Сяргей Далідовіч: На месцы Сяргея Шчурко можа быць абсалютна кожны!

Вядомы беларускі лыжнік узгадаў пра тое, як удзельнічаў у дабрачынных акцыях разам з аўтарам «Прессбола».

Вядомы беларускі лыжнік Сяргей Далідовіч на просьбу pressball.by ўзгадаў пра тое, як удзельнічаў у дабрачынных акцыях разам з аўтарам «Прессбола» Сяргеем Шчурко.

- Сержыка ведаю больш за дзесяць гадоў. Ужо не запомню, калі і дзе першым разам перасекліся, з чаго пачалося наша знаёмства. Мы ездзілі па дзіцячых дамах, у раённыя цэнтры. Калі быў у Менску, ахвотна адгукаўся на ўсе ягоныя ініцыятывы. Мы, спартоўцы, вядома, на месцы ніколі не сядзім, але без такіх людзей, як Сяргей... Ён нас аб'ядноўваў, з'яўляўся такім каталізатарам ідэй. Але ніколі не было так, каб у загадным парадку. З апошняга памятаецца дзённы забег у жніўні мінулага года.

А больш за ўсё, напэўна, тое, як мы пабывалі ў гасцях у Васіля Карпава. Сустрэліся з ім пасля Алімпіяды ў Пхенчхане, грошы на падрыхтоўку да якой мне сабралі, дзякуючы краўдфандынгавай платформе. Паколькі Мінспорту мне яе ўсё ж забяспечыла, наважыў, што гэтыя сродкі пойдуць на дабрачыннасць. Сяргей у выніку пазнаёміў мяне з Карпавым. Мяне ўзрушыла ягоная гісторыя. Ён у юнацтве займаўся лыжнымі гонкамі, двойчы прабег Мурманскі марафон, у якім я не раз перамагаў. А цяпер у Васіля бакавой аміятрафічны склероз. Страшная рэдкая хвароба...

Калі ты знаходзішся ў спорце, ты жывеш сваім жыццём, але калі трапляеш у іншае асяроддзе, па-іншаму пачынаеш глядзець на свет. Свет, дзе людзі выжываюць. Гэта мы зоркі, ездзім па свеце, даем інтэрв'ю. Іншыя лічаць кожную капейку, а некаторыя зусім кінутыя. Ведаеце, у мяне такі лёс, што пабачыў многае. Але калі з галавой акунаешся ў гэтыя гісторыі... Разумееш, што адным спортам жыццё не заканчваецца.

Удзячны Сяргею за многае. Зычу яму трымацца. Хоць і не ведаю, калі ён гэта пачуе. Што яму інкрымінуюць? Пагрозу дзяржаўнай бяспецы? Значыць, я таксама павінен быць там жа, напэўна, дзе і Шчурко, бо таксама ўдзельнічаў у некалькіх акцыях. Не разумею, што ён зрабіў такога, каб загрымець на 15 дзён. На ягоным месцы можа быць абсалютна кожны! Я ўжо нічому не дзіўлюся і ні ад чаго не заракаюся. Ад торбы ды турмы, як той казаў.