Валер Карбалевіч: Беларускія ўлады апынуліся ў нявыкрутцы

Лукашэнка пажынае плён «інтэграцыі» з РФ.

Беларусь і Расея дамовіліся да 21 чэрвеня падрыхтаваць праграму дзеянняў аб інтэграцыйным узаемадзеянні ў «саюзнай дзяржаве», паведаміў журналістам прэм'ер-міністр Беларусі Сяргей Румас аб выніках сустрэчы з расейскім прэм'ерам Дзмітрыем Мядзведзевым на мінулым тыдні, піша «Заўтра тваёй краіны».

У гэты дзень Румас і Мядзведзеў правядуць сустрэчу ў Менску падчас II Еўрапейскіх гульняў.

Палітолаг Валер Карбалевіч нагадвае, што яшчэ перад Новым годам падчас сустрэчы Пуціна і Лукашэнкі была прынятая пастанова стварыць двухбаковую беларуска-расейскую рабочую групу. Але гэтая група так і не пачала працаваць, бо не быў зразумелы парадак дня.

- У Беларусі і Расеі ён быў зусім розны, - тлумачыць палітолаг. - Менск і Масква абмяняліся сваім бачаннем. На гэтым алгарытм быў закончаны. Мяркуючы з заяў Румаса і Мядзведзева пасля іх апошняй сустрэчы, пазіцыі Расеі і Беларусі супадаюць на 70%, а на 30% - не. Што атрымаецца ў выніку, складана сказаць, бо ўся інфармацыя закрытая.

- Чым незадаволеная Масква і чым - Менск?

- Масква выстаўляе задачу заахвоціць Беларусь да далейшай інтэграцыі, і калі Менск ад гэтага адмовіцца, то яна скароціць далейшыя субсідыі беларускай эканомікі. А задача Менска - утрымаць статус-кво - атрымліваць ад Расеі ранейшыя датацыі. Галоўны камень спатыкання - рознае бачанне перспектыў двухбаковых стасункаў.

- Ці можа стаць козырам у руках беларускага боку скандал з бруднай расейскай нафтай?

- Гэта імгненная праблема, якая будзе развязаная неўзабаве. Могуць быць спрэчкі з нагоды аб'ёму кампенсацыі, але гэта лакальная хуткацечная праблема. Ёсць больш важныя праблемы для Беларусі, напрыклад, кампенсацыя расейскага падатковага манеўру, ільготныя кошты газу на наступны год, замарожаныя крэдыты расейскага ўрада і Еўразійскай фонду стабілізацыі і развіцця. Хоць кампенсацыя бруднай нафты можа папсаваць нервы абодвум бакам.

- Наколькі афіцыйны Менск цяпер гатовы да паглыблення інтэграцыі з Расеяй?

- Менск гатовы да імітацыі, да абмеркавання. А інтэграцыя на беларускіх умовах, гэта значыць, стварэнне наднацыянальных органаў на парытэтных умовах, нерэальная: Расея на гэта не пагодзіцца. Тут нявыкрутка.

- Ці выпадкова выбрана 21 чэрвеня для чарговай сустрэчы Румаса і Мядзведзева?

- Гэта дзень напярэдадні чарговай гадавіны пачатку Вялікай Айчыннай вайны. Тут ёсць нават нейкі пэўны сімвал. Для Расеі вайна, яе вынікі, перамога - гэта культавы падзея, на аснове якой грунтуецца ўся ідэалагема замежнай палітыкі. Дата абраная зусім не выпадкова.

- Ці варта чакаць нейкага выніку ад будучай сустрэчы прэм'ераў?

- Дэкларацыю аб намерах могуць прыняць і падпісаць, але паглядзім, наколькі яна будзе змястоўная. І калі нават яна будзе прынятая, то як будзе рэалізоўвацца? Мы ведаем, што паміж падпісанымі дакументамі і іх рэалізацыяй у беларуска-расейскіх дачыненнях велізарная дыстанцыя.

Акрамя таго, зразумела, што не прэм'еры разглядаюць пытанні двухбаковых стасункаў, а кіраўнікі. Але, магчыма, кіраўнікі ўрадаў атрымалі ўказанні і ўстаноўкі. Аднак візаваць і падпісваць дакументы ўсё адно будуць правадыры. Бо зразумела, хто прымае пастановы ў абедзвюх краінах.