18 лiстапада 2024, панядзелак, 0:27
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Яўген Кісялёў аб перастаноўках у расейскай уладзе: Гэта чорная скрыня

14
Яўген Кісялёў аб перастаноўках у расейскай уладзе: Гэта чорная скрыня
ЯЎГЕН КІСЯЛЁЎ

Што агульнага ў крамлёўскай палітыкі і «Што? Дзе? Калі?»

Форум свабоднай Расеі правёў у Варшаве міжнародную канферэнцыю «Антыпуцінская кааліцыя. Умовы перамогі і ліквідацыі пуцінскага рэжыму». Канферэнцыя адбылася 14 траўня.

Мерапрыемства праходзіла на фоне гучных перастановак у вышэйшых эшалонах расейскай улады: Пуцін прызначыў новым міністрам абароны Андрэя Белавусава, а экс-кіраўніка гэтага ведамства Сяргея Шайгу - кіраўніком Савета бяспекі. Экс-кіраўнік Савета бяспекі Мікалай Патрушаў стаў памочнікам Пуціна, другім памочнікам прызначаны былы ахоўнік кіраўніка Крамля, губернатар Тульскай вобласці Аляксей Дзюмін.

Што могуць азначаць гэтыя перастаноўкі? Аб гэтым у кулуарах мерапрыемства карэспандэнт сайта Charter97.org пагаварыў з вядомым журналістам і палітычным аглядальнікам Яўгенам Кісялёвым:

- Варыянты могуць быць розныя. Цалкам магчыма, што Сяргей Шайгу адхілены ад пасады міністра абароны РФ, таму што Пуцін незадаволены яго датычнасцю да карупцыі.

Таму могуць быць і іншыя прычыны. Можа, ён проста занадта шмат на сябе ўзяў. Ведаеце, вельмі часта людзей адпраўляюць у адстаўку за тое, што яны занадта шмат расказваюць, скажам так, плявузгаюць лішняе.

Калі казаць пра прызначэнне яго на пасаду сакратара Савета бяспекі - магчыма, гэта выгнанне. А, магчыма, спецыяльна замест Мікалая Патрушава, які ў апошнія гады стаў занадта моцнай фігурай, як сцвярджаюць некаторыя, надумалі паставіць чалавека больш слабага. Савет бяспекі ў розныя перыяды яго існавання адыгрываў розную ролю. Былі часы, калі ён выконваў ролю альтэрнатыўнага цэнтра ўлады і ўплыву ў Расеі. Бывалі часы, калі сакратар Савета бяспекі станавіўся фігурай дэкаратыўнай, а Савет бяспекі ператвараўся ў кадравы адстойнік, сінекуру, якая нічога не вызначала.

Патрушаў у свой час быў перакінуты з ФСБ у Савет бяспекі. Гэта ўспрымалася як ганаровая адстаўка, але ён пачаў набіраць моц, а цяпер яго прыбралі. Чаму? Мы не ведаем. Можа, Патрушаў захварэў. Адзін час у яго былі сур'ёзныя праблемы са здароўем, а потым ён выкараскаўся і зноў стаў дзейным чыноўнікам найвышэйшага звяна. Можа, зноў захварэў. Бог яго ведае.

Цяпер вельмі складана рабіць нейкія аналізы і прагнозы. Толькі практыка пакажа, што азначаюць гэтыя новыя прызначэнні, адстаўкі, перастаноўкі. Але я абсалютна згодны з Альфрэдам Кохам (былы віцэ-прэм'ер РФ - заўв. рэд.), які некалькі разоў надоечы выказваў думку аб тым, што за ўвесь час прэзідэнцтва Уладзіміра Пуціна кадравыя змены мала што змянялі ў агульнапалітычным курсе Расеі.

Быў пастаянны рух на ўзмацненне ролі дзяржавы ў эканоміцы, на згортванне прыватнай ініцыятывы, на абмежаванне дэмакратычных правоў і свабод грамадзян, на ўзмацненне антызаходніх складнікаў у замежнай палітыцы, на ўсё больш жорсткі ідэалагічны кантроль. Хто б там не займаў нейкія пасады, гэты вось трэнд у эканамічнай і замежнай палітыцы, у абароннай сферы, у ідэалогіі і культуры ніяк не мяняўся.

Думаю, што да таго часу, пакуль мы не ўбачым нейкіх драматычных змен у нечаканы бок, асаблівага значэння гэтыя персаналіі не маюць.

- А з'яўленне эканаміста на пасадзе кіраўніка Мінабароны?

- Гэта канкрэтызацыя. У нас былі ўжо эканамісты на пасадах. Напрыклад, маршал Усцінаў не быў прафесійным вайскоўцам.

Сяргей Іваноў, які ўзначальваў Мінабароны РФ, Сердзюкоў - усе яны не былі прафесійнымі вайскоўцамі. Напраўду ў нас быў толькі адзін прафесійны вайсковец на пасадзе міністра абароны - гэта маршал Сяргееў. Ён быў даўным-даўно, калі Пуцін толькі пачынаў.

Сяргееў дастаўся Пуціну ў спадчыну, ён быў чалавекам ельцынскага паходжання. З таго часу прафесійных вайскоўцаў у чыстым выглядзе на гэтай пасадзе і не было.

- Што вы можаце сказаць аб узвышэнні ахоўніка Пуціна Дзюміна?

- Тут незразумела, што важней: быць губернатарам Тульскай вобласці, дзе засяроджана велізарная колькасць прадпрыемстваў ваенна-прамысловага комплексу або памочнікам Пуціна. Ізноў жа, паглядзім. Цалкам магчыма, што набліжаючы яго да сябе, Пуцін, наадварот, устанаўлівае над ім больш жорсткі кантроль.

Адна справа, калі ён кіраўнік вялікага рэгіёна, дзе існуе вялікая колькасць прадпрыемстваў, ёсць вайсковыя часткі, злучэнні. Іншая рэч, што ён памагаты, у якога ёсць свой кабінет і два памагатыя, а не цэлы апарат абласнога ўрада.

Ведаеце, гэта спрэчнае пытанне: падвышэнне гэта ці не. Хутчэй, перамяшчэнне па гарызанталі і, вядома ж, пасада памочніка прэзідэнта дае нейкія новыя паўнамоцтвы і магчымасці, але вельмі многія магчымасці страчваюцца.

Усё ж абласны губернатар - гэта чалавек, у якога ёсць свая незалежная база ўлады, уплыву, у тым ліку - і эканамічнага.

- Падводзячы вынік, усе высновы экспэртаў з перастановак у найвышэйшых эшалонах расейскай улады - варажба на кававай гушчы?

- Я не раз казаў раней, магу паўтарыць. Крамлёўская палітыка – гэта «чорная скрыня». Мы не ведаем, што там унутры адбываецца. Часам гэтая «чорная скрыня» адчыняецца, а мы кажам, маўляў, «як жа мы не здагадаліся».

Ведаеце, як у гульні «Што? Дзе? Калі?», калі выносяць чорную скрыню і невядома, што там унутры. Часам здагадацца абсалютна немагчыма, але калі яе адчыняюць, мы ўсклікаем: «Ну як жа мы! Усё ж было так зразумела». Таксама арганізаваныя і крамлёўскія справы.

Напісаць каментар 14

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках