Каморавыя фюрэры

На саміце ЕАЭС сабраліся нейкія нафталінавыя персанажы, якія жывуць у сваёй рэальнасці.

Што спадабалася з палітычных навінаў, дык гэта ўчорашні «саміт» смешнага «Еўразійскага эканамічнага саюза» (ЕАЭС)

Гэта песня! Даўно не атрымліваў такога задавальнення ад навін з былога саўка.

Там усё было выдатна.

Старшыняваў на гэтым зборышча Лукашэнка. Ён да апошняга настойліва патрабаваў ад усіх удзельнікаў гэтай сумнеўнай кампаніі прыехаць у Менск. Кампанія, можа, і прыехала б, цішком, з захаваннем усіх мер засцярогі, на прасторных асабістых самалётах, але Лукашэнка сам усё сапсаваў сваім апантаным парадам 9 траўня. Ну яго, падумалі ўдзельнікі ЕАЭС, там відавочнае абвастрэнне. Паберажомся.

Таму і выбралі відэафармат зносін. Парадак дня быў эпахальны: пяцігодка развіцця таго самага смешнага ЕАЭС.

Не, не буду нават кранаць іх парадку і выступаў. Не ў гэтым сутнасць.

Сабралася нейкая старызна з каморы, абсалютна нікому не цікавая, размаўлялі пра нешта, абсалютна нікому не цікавае, прымалі пастановы, абсалютна нікому не цікавыя. А гэта ж кіраўнікі дзяржаў, ад якіх залежаць жыцці мільёнаў людзей.

Проста дзіўнае нетраплянне ў тое, што хвалюе людзей у самы складаны крызіс пасля распаду СССР.

Затое відэафармат пасяджэння гэтай каморавай улады наглядна прадэманстраваў, што ўсе іх «саміты» - не што іншае, як злачыннае выдаткоўванне народных грошай на нікому не патрэбныя панты.

Звычайна яны свае сустрэчы арганізуюць з вялікай помпай: злятаюцца на асабістых самалётах (за наш кошт), асобна вязуць дэлегацыі гультаёў (за наш кошт), патрабуюць пышных сустрэч на аэрадромах (за наш кошт), селяцца ў асабняках, элітных гатэлях (за наш кошт ), жаруць і забаўляюцца падчас сваіх бясед (за наш кошт), картэжы, эскорты, ахова, мігцелкі, спецуслуги (за наш кошт), потым раз'язджаюцца такім жа чынам з такімі ж выдаткамі (за наш кошт).

А тут селі перад экранамі, пагаварылі з важным выглядам пра нешта бескарыснае і ўсё.

Супер!

Вынік, як звычайна, альбо нулявы, альбо адмоўны. Затое амаль ніякіх выдаткаў за наш кошт. Яны, вядома, не падумалі, што пралічацца па-буйному і прадэманструюць, што іх сустрэчы напраўду каштуюць тры капейкі, а яны патрабуюць выдаткоўваць на іх сотні мільёнаў народных грошай у кожнай краіне.

А больш за ўсё парадавала, што гэты нібыта як «саміт» нікому не быў цікавы, нават іх падкантрольным медыя. Сабраліся нейкія нафталінавыя персанажы, якія жывуць у сваёй рэальнасці, кожны са сваёй скарбонкай, але ў каморы.

Звонку іншае жыццё ўжо, складанае, якое патрабуе лідарства, а гэтыя, каморавыя, наогул нічога не зразумелі. Нават падчас пандэміі для іх галоўнае - утрымаць уладу і захаваць скарбонку.

Андрэй Саннікаў, Facebook