Лукашэнка сам сабе супярэчыць

Дыктатар сам знішчыў «шматвектарнасць», якую так усхваляў.

Шматвектарная палітыка Беларусі за доўгія гады ўжо стала сваесаблівым сімвалам нашай дзяржавы, сцвярджае лукашэнкаўская прапаганда на фоне фактычнай блакады межаў з чатырма суседзямі з пяці, піша «Салідарнасць».

У пацвярджэнне гэтага праўладнае агенцтва БЕЛТА апублікавала чарговы артыкул пра тое, як Лукашэнка чарговы раз «адводзіў ад прорвы» нашу «маладую і суверэнную дзяржаву».

На гэты раз ідзе гаворка пра падзеі пятнаццацігадовай даўніны — у часы, калі тая самая шматвектарнасць прырасла заходнім і заакіянскім напрамкамі.

У самой публікацыі адразу кідаецца ў вочы набор падзагалоўкаў, які красамоўна сведчыць пра асаблівасці адносін з «галоўным партнёрам».

Першым пунктам ідзе аповед пра тое, «як узнік канфлікт паміж Беларуссю і Расіяй». Следам — гісторыі, што вынікалі з яго, пра завязванне кантактаў з Венесуэлай і Бразіліяй. Асобны эпізод прысвечаны выбудоўванню адносін з Кітаем. А потым зноў няўдача: «Як Беларусь пераадольвала рознагалоссі з Расіяй».

І напрыканцы аўтары артыкула падзяліліся версіяй, у «чые сеткі магла трапіць наша краіна, будзь хаця б на кроплю менш асцярожнай», распавёўшы пра праводжаную ў тыя гады палітыку Еўразвязу ў дачыненні да Беларусі.

«Шматвектарнасць — гэта адзін са спосабаў забяспечыць незалежнасць і эканамічны суверэнітэт», — сцвярджаецца ў артыкуле. І там жа прыводзіцца красамоўны прыклад:

У 2010 годзе дыверсіфікацыя была далёка не новым паняццем для Беларусі. З 80–85% экспарту на карысць Расіі ў пачатку 90-х гадоў краіна перайшла да 32% у 2009 годзе. Адпаведна, з некалькіх працэнтаў да 44% у беларускім экспарце павялічылася доля Еўразвязу.

У момант гэтай уражальнай змены вектара ў гандлі і магло адбыцца тое самае «патраплянне ў сеткі», сцвярджае прапаганда: «На фоне рознагалоссяў з Расіяй, якія з цягам часу перараслі ў „газавую вайну“, у Мінск — супадзенне гэта ці не — сталі ўсё часцей зазіраць заходнія суседзі. І не толькі суседзі».

А прычынай усяму — прэзідэнцкія выбары ў снежні 2010-га. У публікацыі падрабязна распавядаецца пра візіты заходніх палітыкаў у Беларусь — ад прэзідэнткі Літвы Далі Грыбаўскайце да кіраўнікоў МЗС Польшчы і Германіі, якія абяцалі мільярды еўра падтрымкі за магчымасць «выкарыстоўваць нашу краіну ў сваіх мэтах».

Асобным радком у артыкуле ідзе аповед пра заходніх журналістаў, што ў тыя дні пачалі часта наведваць Беларусь, якія «нібыта мякка прамацвалі глебу»: «Можа, для Беларусі настаў час разгарнуцца на 180 градусаў і стаць на шлях еўрапейскай інтэграцыі?»

Але «злавіць Аляксандра Лукашэнку на кручок ім ніяк не ўдавалася»: «Кіраўнік дзяржавы падкрэсліваў, што вялікая палітыка не церпіць рэзкіх паваротаў. Ды і хто ў Еўропе чакае Беларусь?»

А каварныя журналісты не адставалі: «Беларусь — усё ж такі краіна еўрапейская…» І Лукашэнка «зноў быў катэгарычны», заяўляючы, што «не можа праводзіць палітыку ў інтарэсах якіх-небудзь груп або кланаў — толькі ў інтарэсах уласнага беларускага народа».

Азіраючыся на тое, што адбылося за гэтыя пятнаццаць гадоў, асабліва — за апошнюю пяцігодку, трэба прызнаць, якім наіўным быў разлік на поўную змену вектара Беларуссю пад кіраўніцтвам Лукашэнкі.

Але гэта не пазбаўляе нас магчымасці і неабходнасці падлічыць цану яго «непахіснасці». Сёння ён сам раз за разам гаворыць пра самую галоўную праблему — прасяданне расійскага рынку, які становіцца ўсё больш закрытым для беларускіх тавараў.

І гэта пры тым, што ўзровень прывязкі да эканомікі Расіі імкліва набліжаецца да тых самых 80–85% з першай паловы 90-х, пра якія сёння ўзгадвае прапаганда. Пра тое, на якіх пазіцыях сёння гандаль з ЕС, няёмка і ўзгадваць.

Больш за тое, абаронца «жыцця ў сяброўстве з усімі суседзямі» сёння дабівае рэшткі адносін з імі з імпэтам, вартым іншага ўжывання.

Пры гэтым на прадукцыі БелАЗа сёння нажываецца старэйшы сын Лукашэнкі і яго асяроддзе. Сам кіраўнік без лішняй саромнасці возіць на агляды да кітайскіх інвестараў набліжаных да палаца бізнесоўцаў. Што там было пра групы і кланы?

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]