«Атрымлівала ад камерцыйных структур віно, сыр, кветкі, залатыя завушніцы, цукеркі»

У судзе паводле «справы медыкаў» выступіў намеснік міністра.

У суботу, 16 лістапада, намеснік міністра аховы здароўя Вячаслаў Шыла распавёў падчас допыту ў судзе паводле справы былой начальніцы ўправы фармацэўтычнай інспекцыі і арганізацыі лекавага забеспячэння Міністэрства аховы здароўя Людмілы Рэуцкай, як рэгіструюцца лекі, ці магла абвінавачаная лабіяваць інтарэсы бізнэсоўцаў і чаму прыярытэт аддаецца беларускім прэпаратам, піша tut.by.

Намеснік міністра аховы здароўя Вячаслаў Шыла - апошні сведка, якога ў судзе Фрунзенскага раёна Менска дапыталі паводле справы былой начальніцы ўправы фармацэўтычнай інспекцыі і арганізацыі лекавага забеспячэння Міністэрства аховы здароўя Людмілы Рэуцкай. Яе абвінавачваюць у атрыманні хабараў на суму 48 500 рублёў. Паводле версіі следства, Рэуцкая лабіявала інтарэсы прыватных структур, дапамагала ў перарэгістрацыі лекаў, унясенні змяненняў і падаўжэнні рэгістрацыі, выдачы ліцэнзіі «Сцімэнерджы» на фасоўку і ўпакоўку прэпаратаў. Сама ж абвінавачаная цалкам гэта адмаўляе: яна ўваходзіла ў склад камісіі, і яе меркаванне не было вызначальным.

Пракурор падрабязна пытаецца ў Вячаслава Шылы пра структуру Міністэрства аховы здароўя, хто і каму падпарадкоўваўся, як праходзіла рэгістрацыя лекаў. Са слоў сведкі, ён курыраваў рэгістрацыю прэпаратаў і быў старшынём камісіі Міністэрства аховы здароўя.

- У склад камісіі ўваходзяць 25 чалавек. Гэта найбольш дасведчаныя спецыялісты, якія маюць вагу ў сістэме аховы здароўя: загадчыкі кафедрамі ўніверсітэтаў, дзіцячыя практыкі, галоўны пазаштатны спецыяліст у фармакалогіі. Акрамя таго, там прысутнічае сакратар Цэнтра экспэртыз і выпрабаванняў у ахове здароўя, які рыхтуе дакументы на рэгістрацыю лекавых прэпаратаў. Таксама ў камісію ўваходзілі спецыялісты гэтага цэнтра - пяць-шэсць чалавек, якія фармавалі парадак пасяджэння, — распавядае ў судзе намеснік міністра аховы здароўя. - На камісіі абмяркоўвалася кожная пазіцыя, заслухоўваліся экспэртныя высновы.

- Кожны з чальцоў камісіі мог выказаць сваё асаблівае меркаванне ў кожным пытанні? - пытаецца пракурор Валерыя Таратынка.

- Абсалютна кожны. Калі прааналізаваць пратаколы, былі такія выпадкі неаднаразова — адказвае Вячаслаў Шыла. - <...>Пасля пастановы камісіі складаецца пратакол, падпісваецца ўсімі чальцамі. І на падставе гэтага выдаецца загад за подпісам міністра. Ён з'яўляецца падставай для выпіскі рэгістрацыйных пасведчанняў.

Калі намеснік міністра адсутнічаў на камісіі, яго замянялі былая начальніца ўправы фармацэўтычнай інспекцыі і арганізацыі лекавага забеспячэння Міністэрства аховы здароўя Людміла Рэуцкая або намеснік дырэктара Цэнтра экспэртыз і выпрабаванняў у ахове здароўя.

Што ж тычыцца працэдуры ўвозу лекавых сродкаў, то дзейнічае наступная схема: спачатку заяўнік павінен падаць пакет дакументаў у Міністэрства аховы здароўя, ён накіроўваецца ў Цэнтр экспэртыз і выпрабаванняў, дзе рыхтуюцца дазвольныя матэрыялы, і ўжо потым усё вяртаецца ў міністэрства ва ўправу Рэуцкай. Заключны этап-пакет дакументаў падпісвае Вячаслаў Шыла.

Людмілу Рэуцкую таксама абвінавачваюць у тым, што яна за хабар дапамагла атрымаць мужу Ларысы Рубцовай, кіраўніцы прадстаўніцтва французскай фармацэўтычнай кампаніі Fic Medical, ліцэнзію на фасоўку і ўпакоўку лекавых сродкаў. Сведка Шыла ў курсе гэтай гісторыі.

- Узніклі пытанні, звязаныя з адмовай у выдачы ліцэнзіі, бо пакет дакументаў, на погляд кіравання ліцэнзавання, не адпавядаў падыходам. У адпаведнасці з указам №450 (указ №450 «Аб ліцэнзаванні асобных тыпаў дзейнасці». — Заўвага.) склалася такая практыка, што, перш чым атрымаць ліцэнзію на вытворчасць, неабходна мець рэгістрацыю лекавага прэпарата. Гэта характэрна ў большай ступені для Рэспублікі Беларусь, але некалькі гадоў уносіліся прапановы па змене гэтага падыходу. Беларусь уклала пагадненне з Еўразвязам на змяненне падыходаў, звязаных з рэгуляваннем рынку лекавых прэпаратаў. Напрыклад, Людміла Аляксандраўна (Рэуцкая. - Заўв) была ініцыятаркай праекта БелМЕД, у нас працавалі два экспэрты, - прадаўжае даваць паказанні ў судзе намеснік міністра аховы здароўя. - І наш падыход, калі спачатку выдаецца рэгістрацыйнае пасведчанне, а потым ліцэнзія на прамысловую вытворчасць, выклікаў ва ўсіх сумневы.

У кампаніі «Сцімэнерджы» не было ліцэнзіі на вытворчасць лекаў, яны адразу хацелі пакаваць таблеткі, але ўправа ліцэнзавання Міністэрства аховы здароўя адмовіла. Тады былы намеснік міністра Ігар Ласіцкі (за атрыманне хабару асуджаны на 6 гадоў пазбаўлення волі. — Заўвага.) распісаў гэтае пытанне на Рэуцкую. Яна не пагадзілася з адмовай у ліцэнзіі, напісала дакладную запіску, і яе падтрымаў ужо былы намеснік міністра Валерый Шаўчук (за хабар і махлярства прысуджаны да 6 гадоў пазбаўлення волі. — Заўвага.). І тады гэтае пытанне вынеслі на калегію Міністэрства аховы здароўя. «Сцімэнерджы» атрымала ліцэнзію. Ці прадаўжае далей кампанія працаваць на рынку, Вячаслаў Шыла не змог адказаць.

- Вячаслаў Дзмітрыевіч, - звярнулася абвінавачаная з клеткі да намесніка міністра. - З нагоды імпартазамяшчэння. Ці была гэта палітыка ўсяго міністэрства? Ці былі перад намі пастаўленыя задачы дапамагаць айчынным вытворцам?

- Палітыка імпартазамяшчэння прысутнічае ва ўсіх сферах, гэта не сакрэт. Прыярытэт - айчынны вытворца, таму задачы былі пастаўленыя, каб наша фармпрамысловасць развівалася. Разам з тым прэзідэнт гаварыў, што ўсе лекавыя прэпараты павінны быць на рынку краіны. Мы развязвалі гэтыя пытанні ўзважана, ніякіх вялікіх перакосаў не было — адказвае Вячаслаў Шыла.

Людмілу Рэуцкую ён назваў дасведчаным і пісьменным спецыялістам, пад яе кіраваннем рыхтаваліся нарматыўна-прававыя акты аб лекавых прэпаратах, і ніколі не было ніякіх сумненняў у яе прафесіяналізме. Былы міністр аховы здароўя Васіль Жарко таксама праходзіць паводле справы сведкам, але ў суд ён не прыйшоў.

У панядзелак, 18 лістапада, Людміла Рэуцкая выступіць з апошнім словам. Напярэдадні пракурор папрасіў прызнаць яе вінаватай на падставе ч.2, 3 арт.430 КК (Атрыманне хабару ў асабліва значнай суме), ч.1 арт.209 КК (махлярства) і прысудзіць да 7 гадоў пазбаўлення волі. Паводле версіі следства, у якасці хабараў Рэуцкая атрымлівала ад прадстаўнікоў камерцыйных структур віно, сыр, кветкі, залатыя завушніцы, цукеркі, грошы, а таксама двойчы вячэрала з калегамі за чужы кошт у рэстарацыі і рабіла спа-працэдуры, якія аплаціў знаёмы. Віну Рэуцкая прызнае часткова.