Палкоўнік УСУ: Войска РФ будзе есці пацукоў у Бахмуце

Яго чакае поўнае аблога.

ПЯТРО ЧЭРНІК

Расейскае акупацыйнае войска ні пры якіх умовах добраахвотна не пакіне пазіцыі ў Бахмуце, нават калі трапіць у аператыўнае акружэнне. Прычына ў тым, што для Крамля гэта палітычны сімвал, за які яны будуць плаціць жыццямі сваіх салдат. Што тычыцца вызвалення гэтага знакавага горада, то яно не мэтазгоднае. Украіна не можа дазволіць сабе кідаць «на забой» сваіх абаронцаў дзеля дэакупацыі аднаго-адзінага населенага пункта.

Крэмль і яго войска валодаюць патэнцыялам утрапёнасці. Узброеная агрэсія супраць усякай іншай краіны, акрамя Украіны, цалкам магчымая. У той жа час важна не баяцца частковых поспехаў ворага. У свой час поспех у асобных бітвах мела і войска Гітлера, але саступіла ў вайне. Гэтак жа ў сённяшняй вайне не так важныя асобныя яе эпізоды, важна ў ёй перамагчы. Такое меркаванне ў эксклюзіўным інтэрв'ю obozrevatel.com выказаў вайсковы эксперт, палкоўнік запасу Пётр Чэрнік.

- У Мінабароны Вялікай Брытаніі прыйшлі да высновы, што Сілы абароны Украіны дасягнулі тактычнага поспеху, калі вызвалілі ад акупантаў вёскі Кляшчыеўку і Андрэеўку за 8 кіламетраў ад Бахмута. Яны мяркуюць, што гэта адкрывае новыя магчымасці для нашых абаронцаў і набліжае іх да аўтатрасы Т-0513. Наколькі гэта важны шлях? Як вы ацэньваеце гэтыя дасягненні нашага войска? Ці можа Бахмут быць вызвалены ўжо неўзабаве?

- Нельга так казаць. І ўвогуле грэшна ўжываць у медыйным аналізе такія думкі, што заўтра ўсё складзецца добра. Гэта некарэктна.

Што карэктна і правільна? Зроблены вялізны крок наперад па частцы патэнцыйнага аператыўнага акружэння Бахмута. Расейцы будуць змагацца за яго да смерці. Чаму? Бо ён палітычны. Пуцін сказаў, што яго ўзялі, ён узнагародзіў іх недагерояў за ўзяцце Бахмута. Разумеючы, што расейцы ўмеюць масава паміраць «за радзіму, за веліч», у гэтым выпадку за Пуціна, яны будуць гэта рабіць. Выйсці адтуль яны не змогуць.

Найлепшы сцэнар, які можа скласціся ў найбліжэйшыя тыдні - гэта аператыўнае акружэнне. Што гэта такое? Гэта калі дарогі, напрыклад, і тая, якую назвалі, трапляюць пад агнявы кантроль артылерыі, асабліва блізкага радыусу дзеяння, мінамётаў, якія працуюць на адлегласці да 7 кіламетраў.

Поўнае акружэнне - гэта калі на кожнай сцежцы, на кожнай дарозе пастаўлены блокпост. Але аб поўным акружэнні казаць не карэктна, бо супраціўнік усё гэта будзе знішчаць. Толькі аператыўнае - артылерыя рухаецца і наносіць удары па ўсім, што рухаецца. Калі, умоўна, у межах месяца гэта будзе, гэта будзе фантастычны поспех.

Што да самой бітвы за Бахмут, то я не ўпэўнены, што ў гэтай бітве трэба ўдзельнічаць. Нагадаю, як расейцы бралі Бахмут - вялізнымі «мяснымі» хвалямі. Мы не можам дазволіць сабе кідаць на забой тысячы нашых жаўнераў толькі таму, што Бахмут павінен быць узяты.

Мудрэй адрэзаць усю лагістыку ворага, каб яны пацукоў елі. Я мяркую, што так будзе.

- Прэс-служба Усходняй управы войскаў УСУ паведаміла, што на мінулым тыдні расейскае акупацыйнае войска практычна не штурмавала ўкраінскія пазіцыі на Лімана-Купянскім кірунку, але вораг працягвае перагрупоўку і фармуе новыя штурмавыя атрады. У той жа час стала вядома, што менавіта на гэтым кірунку знаходзіцца амаль 110 тысяч расейскіх акупантаў. На вашы ацэнкі, ці можа вораг рыхтаваць прарыў нашага фронту? Як вы ацэньваеце такую небяспеку?

- Такое можа быць. Не трэба недаацэньваць ворага. 110 тысяч чалавек - гэта неймаверна шмат. Растлумачу, чаму яны гэта робяць. Усё праз Бахмут. Здаць яны яго не могуць, і зразумела, чаму. Будуць ваяваць да апошняга патрона, да апошняга салдата.

Як яны думаюць? Не могуць далей рушыць наперад, Бахмут трэба трымаць, трэба ствараць пункт ціску, куды, паводле іх логікі, мы будзем здымаць сілы і сродкі з Бахмуцкага плацдарма. Гэта лагічна. Сканцэнтравалі велізарную колькасць жывой сілы, гэта так. Але гэтую сілу трэба забяспечыць нармальнай тэхнікай.

Цяпер разбіраем сітуацыю выключна па кнізе. 40-тысячны корпус мае патрэбу ў 725 танках, 2,5 тысячах браняваных машын і тысячы ствалоў артылерыі і рэактыўных сістэмах залпавага агню. Усяго гэтага няма. Калі знойдуць на 100500 танкаў, гэта будзе добра. Адкрытыя крыніцы гавораць, што ў іх толькі 500 браняваных машын, а трэба 5 тысяч. І трэба 2 тысячы ствалоў. Няма гэтага.

Калі выйдуць на паказчыкі 50% забеспячэнне тэхнікай, гэта для іх будзе фантастыка. Але ёсць нюанс. Бахмут яны бралі не тэхнікай, а пяхотай, і 100 тысяч - гэта шмат.

Мы справіліся ў Бахмуце? Справіліся. Мы іх знішчылі. Далей Бахмута яны рушыць наперад не могуць. Але 100 тысяч - гэта зашмат, іх таксама давядзецца знішчаць.

І самы галоўны момант - не трэба баяцца частковых поспехаў ворага. Ніякая вайна ў свеце не ведае, каб адны бясконца наступалі, а іншыя бясконца адыходзілі. Так не бывае. Нават тыя, хто церпяць стратэгічную паразу, усё адно наступаюць і могуць мець поспех.

Другая сусветная вайна, 1944-45 год. Немцы яшчэ пад Сталінградам зразумелі, што ім канец, але пастанавілі пазмагацца да смерці. Ардэнская аперацыя, так званае Ардэнскае выступленне ў бок паўднёва-заходняй Бельгіі. Яны прарвалі абарону ЗША на 100 кіламетраў. Гэта быў сур'ёзны поспех. Але ход вайны гэта не змяніла.

І ў расейцаў могуць быць нейкія прыватныя поспехі, і гэта трэба спакойна прымаць. Баі і бітвы могуць быць прайграныя. Важна перамагчы ў вайне.

- Генеральны сакратар NATO Столтэнбэрг заявіў, што поўнамаштабнае ўварванне Расеі ва Украіну з'яўляецца вайной на знясіленне, але вайна не зайшла ў тупік. Ён мяркуе, што Кіеву патрабуецца дадатковая падтрымка. У гэтым кантэксце хацеў вас спытаць аб выніках апошняй сустрэчы ў фармаце «Рамштайн». Якая падтрымка патрэбная ўкраінскаму войску менавіта цяпер? Ці можам мы разлічваць на яе?

- Вайна ў трэцяй стадыі класічнай індустрыяльнай вайны, перамолу сіл і сродкаў супраціўніка. Цяпер гэтым і займаемся.

Якая зброя нам найбольш патрэбная? Толькі лянівы пра яе не казаў. Гэта MGM-140 ATACMS. Вялікая колькасць такіх ракет у спалучэнні з авіяцыяй можа змяніць ход вайны. Задэклараваны 61 самалёт F-16, пытанне ў тым, калі яны запрацуюць і якая зброевая наменклатура будзе да гэтага самалёта. Таму што сам па сабе самалёт нічога не значыць - значаць бомбы і ракеты, якія да яго ідуць.

Мая персанальная пазіцыя, што на «Рамштайне» акурат моманты і абмяркоўваліся. Але адкрытай інфармацыі, аб чым дамовіліся, пакуль няма. Адразу пасля «Рамштайна» немцы абвясцілі вельмі нядрэнны пакет, асабліва ў частцы бронеаўтамабіляў класа MRAP, 200 адзінак, гэта фактычна дзве брыгады і вялікая колькасць боепрыпасаў да мінамётаў. Гэта вельмі добры крок наперад.

Але ход вайны зменіць на полі бою дзве сістэмы зброі - F-16 з вялікай колькасцю бомбаў і ракет і дальнабойныя ракеты MGM-140 ATACMS. Калі дадуць - не ведаю. Усё ўперлася ў аднаго чалавека, у Джозэфа Байдэна. І Дзярждэп і Пентагон параілі яму гэта зрабіць. Цяпер (21 верасня - Рэд.) у ЗША наш прэзідэнт, будзе сустракацца з ім, з прадстаўнікамі Кангрэса ад абедзвюх партый. Вельмі шмат будзе залежаць ад таго, як у выніку скончацца гэтыя перамовы.

- Міністр замежных спраў Літвы Ландсбэргіс зрабіў такую заяву: «Пакуль Украіна не пераможа, ніхто не будзе ў бяспецы». Ці думаеце вы, што сёння ў краіны-акупанткі ёсць пэўны рэсурс для таго, каб пайсці далей, каб чыніць акты ўзброенай агрэсіі супраць кожнай іншай краіны, напрыклад, балтыйскай?

– У Рымскай імперыі быў такі мудры чалавек, Марк Тулій Цыцэрон. Вельмі люблю яго. У яго ёсць добры выраз: «Чым бліжэйшы крах імперыі, тым больш шалёныя яе дзеянні». Вар'яты могуць выкарыстаць што заўгодна. Кахоўскую дамбу ўзарвалі. Ніхто не думаў, што гэта можна зрабіць. Зрабілі. Таму могуць ударыць інакш.

Выбачыце, скажу цынічна, але ў вядомым сэнсе нам гэта выгадна, бо тады вайна выйдзе за межы Украіны. А калі так, то тады ЗША найперш будуць вымушаныя на гэта рэагаваць.

Ці будзе гэта, я не ведаю. Ці ёсць у Расеі патэнцыял на вар'яцтва ў частцы пяхоты? Маскавіты - шматлікі народ, ёсць рэсурс ад 1,5 да 3 мільёнаў чалавек. Аўтаматаў Калашнікава, стрэльбаў Мосіна, самазарадных карабінаў Сіманава і нават зброі Другой сусветнай вайны - ПДШ, ПДС - у іх сотні тысяч на складах. Патронныя заводы працуюць, а маскоўцы гатовыя паміраць «за радзіму, за Пуціна, за веліч».

Таму гэта можа адбыцца. Ці адбудзецца - я не ведаю.