Навукоўцы: бег замаруджвае суб'ектыўнае цячэнне часу на 20%
2- 22.12.2025, 21:01
- 1,434
Прычына гэтага эфекту звязаная не з фізічнай нагрузкай, а з разумовымі намаганнямі.
Навукоўцы з Італьянскага тэхналагічнага інстытута ўстанавілі, што падчас бегу людзі адчуваюць запаволенне часу. Прычына гэтага эфекту звязаная не з фізічнай нагрузкай, а з разумовымі намаганнямі, неабходнымі для кантролю рухаў. Вынікі даследавання апублікаваныя ў часопісе Scientific Reports (SciRep).
Успрыманне часу рэдка супадае з паказаннямі гадзіннікаў і лёгка скажаецца ў паўсядзённым жыцці. Раней навукоўцы ўжо адзначалі, што фізічная актыўнасць — ад хады да язды на ровары — можа змяняць адчуванне працягласці падзей. Аднак заставалася незразумела, што стаіць за гэтым: фізіялагічныя рэакцыі арганізма ці нагрузка на ўвагу.
Каманда вырашыла праверыць, ці адыгрывае ключавую ролю менавіта кагнітыўны фактар. Для гэтага навукоўцы правялі даследаванні з удзелам 22 маладых добраахвотнікаў. Удзельнікам прапаноўвалі запомніць двухсекундны візуальны стымул, а затым ацэньваць працягласць іншых стымулаў у розных умовах.
Эксперымент праводзіўся ў чатырох варыянтах: стоячы, падчас бегу на бегавой дарожцы з інтэнсіўнасцю каля 80% ад максімальнай частаты сардэчных скарачэнняў, пры хадзе назад і пры выкананні дадатковага задання на зрокавую памяць стоячы. Частату сардэчных скарачэнняў вымяралі, каб ацаніць узровень фізічнай нагрузкі.
Вынікі паказалі: у трох тыпах умоў, якія патрабуюць павышанай увагі, удзельнікі пераацэньвалі працягласць стымулаў у параўнанні з базавым станам. Падчас бегу адрэзак у 1,8 секунды ўспрымаўся як двухсекундны, то бок час «расцягваўся» амаль на дзевяць працэнтаў. Пры хадзе назад і пры выкананні падвойнага задання скажэнне складала каля сямі працэнтаў.
Пры гэтым велічыня эфекту не залежала ад частаты сардэчных скарачэнняў. Хоць бег значна мацней нагружаў арганізм, чым іншыя ўмовы, ступень скажэння часу заставалася прыблізна аднолькавай.