Мэты вызначаныя
5- Ян Валетаў
- 6.10.2025, 13:36
- 6,910
Чаму з РФ дамовіцца немагчыма
Паспрабую быць максімальна лаканічным. Тэма — мір і на якіх умовах яго можна дасягнуць. Прабачце, калі каго-небудзь расчарую. Як казаў Вялікі Камбінатар (персанаж цяпер забароненай кнігі): Згода — гэта прадукт непраціўлення двух бакоў.
Мір — гэта і ёсць той самы прадукт непраціўлення. Таму я сёння не бачу ніякіх шанцаў на тое, каб ён наступіў. Наша праблема ў тым, што мы няправільна разумеем мэту Расіі ў гэтай вайне. Іх мэта — не тэрыторыі, не захоп Кіева і нават не змена рэжыму. Іх мэта — знішчэнне ўкраінскай дзяржаўнасці. Ператварэнне яе ў расійскую дзяржаўнасць.
Вяртанне да вытокаў, так сказаць. Яны хочуць аднавіць не толькі буферную зону, але і статус-кво. Нашы спробы выйсці на касабокае-крывое-кульгаючае, але адрознае ад іх сакральнага шляху, развіццё — гэта надзвычай дрэнны кейс для іх палітыкі.
Яны патрацяць гады на тое, каб вярнуць нас у стойла да таго статку, які ў іх застаўся. Гэта трэба для таго, каб статак заставаўся ў стабільным рабскім стане, ва ўладзе элітаў, якія элітамі можна назваць толькі сышоўшы з розуму.
(Мне скажуць, што нашы эліты не лепшыя, але ў мяне ёсць адказ: нашы эліты — поўнае лайно, але яны змяняльныя. Гэта дае нам шанец, якога ў расіян няма. І які ім не патрэбны).
Калі зразумець, што мэта РФ — знікненне дзяржавы Украіна, а не ўсё гэта, то становіцца абсалютна ясна, што мірная дамова немагчымая. Няма агульных кропак судакранання. Яны хочуць нас знішчыць — не фізічна, фізічна гэта немагчыма. Мы хочам жыць далей так, як хочам.
Асноўнае супярэчанне відавочнае. І я не бачу ніводнага шанцу на кампраміс. Шукаць кампраміс з тымі, хто хоча цябе знішчыць, — справа безнадзейная і вельмі шкодная для здароўя.
Не варта асуджаць наша далёка не самае разумнае кіраўніцтва за цяперашні стан рэчаў. Гэтая вайна была пытаннем часу, а не збегам абставінаў. Яна была абсалютна неадваротная. Ракавая пухліна, калі яе не выдаліць або не спаліць радыяцыяй, заўсёды захоплівае здаровыя тканкі. А мы, да таго ж, тканіна не надта здаровая.
На жаль, адзіная магчымая для нас палітыка выжывання — гэта палітыка скунса. Мы не заб'ём праціўніка смуроднай струёй, але моцна сапсуем яму жыццё і, магчыма, ён пакуль аддасць перавагу не чапаць усё астатняе. Два ключавыя словы: магчыма і пакуль.
На дадзены момант РФ дасягнула неабходных мэт. Засталіся дастатковыя, з імі яна можа і пачакаць. Крым акупаваны, захоплены і ўмацаваны сухапутны калідор у Крым. Украінская металургія, энергетыка, здабыўная галіна, хімія — разбураныя практычна поўнасцю.
Нанесена каласальная шкода экалогіі, сельскай гаспадарцы, лагістыцы. Дэмаграфічная катастрофа — гэта пытанне найбліжэйшых 5–10 гадоў. Эфектыўнае адміністраванне тэрыторый, што засталіся ў Украіны, таксама пад пытаннем. На гэтым фоне ім не трэба захопліваць тысячы квадратных кіламетраў тэрыторый, ім дастаткова не аслабляць дыстанцыйны ціск, паветраны і ракетны тэрор, ідэалагічныя дыверсійныя мерапрыемствы, накіраваныя на раскол украінскага грамадства. А ва ўсім гэтым яны пакуль дасягаюць поспеху.
Тое, што мы цяпер б'ём па іх у адказ, — гэта адзіны магчымы варыянт, каб яны параўналі страты, нанесеныя нашымі ўдарамі, з перспектывамі далейшага супрацьстаяння. І задаволіліся дасягнутым на дадзеным этапе.
Леапард не заўсёды з'ядае дыкобраза. Лісіца не заўсёды можа з'есці вожыка. Для нас у цяперашняй сітуацыі перамога — гэта не ўзяць Маскву і не вярнуць Крым, а зрабіць так, каб наша знішчэнне абышлося ім значна даражэй, чым яны могуць пацягнуць. І выкарыстаць паўзу для таго, каб у далейшым мы сталі косткай у іх горле. Таму давайце не казаць дурніц пра тое, што з імі можна дамовіцца. Дамовіцца з імі нельга. Няма кропак судакранання. Не існуе кампраміснай пазіцыі, прымальнай для абодвух бакоў.
Мэты вызначаныя. Асноўных мэт у гэтай вайне расіяне дасягнулі. Мы, як ні дзіўна, таксама. Мы выжылі і захавалі дзяржаўнасць. Гэта цуд, аплачаны многімі тысячамі жыццяў. Мы не даём сябе даесці. Мы не капітулявалі, нягледзячы на жудасныя страты, якія нам нанесеныя. Так, дзякуй за гэта саюзнікам, але і мы самі зрабілі для выжывання ўсё магчымае.
Ян Валетаў, «Фэйсбук»