Чаму мы кранаем твар да 800 разоў на дзень
7- 23.10.2025, 17:39
- 4,830
Кожны несвядомы рух рукі да твару — гэта індыкатар псіхічнага стану.
Навукоўцы высветлілі, што звычка кранаць твар — не проста несвядомы рух, а дакладны паказчык стрэсу. Даследаванне Універсітэта Х’юстана паказала: частыя дакрананні ніжняй часткі твару — падбародка, шчок і носа — звязаныя з павышаным узроўнем фізіялагічнага напружання, піша StudyFinds (пераклад — сайт Charter97.org).
У эксперыменце назіралі за 10 навукоўцамі, якіх здымалі на працягу чатырох рабочых дзён. З дапамогай штучнага інтэлекту і цеплавізараў даследчыкі прааналізавалі 170 гадзін відэа і амаль 600 тысяч адзінак даных. Калі ўдзельнікі адчувалі стрэс, яны часцей дакраналіся да «Т-зоны» — абласцей з высокай адчувальнасцю скуры і мноствам нервовых канчаткаў.
Гэтыя рухі, як лічаць спецыялісты, маюць эвалюцыйныя карані: падобныя самасупакойвальныя жэсты назіраюцца і ў прыматаў. Пры разумовым напружанні дотыкі да твару дапамагаюць мозгу стабілізаваць эмацыйны стан.
Аўтары даследавання адзначаюць, што такія дотыкі адлюстроўваюць стрэс надзейней, чым міміка, бо адбываюцца па-за свядомым кантролем. Практычная карысць даследавання — магчымасць адсочваць стрэс без датчыкаў, дастаткова звычайнай камеры. Такое назіранне можна выкарыстоўваць у офісах для аналізу стомленасці супрацоўнікаў.
Навукоўцы таксама выявілі, што часціня дотыкаў павялічваецца пры працы з тэкстамі і падчас выкарыстання смартфонаў — тыповых сітуацыях разумовага перанапружання. Кожны несвядомы рух рукі да твару — гэта спосаб арганізма справіцца з унутраным напружаннем, а не проста звычка.