Парламент Францыі не падтрымаў вотумы недаверу ўраду

Себасцьен Лекорню застаецца прэм’ерам.

Два вотумы недаверу ўраду, на чале з паўторна прызначаным прэм’ер-міністрам Себасцьенам Лекорню, не атрымалі большасці ў французскім парламенце. Гэта азначае, што ўрад утрымаўся, хоць і не можа абапірацца на дэпутацкую большасць, піша BBC.

У чацвер Себасцьену Лекорню належала правесці сваё новае ўрад праз адразу два вотумы недаверу — адзін па ініцыятыве крайне правай партыі «Нацыянальнае аб’яднанне» на чале з Марын Ле Пен, другі — па прапанове радыкальна левай партыі «Непакорная Францыя».

З гэтых двух прапаноў тая, што была вылучана радыкальна левай партыяй «Непакорная Францыя» і якую падтрымалі некалькі апазіцыйных партый, уключаючы партыю Ле Пен, уяўляла для наваспечанага ўрада сур’ёзную пагрозу.

Каб прымусіць урад сысці ў адстаўку, была патрэбна простая большасць у 289 галасоў. «Нацыянальнае аб’яднанне» Марын Ле Пен і «Непакорная Францыя» Жана-Люка Меланшона, нават з улікам галасоў яшчэ дзвюх левых партый, разам столькі галасоў не набіраюць. У выніку прапанова ультралевых атрымала 271 голас — на 18 менш, чым было неабходна.

Побач з радыкальна левымі і крайнімі правымі за адстаўку Лекорню галасавалі сем сацыялістаў, адзін сябра партыі «Рэспубліканцы», два незалежныя дэпутаты і адзін дэпутат з Гвадэлупы.

Прапанова партыі Ле Пен таксама не прайшла — не хапіла 145 галасоў. Гэты вынік быў прадказальным: вядома, што большасць французскіх дэпутатаў не хочуць адкрыта падтрымліваць ініцыятывы ультраправых.

Не даводзіцца сумнявацца, што вынікі вотумаў недаверу Лекорню сталі магчымымі дзякуючы саступкам, якія ён зрабіў сацыялістам. Аднак «Непакорная Францыя», вядома, незадаволеная рашэннем сацыялістаў сёння падтрымаць урад.

Дэпутатка ад «Непакорнай Францыі» Матыльда Пано сказала, што ў першую чаргу падумала пра тых, хто пацерпіць ад «жорсткай палітыкі» ўрада, які скарачае мільярды еўра ў бюджэце на сацыяльнае забеспячэнне. Яна абвінаваціла сацыялістаў у расколе левага саюза з камуністамі і зялёнымі і заявіла журналістам, што яе партыя цяпер вынесе прапанову аб імпічменце прэзідэнту, хоць у яго і няма шанцаў на поспех.

Пасля леташніх выбараў ніводная з партый не мае абсалютнай большасці ў Нацыянальным сходзе. За крыху больш як год у краіне ў адстаўку сышлі тры прэм’ер-міністры, усе яны былі правацэнтрыстамі.

Першы ўрад Себасцьена Лекорню фармальна праіснаваў усяго 14 гадзін і распаўся 6 кастрычніка. Аднак праз чатыры дні, у мінулую пятніцу, прэзідэнт Эмануэль Макрон раптам зноў прызначыў Лекорню прэм’ерам, хоць ён да таго адкрыта казаў на нацыянальным тэлебачанні, што не хоча далей узначальваць урад.

Тым не менш да нядзелі Лекорню абвясціў склад свайго другога ўрада, а ў аўторак выступіў у парламенце. Гэта ў пэўнай ступені ўмацавала яго пазіцыі: умераныя сацыялісты заявілі, што не гатовыя галасаваць за вотум недаверу, а некаторыя вядучыя правацэнтрысцкія дэпутаты — што цяпер не час змяняць урад, трэба пастарацца прыняць бюджэт.

Бюджэт, дзяржаўны доўг і пенсійная рэформа — галоўныя пытанні, па якіх парламент ужо другі год не можа прыйсці да згоды з урадам.

Першая і самая важная задача Лекорню, паводле яго ўласнага прызнання, — дамагчыся адабрэння парламентам бюджэту Францыі на 2026 год.

Два дні таму Лекорню паведаміў дэпутатам, што ён прыпыніць адну з ключавых рэформаў Макрона — павышэнне пенсійнага ўзросту з 62 да 64 гадоў — да наступных прэзідэнцкіх выбараў у 2027 годзе. Для сацыялістаў, або, прынамсі, для іх большасці, гэтага было дастаткова, каб заручыцца іх падтрымкай, нават калі гэта выклікала незадаволенасць у многіх саюзнікаў Макрона, а таксама ў шэрагу дэпутатаў ад правацэнтрысцкіх партый.

Зводзіць бюджэт цяпер давядзецца за кошт скарачэння іншых артыкулаў, і гэты працэс не дадасць прэм’еру папулярнасці сярод дэпутатаў. Кожнае рашэнне давядзецца праводзіць праз парламент са скрыпам, заключаючы часовыя саюзы з той ці іншай партыяй, і гэта наўрад ці зробіць працу другога ўрада Лекорню больш эфектыўнай.

Згоды адносна новага ўрада і яго далейшай палітыкі няма не толькі ў парламенце, але і ў грамадстве.

Напрыклад, апытанне BFMTV паказвае, што 56% выступаюць супраць любога вотуму недаверу, што сведчыць пра імкненне да стабільнасці, а 58% лічаць добрай навіной прыпыненне пенсійнай рэформы да наступных прэзідэнцкіх выбараў.

Аднак апытанне, праведзенае кансерватыўнай газетай Le Figaro, паказвае, што 62% апытаных не адабрылі паўторнае прызначэнне Себасцьена Лекорню на пасаду прэм’ер-міністра.

Гэты кантраст адлюстроўвае неадназначныя настроі: хоць людзі імкнуцца пазбегнуць новых палітычных узрушэнняў, давер да новага кіраўніцтва застаецца нізкім і фрагментаваным.

Вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL97116022020000000216711123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]