Выпендрыванне як «скрэпа» Расіі

З агрэсара неабходна збіць пыху.

Сёння свет бачыць, як з расійскага боку на міжнародным узроўні праяўляецца тое, што ў самой рускай мове называюць незграбным, але жвавым словам «выпендреж». Толькі калі раней яно праяўлялася хіба што ў вельмі спецыфічнай «дваровай» культуры ўнутры краіны, дык цяпер яно матэрыялізуецца ў міжнародных злачынствах пуцінскіх захопнікаў.

Увасабленні такіх даўніх словечкаў, як гэта, а таксама слоў «выделываться», «выкобениваться», «кочевряжиться», цалкам лішнія ў адносінах паміж краінамі: свой бруд не трэба тыкаць у твар сусветнай цывілізацыі, як не трэба соўваць у нос анучы. Да адкрытага ўварвання ва Украіну і звяроўстваў на захопленых тэрыторыях семантычнае поле пералічаных дзеясловаў даўно і анекдатычна дыскрэдытавалася, напрыклад, праз хамскія і свінскія паводзіны «руссо турысто» на курортах Тайланда і ў іншых месцах, дзе «кайданы» прыстойнасці спадалі з п'яных расіян: у сеціве і сёння можна ўбачыць увесь «кураж» суайчыннікаў, раз ужо грошы імі «уплОчены».

Ідучы ўглыб, мы выяўляем сталую лінію таго, як пры найменшым паслабленні з «тыповага расіяніна» літаральна прэ антыэстэтыка: ён пачынае «харахорыцца», становіцца агрэсіўным да навакольных, варварска жорсткім і, нібыта наўмысна, перабольшана, дурным. У чым жа справа? Відаць, рабскія сістэмныя адносіны і погляды, што пастаянна самі сябе «завострываюць», рэгулярна прыводзяць да таго, што заўсёды прыгнечаны ўласнымі катамі чалавек раптам на кароткі міг перастае адчуваць гнёт і «распрамляецца», але няўмела; ад гэтага яму сорамна, а ўсім небяспечна.

Заўважым, цяпер мы фактычна абазначылі сучасны пуцінскі ідэалагічны штамп — «Расія ўстала з каленяў».

Пуцін і ягоныя саўдзельнікі выцягнулі з розных культурных слаёў менавіта тое, дзе раб марыць пра ўласнага раба, дзе радасць наведвае смерда, калі ў ягонага суседа памірае карова, калі «памры ты сёння, а я — заўтра», а «шкада — у пчолкі». Мутная бурда, якую любая нармальная цывілізацыя выкарчоўвае, у пракіслым супе «рускага міру» выдаецца за народны здабытак, становячыся «скрэпамі».

Рускае імперства толькі спрабуе паказваць сябе як велічную і ззяючую з'яву, а на пякельнай практыцы звярыстваў у Бучы і сотнях такіх жа месцаў у сённяшняй Украіне яно з'яўляецца паталагічным праяўленнем пякельных комплексаў у ваенных злачынцаў са звярынымі «народнымі традыцыямі». Лукавыя расійскія дыктатары, самі выхадцы з такіх псіхіятрычных глыбіняў, што і зазірнуць страшна, па сабе ведаюць, якія менавіта найгоршыя комплексы трэба ўслаўляць, за якія смуродныя ніткі цягнуць, каб ледзь прыкрытыя якасці быдла выплылі на паверхню на славу звярынай псеўдаімперыі.

Злаякаснае «выпендрыванне» заўсёды вылучала найбольш агрэсіўны спектр айчыннага быцця. У межах граніц унутры «рва з кракадзіламі» гэта было непрыгожа, аднак не смяротна для навакольных. Калі ж «руская удаль», праяўляючы «сметку» і «бясшабашнасць», з сапраўды «шырокай душой» кінулася праз дзяржаўныя межы на танках або турыстамі з «Навічком» і падробленымі дакументамі, выдадзенымі спецслужбамі, стала яшчэ выразней: з гэтым трэба нешта рабіць, прычым трэба было даўно!

З такім тыпам культуры, з такім тыпам паводзінаў у будучыні трэба рэгулярна рабіць тое, што ў рускай мове называецца — «збіць пыху». Інакш мы рызыкуем пастаянна атрымліваць тое самае, толькі ў новых увасабленнях, усё больш смяротных. Гэта сёння і пакуль што можна пасмейвацца з крэмлёўскіх палохалак кшталту «Пасейдона», а калі-небудзь чарговая звар'яцелая хунта спусціць сваіх рабоў з малатка і за апошнія грошы дарабіць хоць крыху смяротна небяспечных «вундэр-вафель» і грымне па планеце толькі таму, што такія «скрэпы».

Ад пякельнай сістэмы выпендрывання як часткі айчыннай культуры ў будучыні не павінна застацца каменя на камені. Трэба прадумаць і перафарматаваць усю падачу «масам» той гістарычна-культурнай спадчыны, якая сёння спарадзіла міжнароднае злачынства і пагражае забіць чалавецтва. Або — або: з агрэсара неабходна збіць пыху не толькі на полі бою, але і на тонкім, адукацыйным узроўні, робячы гэта штодня.

У будучыні неабходна ясна акрэсліць: у расійскай культуры прысутнічаюць небяспечныя тэндэнцыі, якія нельга абыходзіць увагай, бо вірусы трэба вывучаць, ведаць і выпрацоўваць супраць іх лекі — усе метады барацьбы з перакошанай імперскай, то бок і рабскай, свядомасцю насельніцтва.

Аляксандр Адэльфінскі, kasparov.ru

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]