Экспэрт: Адстаўка Суркова прадугледжвае для Украіны план «Б»

У Крамлі ідзе барацьба за сферы ўплыву.

Звальненне Уладзіслава Суркова, які планаваў «замарозіць» канфлікт на Данбасе, азначае, што Крэмль будзе спрабаваць вярнуць акупаваныя тэрыторыі назад Украіне. Перастаноўкі ў Крамлі прывядуць да таго, што цяпер рабаваць Данбас і дэстабілізаваць сітуацыю ў краіне будзе ФСБ і яе агентура. Такія думкі «Апострофу» выказаў вайсковы аглядальнік, галоўны рэдактар сайта «Інфармацыйны супраціў» Юрый Карын:

- Адстаўка памочніка Уладзіміра Пуціна Уладзіслава Суркова, які курыраваў раней «ДНР» і «ЛНР» і ўважаўся за ідэолага «Новаросіі», ніяк не паўплывае на ход перамоваў. Апошнія перастаноўкі зменяць толькі ход, формы, метады расейскай агрэсіі супраць Украіны. Суркоў з'яўляўся ідэолагам замарожанага канфлікту, а цяпер Крэмль фармуе падзеі, каб на сваіх умовах запіхваць метастазы АРДЛА назад ва Украіну.

Дзмітрый Козак, які цяпер уважаецца за галоўную кантактную асобу Крамля што да «ЛНДР», - гэта толькі адна з пешак, выстаўленых Уладзімірам Пуціным на шахматную дошку. І пытанне прымусу агрэсара да міру, па ранейшаму ляжыць у плашчыні санкцыйнага і палітычнага ціску на яго, а не залежыць ад прызначанага Пуціным куратара. Таксама, наўрад ці варта чакаць спынення агню на лініі судакранання ўкраінскіх і акупацыйных войскаў. Будуць дадаткова актывізавацца розныя мерапрыемствы для замежнай аўдыторыі аб дыскрэдытацыі Украіны і спробы ператварыць расейскую агрэсію ва ўнутрыўкраінскі канфлікт. Яскравы прыклад - прапагандысцкі перформанс партыі кума Пуціна ў Францыі ў рамках крамлёўскага праекта парламенцкага нармандскага фармату. Прадоўжыцца дэзарыентацыя насельніцтва Украіны з дапамогай прамаскоўскага медыйнага пула ва Украіне. Будуць таксама элементы сыравіннага шантажу. Куратары ўкраінскага кірунку мяняюцца, а расейская агрэсія прадаўжаецца.

Адзначым, што бітва за Данецк і Луганск паміж ФСБ і ГРУ расейскага Генштаба разгарнулася фактычна адразу ж пасля пачатку расейскай агрэсіі ва Украіне. Грошы, ведаеце, прыстойныя, а фінансавыя плыні з акупаваных тэрыторый – слаба кантралююцца. Увогуле, прынадны кавалак, за які і счапіліся ў Маскве. Менавіта таму вайну Суркова з дуэтам Козак-Бабіч нельга разглядаць як нешта асабістае, тут гаворка ідзе пра бітву так званых вежаў Крамля за сферы ўплыву, у тым ліку за Украіну.

Тут трэба ўлічваць, што блізу дзесяці гадоў таму з'явілася сакрэтная дамова: ГРУ мае зону ўплыву ў СНД, а ФСБ - у далёкім замежжы, што, у канчатковым выніку і прывяло да ўзнікнення тандэму галоўнага ідэолага і па сумяшчальніцтве «таго, хто назірае за Украінай», Уладзіслава Суркова з расейскай вайсковай выведкай. Усё ішло сваёй чарадой і гэтая дамова асабліва не парушаўся, але потым пачаліся праблемы: Украіна не здалася і, замест устанаўлення поўнага кантролю над ёй, РФ была вымушаная спыніцца ў данецкіх стэпах, сфармаваўшы нікім не прызнаныя квазіўтварэнні - ДНР і ЛНР.

У адрозненне ад анэксаванага Крыма, з пункту гледжання расейцаў, Данбас можна рабаваць, бо ён нічыйны. Менавіта тут «на арэне» з'явілася не толькі ФСБ, а і прадстаўнікі іншых вежаў Крамля ў небеспадстаўнай надзеі пажывіцца. Гэта перавяло Суркова са статусу: «непадзельны гаспадар» у становішча «адзін з многіх», хай нават і даволі ўплывовых.

На фінішную трасу гэтая барацьба выйшла летам 2019 года, калі Пуцін пачаў усведамляць (і то далёка не цалкам) ступень правалу Крамля на прэзідэнцкіх і парламенцкіх выбарах ва Украіне і ў прынцыпе на ўсім «украінскім кірунку». Вынікі выбараў «замарожвалі» вельмі нявыгадную для яго сітуацыю яшчэ як мінімум на пяць гадоў, бо яго наўпроставыя «пратэжэ» жаданай улады так і не атрымалі.

Мяркуючы з усяго, менавіта тады Пуцін і прыняў пастанову ўкараняць план «Б» - бо ад нашай краіны яму адны выдаткі - ад санкцый і да неабходнасці фінансавання АРДЛА. У выніку пад Сурковым «загайдалася крэсла», што ў канчатковым выніку і прывяло да яго адстаўкі. Гэтаму спрыяў звязак Бяседа-Козак-Бабіч, якія спачатку «адціснулі» ў Суркова частку «паўнамоцтваў што да Украіны», а пасля нанеслі некалькі ўдараў па Абхазіі, якую Суркоў доўгі час аднаасобна кантраляваў.

У Крамлі выдатна разумеюць немагчымасць «развязання ўкраінскага пытання» вайсковымі метадамі. Зыходзячы з гэтага, прадоўжыцца развіццё планаў па дэстабілізацыі нашай краіны, але ўжо пад поўным кантролем ФСБ. Як менавіта - можна паглядзець, набраўшы ў інтэрнэце: «план «Шатун», дакладнасць якога выносім за дужкі. Схемы менавіта такога тыпу выкарыстоўваліся і выкарыстоўваюцца ва Украіне, Грузіі, Малдове, Чарнагорыі, Каталоніі, Шатландыі, Францыі, Чылі... А вось яго рэалізацыю неабходна разглядаць як нейкую падрыхтоўку да будучых падзей (недзе праз паўгода), бо Пуціну проста цяпер шчыра не да Украіны ці Беларусі. Цар Русі не ўсемагутны. Даведзенае «Паўночным струменем – 2».