналітыкаў, расейскія штурмы ўсё часцей грунтуюцца на бессэнсоўным кідку асабовага складу пад агонь, без належнай артпадтрымкі, без бранятэхнікі, без шанцаў. Салдаты называюць гэта "забойнымі зменамі” і "мяснымі задачамі", і ўсё часцей аддаюць перавагу ўцёкам, сабатажу або прамой адмове.
На фоне адсутнасці ратацыі, нястачы забеспячэння, а таксама жорсткага абыходжання з боку афіцэраў і камендантаў настрой у шэрагах войска становіцца выбуханебяспечным.
Войска РФ уступае ў фазу маральнага распаду
Сістэма, пабудаваная на страху і падпарадкаванні, пачынае даваць збоі. Камандаванне кідае адны брыгады на дапамогу іншым, якія ўжо раскідваюцца. Рэзерваў становіцца ўсё менш, тэхніка старая, матывацыі няма. Уцёкі і адмовы ад баявых загадаў толькі сімптомы глыбокай дэмаралізацыі.
Калі такія эпізоды стануць масавымі, расейскае войска можа сутыкнуцца з хваляй унутраных бунтаў, дэзерцірства і адмоў ад падпарадкавання, як гэта ўжо адбывалася ў пазнейшыя гады савецкай вайны ў Афганістане.