Дывановыя бамбаванні

Гэта дзяржаўная дактрына.

Я жыву побач з падстанцыяй «Хуткай дапамогі». Раней сірэна раўла за акном раз-два на дзень. І кожны раз мяне перасмыкала: разумела, што камусьці ў гэтым горадзе цяпер зусім дрэнна, калі ўключаюць сірэну. Цяпер яна гучыць за акном кожныя 15-20 хвілін, і я звыкла, толькі машынальна адзначаю: ага, за гэтую гадзіну ўжо трэцяя. Кажуць, да паветранай трывогі таксама звыкалі і нават у бамбасховішчы не спускаліся: а раптам пашэнціць, і набой упадзе міма. Эпідэмія ў Беларусі - тая ж бамбёжка. Ці пашэнціць, ці не. А ў бамбасховішча раёна схавацца нельга, бо яго замкнулі, ключ схавалі недзе ў схованцы «ЦАЛ ДЗІР БІЕ», а подступы да схованкі абклалі загадамі і нарматыўнымі дакументамі, скрозь якія не прадзярэшся - яны гусцейшыя за амазонскія джунглі.

У нашай раённай паліклініцы злегла ўся жаночая кансультацыя. А быў жа шанец не заразіцца, ды толькі ключ ад бамбасховішчы схаваны. Усё пачалося з хваробы акушэркі. Клінічная карціна, са слоў ейных калег, была відавочная, як «мама мыла раму». Але замест тэставання на COVID-19 акушэрцы двойчы закрывалі лісток непрацаздольнасці, і двойчы яна выходзіла на працу. Трэцім разам самастойна не справілася і была шпіталізаваная. Толькі ў лякарні зрабілі тэст на каранавірус, і ён быў станоўчым. Толькі пасля гэтага ўсіх супрацоўніц жаночай кансультацыі ў тэрміновым парадку пратэставалі, і толькі ў двух лекараў тэст быў адмоўным. Ва ўсіх астатніх - станоўчы. Прычым жаночая кансультацыя - ужо зусім не тая кантора, дзе можна выконваць «сацыяльную дыстанцыю». Вось пры ўсім жаданні абодвух бакоў - ніяк. А цяпер уявіце, колькіх цяжарных і хворых яны паспелі заразіць, пакуль працавалі ў звычайным рэжыме.

Уся рэч у тым, растлумачылі мне кавід-станоўчыя медыкі, што ім даводзіцца працаваць у адпаведнасці з дырэктывамі міністэрства аховы здароўя і горада. А там прапісаны правілы двухмесячнай даўніны: тэстуюцца кантакты, якія прыбылі з-за мяжы і кантакты першага ўзроўню. Пра клінічную карціну ў гэтых паперках нічога не гаворыцца. То бок, калі ты з сімптомамі – зробяць тэст толькі тады, калі патрапіш у лякарню. Так паліклініка становіцца асяродкам заражэння, і самі лекары нічога не могуць зрабіць: без паперкі ты кузурка, гэта даўно ўсім вядома, але з паперкай ты ператвараешся ў монстра, які не мае права на пастаноўку дыягназу ні сабе, ні пацыентам. Менавіта гэтымі паперкамі і перацяты шлях да ключа ад бамбасховішчы.

І цяпер становіцца яшчэ больш відавочным, што масавае заражэнне беларусаў - гэта дзяржаўная палітыка, прычым з таго самага моманту, калі ўвесь свет пачаў біць у бубны, апавяшчаючы аб небяспецы. Шчыра кажучы, спачатку я думала, што такім чынам улада хоча проста зменшыць папуляцыю, пазбавіўшыся ад пенсіянераў, - менш давядзецца пенсій і дапамог плаціць. Тады казалі толькі пра паджылых людзей, для якіх каранавірус асабліва небяспечны, і паводзіны ўлады цалкам укладваліся ў гэтую версію. Пазней, калі стала ясна, што вірус не шкадуе нікога, калі пачалі паміраць і спартоўцы, і маладыя паспяховыя бізнэсоўцы, - здавалася б, пара мяняць тактыку: паміраюць жа буйныя падаткаплацельшчыкі, без якіх бюджэт даўно скурчыўся б у шчыгрынавая скуру. Але паводзіны ўлады станавілася ўсё больш нахабнымі і заліхвацкімі, што спачатку выглядала дзіўным і магло тлумачыцца толькі дзяржаўнай віруснай шызафрэніяй. Зрэшты, на мінулым тыдні ўсё стала на свае месцы.

Так, нас заражаюць свядома. Так, гэта дзяржаўная дактрына. Так, улада робіць усё для распаўсюджвання каранавіруса. Так, гэта адбываецца публічна і нават дэманстратыўна. Усё для таго, каб, калі свет адкрые мяжы, нашу краіну замкнулі звонку, і тады ўнутры можна пераходзіць у стадыю Паўночнай Карэі.

Уявіце сабе еўрапейскіх палітыкаў, якія чытаюць навіны з Беларусі. Цяпер яны акурат чытаюць, бо праз гэты дэманстратыўны біятэрарызм наша краіна зноў у навінах усіх сусветных медый. Чытаюць і ўздыхаюць: якія барбвары, якія дзікуны... Натуральна, ніхто з іх сюды найбліжэйшым часам не прыедзе - жыццё і здароўе даражэйшыя. Так што няма каму будзе сведчыць, што грамадзянін Лукашэнка цалкам злачынным чынам адхапіў сабе сёмы тэрмін. Гэтага ніхто не ўбачыць. Усё, вядома, зразумеюць, але скажуць «цур мяне» - ды і перагорнуць старонку.

А каб беларусы не зразумелі, што іх заражаюць наўмысна, ім кідаецца дробная костачка пад кодавай назвай «выбары», на сцэну выходзяць акторы, якія прайшлі спецыяльны кастынг, і пачынаецца паказ з нязграбнымі апартамі і заломваннем рук. Хай забаўляюцца перад канцом. Хто дажыве - можа, і зразумее, навошта гэта было трэба. Але будзе позна.

Зноў вые за акном сірэна «Хуткай», зноў едуць ратаваць кагосьці лекары, якіх не ўратуе ўжо ніхто. Ключ ад бамбасховішчы пахаваны пад тонамі папяровага спаму. На галоўнай сцэне краіны разыгрываецца спектакль для будучых ахвяр пандэміі, каб яны нічога не зразумелі. Не глядзіце. Ён не толькі небяспечны для жыцця, але і бясталентны.

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]