Дэнамінацыя як сродак выйсця з навагодняга запою

Чуткі аб будучай дэнамінацыі дасягнулі, мабыць, свайго піка.

Аб дэнамінацыі сталі гаварыць за пару тыдняў да новага года, аднак гэтыя гутаркі перараслі ў панічны страх перад непазбежным пасля таго, як Нацбанк Беларусі традыцыйным «саўковым» метадам дэвальваваў беларускі рубель на 20% увечары 1 студзеня 2009 года, піша АФН.

Варта адзначыць, што беларускі народ такім жа «саўковым» чынам адрэагаваў на дэвальвацыю – кінуўся ў крамы скупляць імпарт, які нібыта патаннеў на 20%. Шматлікія краіны-суседзі Беларусі былі вымушаныя ва ўмовах сусветнага фінансавага крызісу пайсці на дэвальвацыю нацвалют, аднак грамадзяне гэтых краін не сталі атакаваць крамы.

Не варта сумнявацца ў тым, што падобная рэакцыя грамадзян, што лёгка расстаюцца са сваімі зберажэннямі дзеля зманлівай нажывы, не засталася незаўважанай у пэўных дзяржорганах улады, дзе, гледзячы на скруджаўскія паводзіны спажыўцоў, магло з'явіцца вельмі цікавае рашэнне, як паніку грамадзян накіраваць у патрэбнае рэчышча.

Гаворка ідзе аб тым, як прымусіць беларусаў скупляць не толькі імпарт, але і беларускія тавары. Тым больш, што і Нацбанку і іншым органам кіравання было зразумела, што дэвальвацыя абавязкова выкліча паніку і прывядзе да адтоку дэпазітаў з банкаў.

У першы працоўны дзень, 5 студзеня, з раніцы ў разліковых цэнтрах банкаў з’явіліся чэргі жадаючых зняць грошы з укладаў. Менавіта зняць, а не перавесці з беларускіх рублёў у валюту.

Што зрабіць, каб грошы не сыйшлі ў панчохі, як гэта было яшчэ гадоў 10 таму, а накіраваліся ў касы крам, гэта значыць фактычна вярнуліся ў сістэму? Чуткі аб будучай дэнамінацыі – сродак, які дазваляе забіць двух зайцоў адразу – і грошы вярнуць, і прымусіць беларусаў, якія панікуюць, скупляць усё, што можна, як быццам бы заўтра вайна.

Народ, разумеючы, што могуць папросту ізноў «па-савецку» адымець, пачаў месці з паліц крам усё - коўдры, падушкі, цукар, муку і г.д. Гэта значыць грошы, выйдучы з банкаў, тут жа ў іх вяртаюцца ў выглядзе выручкі крам, якая пасля паступае на рахункі спусташальных дзякуючы паніцы склады беларускіх вытворцаў.

Ці перапіў беларускі народ пасля двух серый па чатыры выходных дні кожная? Хутчэй за ўсё, не. Яго (народ) вывялі са стану свята нетрадыцыйным, можна сказаць з некаторым элементам вычварэння, метадам...

Паміж тым, грамадзянам варта было хоць бы хвілін на дзесяць адцягнуцца ад садамазахісцкіх уцех і падумаць над тым, а чым уласна пагражае дэнамінацыя. На самой справе – абсалютна нічым. Няма ніякай розніцы ў тым, які курс рубля будзе, да прыкладу, 8 студзеня – 2655 рублёў за даляр або 26 рублёў 55 вавёрачак. Адзінае, чым пагражае дэнамінацыя насельніцтву, так гэта дадатковым, максімум на 1-2%, ростам коштаў.

Натуральна, пры дэнамінацыі з'явяцца новыя грошзнакі, аднак і старыя, як правіла, будуць яшчэ досыць доўга знаходзіцца ў абароце. Так, што ў выпадку чаго – абмяняць купюры змогуць усё. Але цвярозы погляд на нейкую магчымую падзею – гэта не модна і не крута. Трэба прыдумаць сабе праблему на пустым месцы і пасля, зломячы галаву, бегчы ў крамы і скупляць запалкі і соль.

Прадстаўнік Нацбанка Драздоў у адным са сваіх шматлікіх за апошнія некалькі дзён тэлевыступе і інтэрв'ю, адказваючы на пытанне, у якой валюце лепш захоўваць зберажэнні, дакладна заўважыў – без розніцы, маўляў, усё ўжо здарылася. Дадзены адказ, як нельга лепш праецыруецца і на пытанне аб дэнамінацыі – будзе або не. А ці не па барабане?