Навукоўцы высветлілі, чаму не было дыназаўраў сярэдняга памеру

Разгадка вельмі простая.

Маладыя асобіны буйных дыназаўраў на розных стадыях росту займалі ўсе магчымыя экалагічныя нішы і душылі больш дробныя віды.

Да такой высновы прыйшлі палеаэколагі з Універсітэта Нью-Мексіка і Універсітэта Небраскі-Лінкальн. Іх даследаванне, апублікаванае на гэтым тыдні ў часопісе Science, стала першай спробай асэнсавання прычын нізкай разнастайнасці дыназаўраў у маштабе ўсёй экалагічнай супольнасці, піша «Вакол свету. Украіна».

Абапіраючыся на вялікі масіў палеанталагічных звестак, даследчыкі давялі, што ў супольнасцях драпежных дыназаўраў абсалютную большасць складалі падлеткі мегатэрапод, гіганцкіх двухногіх драпежнікаў на розных стадыях росту. Натуральна, што, змяняючыся ў памерах ад хатняга ката, у момант выхаду з яйка, да двухпавярховага гарадскога аўтобуса ў сталасці, гэтыя драпежнікі, па меры росту, знаходзілі пражытак у розных экалагічных нішах, змяняючы свае паляўнічыя прыёмы і паводзіны, і становячыся часткай розных харчовых ланцужкоў.

Але ўзбуйненне мегатэрапод стала адказам на ўзбуйненне траваедных дыназаўраў, якія стварылі ў пачатку сваёй эвалюцыйнай гісторыі адаптыўную гонку ўзбраенняў, якая і прывяла ў выніку да з'яўлення больш буйных драпежнікаў. Працяглы рост малявак велізарных траваедных дыназаўраў меў аналагічныя наступствы - на розных стадыях росту яны існавалі ў розных экалагічных нішах, пераходзячы з адной у іншую.

Для пацвярджэння гэтай тэорыі былі вывучаныя больш за 550 відаў дыназаўраў. Падчас класіфікацыі іх па масе і рацыёну даследчыкі ўбачылі вельмі малую краявідную разнастайнасць дыназаўраў вагой ад 100 да 1000 кг. І маладыя асобіны самых буйных дыназаўраў ідэальна ўпісваліся ў гэтую прастору.

Затым, вызначыўшы тэмпы росту па лініях, знойдзеных у папярочных зрэзах костак, і падлічыўшы колькасць выжылых дзіцянят дыназаўраў рознага ўзросту на аснове нагрувашчванняў выкапняў у месцах іх масавай гібелі, каманда вылічыла, якую долю відаў складалі маладыя асобіны.

Пры гэтым, дыназаўры юрскага перыяду (200-145 мільёнаў гадоў таму) мелі меншыя прабелы ў відавай разнастайнасці, чым у крэйдавым (145-65 мільёнаў гадоў таму). Гэтаму ёсць тлумачэнне: юрскія падлеткі больш былі падобнымі на дарослых, пакідаючы больш месца для больш дробных відаў. У крэйдавым жа перыядзе цалкам дамінавалі гіганцкія віды, якія моцна змяняліся па меры росту.