5 снежня 2025, Пятніца, 9:36
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Навукоўцы: каханне дапамагае гаіць раны

5
Навукоўцы: каханне дапамагае гаіць раны

Як гэта працуе.

Навукоўцы з Універсітэцкага шпіталя Цюрыха вырашылі праверыць, як фізічнае здароўе чалавека, а менавіта здольнасць скуры гаіць раны, звязана з інтымнай блізкасцю і гармонам аксітацынам. Даследаванне было апублікавана ў часопісе JAMA Psychiatry, як паведамляе techinsider.

Спецыялісты даўно заўважылі, што людзі, якія знаходзяцца ў шчаслівых і доўгатэрміновых рамантычных адносінах, як правіла, больш здаровыя і жывуць даўжэй. Пры гэтым важная менавіта якасць адносін — наколькі людзі падтрымліваюць адно аднаго, часта абдымаюцца і адчуваюць сябе ў бяспецы.

Лічыцца, што адзін з механізмаў, які звязвае каханне і здароўе, — гэта фізічны кантакт. Эксперыменты паказваюць, што пяшчотны дотык можа супакойваць нервовую сістэму, зніжаць узровень гармона стрэсу — кортызола — і дапамагаць адчуваць сябе больш спакойна.

Уплывае і аксітацын — нейрагормон, які часта называюць «гармонам кахання». Ён выдзяляецца, калі чалавек адчувае блізкасць з іншым чалавекам: пры пяшчотных дотыках, сэксуальным кантакце або падчас кармлення грудзьмі. Лічыцца, што менавіта ён вызначае, як пазітыўныя зносіны адбіваюцца на самаадчуванні.

Каб праверыць гэтую сувязь, навукоўцы правялі даследаванне з удзелам 80 здаровых пар ва ўзросце каля 27–28 гадоў. Усе яны былі ў адносінах прыкладна чатыры гады. Удзельнікаў падзялілі на дзве групы. Адна атрымлівала аксітацын у выглядзе назальнага спрэя, а другая — плацеба.

Потым навукоўцы стварылі ў ўсіх удзельнікаў маленькія ранкі на перадплеччы з дапамогай спецыяльнага вакуумнага апарата. Гэта бязбольная працэдура, якая стварае невялікія пухіры, падобныя да апёкаў.

Праз некаторы час пасля працэдуры кожны ўдзельнік сам упырскваў сабе ў нос прызначаны яму спрэй. Пасля іх зноў падзялілі на дзве іншыя групы. Адна атрымала заданне на падзяку партнёру — спіс з 23 пазітыўных рысаў іх адносін — і іх прасілі на працягу 10 хвілін на відэа абмеркаваць гэтыя тэмы, выказваючы ўдзячнасць адно аднаму. Другая група проста ў вольнай форме размаўляла на нейтральныя тэмы.

Пасля гэтага навукоўцы ўважліва вывучылі, як гаюцца раны. Яны выкарыстоўвалі спецыяльную фотаметодыку, каб ацэньваць цяжкасць раны па некалькіх параметрах, напрыклад, наяўнасці новай тканкі і пачырванення, праз гадзіну, суткі і тыдзень пасля яе стварэння.

З лабараторыі ўсе ўдзельнікі выйшлі з партатыўнай прыладай, якая на працягу пяці дзён задавала ім пытанні: ці кантактавалі яны з партнёрам, у якім фармаце гэта было. Таксама ўдзельнікі ацэньвалі свой эмацыйны стан. Акрамя таго, навукоўцы некалькі разоў на дзень збіралі ўзоры сліны, каб вымераць узровень кортызола.

Высветлілася, што сам па сабе аксітацын не здольны істотна паскорыць гаенне ран або знізіць стрэс. Аднак разам з пяшчотнымі дотыкамі ў побыце драпіны зарасталі прыкметна хутчэй і лепш. У групе з плацеба такой выразнай сувязі не назіралася.

Падобны эфект назіраўся і для сэксуальнай блізкасці. Больш высокая актыўнасць у групе, якая атрымлівала аксітацын, была звязана з лепшым гаеннем. У ўдзельнікаў, якія прымалі плацеба, гэта сувязь зноў была слабая або адсутнічала.

Аналіз сліны паказаў, што аксітацын сам па сабе таксама не зніжае ўзровень кортызола. Аднак у тыя дні, калі ўдзельнікі займаліся сэксам, іх агульны сутачны ўзровень кортызола быў ніжэйшы, незалежна ад таго, атрымлівалі яны гармон ці не.

Напісаць каментар 5

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках