Официальные профсоюзы отказались защищать незаконно уволенного оппозиционера

Леонид Автухов из райцентра Городок (Витебская область) рассчитывал через суд опротестовать свое увольнение. Но председатель местного отделения отраслевого профсоюза Антонина Захарова отказалась поддержать его в суде.

Леанід Аўтухоў, старшыня раённай суполкі Партыі БНФ, хацеў давесьці, што ў час ягонага звальненьня мелі месца парушэньні працоўнага заканадаўства, а таксама перасьлед з палітычных матываў. Аднак на ягоны бок ня сталі ні пракурор, ні афіцыйны прафсаюз, а старшыня райсуду Аляксандар Ляшкевіч прызнаў звальненьне апазыцыянэра слушным.

Спадар Аўтухоў быў звольнены з пасады апэратара ачышчальных збудаваньняў сёлета 4 красавіка: зь ім не працягнулі працоўны кантракт. У судзе ён распавёў, што працэдура звальненьня адбывалася з парушэньнямі. У прыватнасьці, яму менш як за месяц паведамілі пра тое, што кантракт ня будзе працягнуты. Да таго ж, як высьветлілася, ён адпрацаваў частку працоўнай зьмены ўжо пасьля таго, як быў звольнены, а гэта аўтаматычна абазначае працягненьне кантракту.

Леанід Аўтухоў папрасіў, каб у суд выклікалі старшыню прафсаюзнай суполкі Гарадоцкага прадпрыемства ЖКГ Антаніну Захараву. Зьвярнуўшыся да яе, звольнены папрасіў дапамогі – каб прафсаюз патлумачыў спрэчныя пытаньні адносна заключэньня кантракту і дапамог аднавіцца на працы. Аднак спадарыня Захарава заявіла, што Аўтухоў аўтаматычна выключаны з прафсаюзу ў дзень ягонага звальненьня. І суддзя Аляксандар Ляшкевіч зьедліва заўважыў, што суд ня мае права абавязаць прафсаюз дапамагаць камусьці старонняму ў працоўных спрэчках.

Не дачакаўшыся дапамогі на мясцовым узроўні, апазыцыянэр выказаў хадайніцтва, каб у суд зьявіўся нехта з вышэйшага прафсаюзнага начальства. На працэс прыехала намесьцніца старшыні Віцебскай абласной федэрацыі прафсаюзаў мясцовай прамысловасьці і ЖКГ Ірына Сямёнава. У адрозьненьне ад кіраўніцы мясцовай структуры, Ірына Сямёнава ня стала аспрэчваць таго, што звольнены Аўтухоў усё яшчэ лічыцца сябрам прафсаюзнай арганізацыі, але камэнтаваць ігнараваньне просьбы пра дапамогу з боку сваёй падначаленай яна адмовілася.

– На працягу трох месяцаў пасьля звальненьня чалавек лічыцца сябрам галіновага прафсаюзу, –- сказала І.Сямёнава. – Я магу пацьвердзіць, што, згодна з пагадненьнямі, падпісанымі прафсаюзам, пра звальненьне насамрэч трэба папярэджваць за месяц. Аднак я лічу, што гэтыя дакумэнты маюць рэкамэндацыйны характар, і на месцах кіраўніцтва само вырашае, карыстацца імі ці не. Таму прэтэнзіі спадара Аўтухова можна й не лічыць доказамі парушэньня заканадаўства. Так, яго звольнілі, але я па-ранейшаму гатовая паўтарыць, што галоўны пастулят для нашага прафсаюзу – гэта "кожны чалавек мае права на працу".

Ні падчас звальненьня, ні ў судзе гарадоцкі актывіст так і не даведаўся, чаму зь ім не працягнулі кантракт, хаць наймальнік паводле заканадаўства мусіць гэта тлумачыць. Адзінай прычынай Леанід Аўтухоў лічыць сваю грамадзкую актыўнасьць:

– Я зьяўляюся старшынёй партыйнай суполкі і зьбіраюся балятавацца на будучых выбарах, выдаю таксама недзяржаўную газэту "Да перамогі". Усё гэта не падабаецца мясцовым уладам. Адбываўся вялікі ціск на аддзел ЖКГ, каб мяне пакараць, то бок пазбавіць працы. А суд падпарадкоўваецца мясцовай уладзе, залежыць ад яе. Аднаку усё адно я буду аспрэчваць пастанову ў вышэйшых судовых інстанцыях, а таксама скардзіцца на несправядлівую пазыцыю прафсаюзаў.

Яшчэ адзін актывіст з райцэнтру Гарадок, звольнены па палітычных матывах, – былы дырэктар школы Леанід Гаравы кажа, што падтрымлівае памкненьні Аўтухова дабівацца праўды. Але ён мала верыць у посьпех гэтае справы.

– Гучна разрэклямаваная ў дзяржаўных СМІ сыстэма сацыяльнага партнэрства зьяўляецца пустым пшыкам, бо не мае пад сабой юрыдычнай базы, якая можа быць улічана судом. З году у год ідуць гаворкі аб абароненасьці працоўных праз калектыўныя дамовы, праз пагадненні, але ўсё гэта нічога ня вартыя, пустыя словы, –- сцьвярджае Леанід Гаравы.