«Звычайная жанчына выйшла на бой з тыранам»: беларуска жорстка выказалася на адрас Лукашэнкі

Крык душы мянчанкі, натхнёнай адвагай Святланы Ціханоўскай.

Жыхарка сталіцы Вікторыя Шувалава апублікавала эмацыйны допіс у «Фэйсбуку», у якім жорстка выказалася на адрас Лукашэнкі:

«Апошняй кропляй стаў зварот Святланы Ціханоўскай. Калі шчыра, то пачынаючы пісаць гэты допіс, я змагаюся з жаданнем перакрэсліць правілы расейскай мовы і нормы этыкету... не хачу звяртацца да такога чалавека на вы (і называць па імені!)... Але не апушчуся на адзін узровень з такімі людзьмі, як вы! Таму што культура вышэй за ўсе рэгалій і годнасці!

Я стамілася ад усяго хамства і бруду, якое льецца з вашых вуснаў. Ад хлусні, якая струменем падае на нашы галовы! Ад крадзяжу, які вы не перакрываеце ўжо, вы рабуеце ў народа адкрыта і яго ж душыце за ўсялякае непадпарадкаванне. Як надакучыла гэтае адмыванне грошай, у выглядзе палацаў і іншага...

Як надакучыла б...ства, якое не саромеючыся вы прапагандуеце... Танцы з мадэлямі і кавуновыя градкі з дзяўчатамі, якія вам ва ўнукі пасуюць!

Як надакучылі нязвязаныя прамовы, са слоўнікавым запасам «цёткі з базару», колькі можна ўжо слухаць абразы... вы абражаеце нас, прыніжальна і брыдка выказваецеся пра нашых дзяцей. Вы абражаеце нашых бацькоў, якія магчыма і галасавалі калісьці за вас! І за гэта яны атрымалі «пабудуйце будкі для сваіх бацькоў! Гэтая жа капейкі!» Вось што яны атрымалі, аддаць голас за вас?! Будкі... як сабакам!

Вы нават не можаце людзям даць самае неабходнае і элементарнае!

Вы палохаеце іх тым, што іншыя прыйдуць і не заплацяць пенсію... вы ўжо забыліся за 26 гадоў, што грошы на пенсіі і заробкі бюджэтнікам гэта не вашыя грошы. Гэта НАШЫ ГРОШЫ, гэта грошы падаткаплацельшчыкаў, гэта грошы якія пенсіянеры адлічвалі сабе на пенсію... так што не забывайце гэта, і не ўводзьце старых у зман.

У нас ёсць дзеці, якія імкнуцца ў будучыню, якія вучацца і імкнуцца вучыцца лепш, каб стаць найлепшымі спецыялістамі, каб выратаваць свет, каб стварыць лекі ад хвароб, каб лячыць людзей, каб абараняць людзей... у іх столькі грандыёзных планаў і праектаў! І мы з імі разумеем, што тут пры дыктатарскай форме праўлення, дзе чалавек - смецце, няма перспектыў у навуцы і тэхніцы! (Хоць мы і IT-краіна, а так і не змаглі перайсці на дыстанцыйную форму навучання).

Адзінае выйсце пакуль - гэта з'язджаць вучыцца ў іншую краіну! Пакуль вы пануеце, маім дзецям тут няма месца! І вось я задаюся пытаннем: а чаму я гадавала дзяцей, вучыла, турбавалася за іх, каб яны сталі лепшымі з лепшых? Вось чаму яны павінны з'язджаць са сваімі мазгамі ў іншыя краіны, каб там напружвацца і падымацца ўдалечыні ад сям'і, думаць як пракарміць сябе і дапамагчы яшчэ бацькам? Чаму я гадавала спецыялістаў для іншых краін? Навошта мне такі правадыр?

І я ўжо не буду маўчаць! Нават калі прыйдуць у мой дом людзі ў цывільным (якія, дарэчы атрымліваюць грошы з нашай кішэні, а не з вашых рахункаў!) і перавернуць камоду з маёй ніжняй бялізнай.

Я не хачу жыць і ведаць што ў выпадку бяды (каранавірус, засуха, патоп, голад, беспрацоўе) я застануся сам-насам са сваёй бядой! Навошта мне тады такі правадыр, які атрымлівае грошы і нічым дапамагчы не можа. А можа толькі абвінаваціць і сказаць: самі вінаватыя! Як ён сказаў народу пра людзей, якія памерлі ад каранавіруса!

Вы прыніжаеце і абражаеце жанчын, вы ўціскаеце правы жанчын!

А Святлана Ціханоўская - звычайная жанчына, настаўніца, хатняя гаспадыня, мама... Яна не пабаялася ўступіць з вамі перадвыбарчую кампанію, яна выступіла супраць вас, яна падтрымала мужа і выйшла адна на бой з такім мацёрым тыранам! Яна - звычайная жанчына выступіла супраць таталітарнай сістэмы! Яна сапраўдны герой, сапраўдная жанчына! І я вельмі хачу, я за гэта вельмі заўзею, каб у яе выстарчыла сіл і здароўя! Каб перасталі здзекавацца з іх сям’і ўлады! Каб нарэшце скончыўся гэты жудасны ціск і пагрозы на яе адрас! Каб нарэшце скончылася гэтае абуральнае беззаконне з арыштамі і допытамі!

Змагацца з жанчынамі - гэта не брыдка для кожнага звычайнага мужчыны, а тым больш для палітыка, які павінен служыць прыкладам!

Мы не дурні, мы не народзец - мы моцная, хоць і спакойнай нацыя, якая ставіць на чале кута цывілізаваныя захады, нормы, законы, паняцці пра гонар і годнасць!

Вы робіце рэстарацыі на касцях рэпрэсаваных нашых суайчыннікаў, людзей якіх знішчыў таталітарны рэжым, найлепшых людзей нацыі. Вы робіце парады падчас эпідэміі, гэты баль падчас чумы вы апраўдвае тым, што трэба памятаць нашых продкаў і тых, хто ваяваў за мірнае неба! Не за гэта ваявалі мае 2 дзяды, мае дзяды і прадзеды падымаюцца з магіл пры выглядзе як правадыр падчас пандэміі зганяе іх унукаў і праўнукаў на грамадскія мерапрыемствы, прыкрываючыся імі ж! Як ён зганяе ў душныя класы іх праўнукаў, каб яны здалі нікому не патрэбныя ўнутраныя экзамены! Яны падымаюцца з магіл, калі з вуснаў правадыра вылятаюць абразы іх дзяцей і іх унукаў... Яны ваявалі за свабоду!

Я хачу ведаць і разумець, што закон на баку сумленнага чалавека, І толькі так, няйначай... Я не хачу бачыць, як на вачах ва ўсіх нейкая курва правакуе сумленнага чалавека, чапляецца і вешаецца, адчувае сябе настолькі бяспечна і «ў сваёй талерцы», што здымае штаны не саромеючыся і паказвае свой бессаромны азадак! Каму яна яго паказвае? Нам? Чаму Ціханоўскага і іншых забралі, а гэту прастытутку не? Бо яе дзеянні таксама трапляюць пад адміністрацыйнае правапарушэнне.

Я ўвесь час задаюся пытаннем, што рухае гэтымі людзьмі, якія за «ўзмоцненую паёк» гатовыя тапіць і знішчаць сваіх жа суайчыннікаў? Што прымушае іх «кляпаць» крымінальныя і адміністрацыйныя справы? Што рухае чалавекам, мужчынам, калі ён паджылую жанчыну адштурхвае, ды так што яна ламае сабе руку... Пра што ён думае? Няўжо пра тое, што ў яго дома чарка гарэлкі і шматок сала, і што ён зарабіў сабе яшчэ на адну чарку? Або што яго прэмія пазачарговая чакае? Пра што яны думаюць? У мяне не ўкладаецца гэта ў галаве!

Няўжо «паёк» вышэйшы за ўсё чалавечае? Спагада і сумленнасць, любоў да бліжняга і гонар з сумленнем? Як вы будзеце жыць далей? Усё гэтак жа, як прастытуткі, здымаць штаны на першае патрабаванне?

Я хачу жыць спакойна, шчасліва, з надзеяй на будучыню без войнаў і рэвалюцый, без палітычных узрушэнняў і рэпрэсій, без жорсткай цэнзуры, без страху за сваё жыццё!

Я хачу жыць годна ў сваёй краіне, я хачу разам з іншымі людзьмі падымаць краіну і ісці ў будучыню з надзеяй, а не выжываць насуперак і на злосць».