FT: Пуцін баіцца фракцыі Шайгу

Кіраўнік Крамля надумаў «ураўнаважыць» клан Міністэрства абароны.

Арышт намесніка міністра абароны Расеі Цімура Іванова паводле падазрэння ў карупцыі наносіць сур'ёзны ўдар па ягоным даўнім настаўніку, міністру абароны Сяргею Шайгу, у той час, калі большая частка палітычнай эліты краіны чакае непазбежных перастановак.

Як піша Financial Times, чакаецца, што прэзідэнт Уладзімір Пуцін пасля перавыбрання на новы тэрмін прадставіць на зацвярджэнне новы склад кабінета міністраў, што справакуе закулісную барацьбу за ўладу.

«На фоне гэтай барацьбы спачатку здавалася, што каманда Шайгу знаходзіцца на ўздыме, чаму спрыялі нядаўнія наступы Расеі ва Украіне і смерць палявога камандзіра Яўгена Прыгожына, які быў самым заўзятым крытыкам і апанентам Шайгу. Але арышт Іванова, самага высокапастаўленага чыноўніка, затрыманага з 2016 года, азнаменаваў зрух у лёсе Шайгу, асабліва ўлічваючы той вельмі прыкметны спосаб, якім намеснік міністра быў дастаўлены ў суд», - піша выданне.

Паколькі Пуцін ставіць лаяльнасць вышэй за ўсё, Шайгу дагэтуль выжываў у сваёй ролі, нягледзячы на няўдачы ў першыя тыдні поўнамаштабнага ўварвання ва Украіну, а таксама той факт, што «спецыяльная ваенная аперацыя», разлічаная на тры дні, зараз зацягнулася на трэці год. Кіраўнік Мінабароны таксама вытрымаў лютую крытыку з боку кіраўніка ПВК Вагнер Яўгена Прыгожына, які летась распачаў спробу мяцяжу супраць Шайгу і іншых военачальнікаў, адзначае выданне.

«Але Пуцін, які, як вядома, баіцца, што якая-небудзь фракцыя ў ягонай эліце набярэ занадта шмат сілы, відавочна, прыйшоў да высновы, што Крамлю неабходна знайсці новы спосаб ураўнаважыць цэнтр улады Шайгу і міністэрства абароны цяпер, калі Прыгожын больш не гуляе гэтую ролю», - піша WSJ, спасылаючыся на аднаго з маскоўскіх службоўцаў.

Экстравагантны лад жыцця Іванова, які відавочна выходзіў за рамкі яго афіцыйных магчымасцяў, зрабіў яго лёгкай мішэнню. Пуціна не надта хвалюе карупцыя - патрэбная пэўная сума, каб усё адбылося. Але рыса ўсё ж ёсць, адзначыла адна з крыніц.

«Непазбежна, што ў кліку, дзе ўлада ў асноўным размяркоўваецца праз заступніцтва, [людзі] часам аказваюцца не на тым баку нейкага гневу, — сказаў генерал Джым Хакенхал, кіраўнік Стратэгічнага камандавання брытанскага войска. - Па меры таго, як вайна зацягваецца, гэтая кліка, якая імкнецца да ўлады і грошай, адчувае ўсё большы ціск. І часам кагосьці выбіраюць, каб «узяць на сябе віну за тое, што адбываецца».