Час яшчэ адной мабілізацыі
5- Міраслаў Марыновіч, NV
- 11.10.2025, 13:15
- 7,026
Трансфармацыя свету адбываецца лавінападобна.
Мы з'яўляемся сведкамі імклівай, лавінападобнай трансфармацыі свету — дакладней, не толькі назіраем за ёй: мы знаходзімся ўнутры таго сусветнага каўчэгу, якім кідаюць гэтыя бурлівыя хвалі змен. І гэтыя змены занадта мімалётныя, каб мы паспявалі іх засвойваць. Таму мы ўсё менш адчуваем сябе дома ў сённяшнім свеце і ўсё больш адчуваем настальгію па звыкласці страчанага «раю». Адсюль і зорны час для ўсіх папулістаў, якія абяцаюць вярнуць усё звыклае і зразумелае, а галоўнае — дасягнуць гэтага простымі і радыкальнымі мерамі. І ахвярамі такіх інтэрпрэтацый мантры MAGA становяцца адна краіна за другой.
Чалавецтва на вачах стамляецца.
Украіна гэта адчувае, бо мерай гэтай стомы з'яўляецца ўзровень і якасць дапамогі, якую мы атрымліваем у нашай барацьбе з Масковіяй. А чакаць яшчэ аднаго цуду ад нашых неверагодных Узброеных сіл Украіны не варта: яны зрабілі фантастычную працу, і іхная стома цалкам апраўданая. Сёння патрэбная мабілізацыя тылу, прычым таго тылу, які яшчэ нават не ўсведамляе, што мусіць адкрыць другі фронт. Я маю на ўвазе тыл інтэлектуальны і духоўны. Сёння завялі і пажаўцелі ўсе філасофскія вучэнні, палітычныя дактрыны і ідэалагічныя канструкты. Сёння нядаўнія духоўныя рэцэпты патрабуюць пільнай праверкі на эфектыўнасць у новых і нестандартных умовах.
Але адзначым: маральную састарэласць перадавой заходняй ваеннай тэхнікі падкрэслілі менавіта распрацоўшчыкі ўкраінскіх дронаў. Бо менавіта тут, ва Украіне, фармуецца характар войнаў ХХІ стагоддзя (хай бы гэтая вайна была апошняй!). Таму ўкраінцы павінны вынайсці — даруйце мне такое рызыкоўнае параўнанне — найноўшыя інтэлектуальныя і духоўныя «дроны», якія распачнуць новае бачанне свету.
Брытанскі публіцыст Пітэр Памеранцаў слушна заўважыў: «Менавіта дзякуючы такой канцэнтрацыі катаклізмаў у месцы, дзе згушчаецца сусветнае зло, Украіна нараджае свае антыдоты… Украіна — гэта месца, дзе нябачнае становіцца відавочным». Таму заданнем украінскіх інтэлектуалаў, палітычных аналітыкаў і духоўных аўтарытэтаў з'яўляецца падкрэсліць гэтае нябачнае і зрабіць яго відавочным. І не чакаем, калі выратавальныя рашэнні прыйдуць з заходніх універсітэтаў або з заходніх духоўных цэнтраў. Яны павінны нарадзіцца з болю і крыві ўкраінскага цела — з болю і стогну ўкраінскай душы.
Ці ўсведамляем мы гэтую задачу менавіта як must do? І так, і не. Так, бо ў нас ёсць выдатныя розумы, якія ўжо ўмеюць лавіць пяро Жар-птушкі. Не, бо сітуацыя патрабуе беспрэцэдэнтнай мабілізацыі калектыўнага духу Украіны, які пакуль расколаты і яшчэ не сказаў сабе: «Калі не мы, то хто?».
Украіне патрэбныя вялікія дыскусійныя акадэмічныя «тыглі», у якіх будзе «кіпець» інтэлектуальная думка і ўрэшце «выбродзіць» новае і цэласнае бачанне свету. Яшчэ ў юнацтве я дзесьці вычытаў, што новая ідэя падае толькі на добра падрыхтаваную глебу. Таму трэба яе ўзараць, разрыхліць і забараніць.
Украіне патрэбная новая і цэласная канцэпцыя яе месца ў зменлівай геапалітычнай прасторы і яе ролі ў будучым бяспекавым уладкаванні свету. Для гэтага таксама патрэбныя аналітычныя «тыглі», сфармаваныя на міжпартыйнай аснове і без электаральных пераваг. Украінскія палітычныя эліты павінны паказаць свету, што наша краіна здольная не толькі прымаць дапамогу, але і прапаноўваць новыя і нестандартныя рашэнні.
Нарэшце, Украіне патрэбны магутны прароцкі голас усіх яе Цэркваў і рэлігійных супольнасцяў. Свет не вытрымае цяперашніх нагрузак, калі і далей будзе абапірацца на мяшаніну пагарджаных каштоўнасцяў і «выветраных» вераванняў.
Сучасныя выклікі, што стаяць перад чалавецтвам, не маюць канфесійнай прывязкі — яны паўсталі перад чалавечым родам як такім. І іх развязкі выспяваюць у агні гэтай вайны. Таму духоўныя мысляры Украіны павінны адчуць патрэбу ўласнай калектыўнай мабілізацыі. Калі «Украіна — гэта месца, дзе нябачнае становіцца відавочным» і калі стаіць задача падкрэсліць тое нябачнае, то багасловы ведаюць, што гэта менавіта Гасподзь «бачыць таемнае» (Мц. 6, 4) і «адкрывае яго ў агні» (1 Кар. 3, 13). Таму і павінны яны ўлавіць і перадаць людзям тое прароцкае Госпадняе слова.
Таму прыйшоў час той другой магутнай мабілізацыі — і побач з ваярамі, што дзейнічаюць у галіне РЭБ (радыёэлектроннай барацьбы), павінны нябачна стаць «воіны», якія будуць дзейнічаць у галіне ДІБ (духоўна-інтэлектуальнай барацьбы). Без гэтага з цяперашнімі выклікамі нам ва Украіне і чалавецтву ў цэлым не справіцца.
Міраслаў Марыновіч, NV