10 кастрычнiка 2024, Чацвер, 4:04
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Керчанскі мост пачаў сыпацца

13
Керчанскі мост пачаў сыпацца

УСУ будуць наступаць на Крым?

На сённяшні дзень Керчанскі мост застаецца для краіны-агрэсаркі Расеі найбольш магутным лагістычным шляхам забеспячэння акупантаў у Крыме паліўнымі матэрыяламі, узбраеннем і ўсім неабходным. Асабліва ў сітуацыі, калі паромныя перавозкі праз блакаванне пераправы сталі немагчымымі. Але, з паведамленняў крымскіх партызан, удары па Керчанскім мосце нарэшце адбіліся на сітуацыі. Канструкцыя пачала дэградаваць і абсыпацца. У той жа час частка варожай групоўкі з поўдня мацерыковай часткі Украіны была перакінутая на Куршчыну.

Ці з'яўляецца гэта прыдатнай магчымасцю для таго, каб пачаць аперацыю вызвалення паўвыспы? Відавочна, што для гэтага патрэбны немалыя рэзервы, падтрымка з неба, а таксама іншыя рэчы, і шырокай грамадскасці невядома, ці маюць УСУ усё неабходнае. Але вядома, што Крымскі пярэсмык сёння абараняе малалікая групоўка ворага - усяго 10 тысяч вайскоўцаў. Усё гэта стварае пэўныя перадумовы для новага этапу дзейнасці Сіл абароны на поўдні.

Такое меркаванне ў эксклюзіўным інтэрв'ю OBOZ.UA выказаў ваенна-марскі экспэрт, аглядальнік часопіса Defense Express, навуковы супрацоўнік Нацыянальнага ваенна-гістарычнага музея Украіны, капітан I рангу ў адстаўцы Уладзімір Заблоцкі.

- З паведамленняў партызанскага руху «Атэш», праз удары УСУ пачалася дэградацыя канструкцыі Керчанскага моста, яго асобныя часткі сталі абсыпацца. Калі сапраўды гэтае збудаванне неўзабаве ўпадзе, ці можа гэта стаць прыдатнай падставай для пачатку аперацыі дэакупацыі Крыма?

- Гэта ўзаемазвязаныя рэчы. Я не ведаю задум Генеральнага штаба, але для гэтага патрэбны войскі, патрэбна авіяцыя, а ў нас яе пакуль недастаткова. Так, мы знішчаем СПА супраціўніка, але наносіць удары на глыбіню паўвыспы? Я не бачу такіх рэзэрваў, якія маглі б быць там задзейнічаныя. Хаця, магчыма, гэта быў бы сюрпрыз, калі б высветлілася, што ў нас ёсць такія войскі, а інфармацыю пра гэта не абнародавалі, каб стварыць фактар ​​нечаканасці. Гэтак жа, як гэта было на Куршчыне.

Калі мост будзе фізічна разбураны - добра, хай наогул разваліцца. Але, на жаль, цяпер аўтамабільная аўтастрада Керчанскага моста працуе, хоць і вельмі складана, яе ўвесь час перакрываюць. Супраціўнік сцягвае туды ўсе наяўныя сродкі СПА. Фактычна іншага выйсця ў іх няма, бо пасля знішчэння паромаў і галоўнае, блакавання падыходаў да паромнай пераправы з-за таго, што ў праліве затануў чыгуначны паром «Каўказ», яны не могуць паставіць туды новы паром. Паднімаць патанулы паром - гэтая цэлая аперацыя, гэта не так проста і не так хутка.

Але вораг вымушаны нешта рабіць, бо ягоныя войскі ў Крыме застаюцца без паліва, без боепрыпасаў. І не толькі ў Крыме, бо праз паўвыспу транзітам ідзе забеспячэнне на Запарожжа.

А іншае плячо, якое задзейнічана для забеспячэння ўсяго неабходнага для вайсковай групоўкі, - гэта чыгунка з Растова на Марыюпаль і Мелітопаль. Але ў Крым яна не даходзіць. Такім чынам, групоўка ў Крыме і іншая інфраструктура застаюцца на «галодным пайку». Аднаго толькі дызельнага паліва акупацыйнае войска зжырае ў велізарных колькасцях.

- Такім чынам, калі ўлічваць плячо дастаўкі, Керчанскі мост з'яўляецца для акупанта больш прыярытэтным у параўнанні з наземным шляхам і менавіта таму ён зацікаўлены ў захаванні моста?

- Так. Рэч у тым, што мост для таго і будаваўся, каб мець незалежны шлях забеспячэння. Чыгунка моста - гэта пра войска. Акупацыйнае войска ваюе вагоннымі нормамі, марнуе велізарную колькасць боепрыпасаў. Таксама неабходна яшчэ і харчаванне, каб карміць гэтых "зялёных чалавечкаў", і ўсё астатняе трэба. А гэтага не будзе, калі не будзе моста.

Вазіць па моры - рызыкоўна і няма чым. Звычайныя судны доўга разгружаюцца, ды і ў Расеі няма такога флоту. А танкерны флот працуе зусім у іншым кірунку.

У Расеі былі паромы, прыстасаваныя для таго, каб браць цэлы эшалон. Прыклад - Конра Трэйдар. Там пракладзены чыгуначныя рэйкі, ён можа адразу ўзяць 60-80 вагонаў (22 жніўня паром быў знішчаны ў порце "Каўказ". - Рэд.).

Такім чынам, тое, што расейцы рабілі праз Керчанскі мост, яны дублявалі паромамі, але пакуль паромаў няма, гэты кірунак заблакаваны. Астатнія дэсантныя караблі для гэтага не прыстасаваныя. А іх засталася ўсяго палова ад таго, што было, і рызыкаваць імі не будуць. Таму супраціўнік будзе змушаны выкарыстоўваць Керчанскі мост, вазіць па адной, максімум па пяць цыстэрнаў, вазіць цеплавозамі, электравозамі, чыгункай гэтага моста.

Але галоўная праблема ў тым, што пры першай спробе знішчэння моста была зроблена вельмі складаная і вельмі ўдалая аперацыя па вываду яго з ладу на перспектыву. Перад выбухам на аўтамабільным участку быў пашкоджаны эшалон, які чамусьці стаяў менавіта насупраць таго ўчастка, дзе адбыўся выбух. Абломкі ад выбуху знішчылі некалькі цыстэрнаў, якія поўнасцю згарэлі. Пажар працягваўся некалькі гадзін запар. Паліва, якое вылівалася, сцякала ўніз і гарэла нават не на рэйках, а на стойках, якія трымаюць мост.

Гэта азначае высокатэмпературнае ўздзеянне на канструкцыю, праз гэта яна страчвае свае апорныя магчымасці. Такім чынам, канструкцыя быццам бы цэлая, але яна ўжо не можа вытрымаць нагрузку, якая была раней. Структура металу парушаная. А для таго, каб яе адрамантаваць, трэба разабраць. А гэта зрабіць няпроста. Фермы падганяліся судамі ў гатовым выглядзе, затым паднімаліся дамкратамі і мацаваліся. Гэта значыць трэба поўнасцю зняць гэту канструкцыю і замяніць на новую. Калі разабраць яе на месцы, яна проста пераломіцца, бо ўтрымлівае вялізную нагрузку. Яна можа проста ўпасці, ды яшчэ і заблакаваць фарватар Керчанскай затокі.

- Ёсць інфармацыя аб тым, што частка Расейскай акупацыйнай групоўкі з поўдня была перакінутая на Куршчыну. З вашых ацэнак, ці з'яўляецца гэта істотнай перакідкай? Ці можа гэта садзейнічаць пачатку дэакупацыі паўвыспы?

- Я б хацеў, каб гэта было менавіта так. Магчыма, я чагосьці не ведаю, але з паведамленняў у супраціўніка менавіта на Крымскім кірунку засталося блізу 10 тысяч. Гэта занадта мала для абароны. Хаця ў гісторыі быў прыклад белагвардзейскага генерала Якава Слашчавы. У 1919-1920 годзе ён утрымаў Крымскі пярэсмык дзякуючы таму, што манеўраваў невялікай колькасцю войскаў па асноўных кірунках. Ён прапускаў супраціўніка ў пэўныя раёны, а затым знішчаў кароткімі контрударамі і агнявым уздзеяннем. У яго было вельмі мала войскаў, варожае войска пераважала ў жывой сіле і ўзбраенні, тым не менш Крым утрымалі, дзякуючы флоту з боку Азоўскага мора.

Супраціўнік можа паспрабаваць гэта зрабіць і зараз. А мы, магчыма, маем свае меры, свае планы, каб наш наступ быў нечаканым.

Але вораг мае на ўвазе такую ​​пагрозу. Ён стварыў не проста сістэму абароны, але яшчэ і замінаваў магчымыя шляхі пранікнення з боку сушы ў бок паўвыспы. Але гэта не значыць, што гэта дапаможа. Бо ўсё, што робіць адзін чалавек, можа быць парушаная іншым чалавекам.

Нагадаю, што наша марская пяхота павялічыла колькасць вайскоўцаў. Плацдармы на левым беразе Дняпра, Крынкі і г.д. - гэта ўсё пра марскую пяхоту. Да таго ж мы атрымалі вялікую колькасць дэсантных катараў. Размова ідзе як мінімум аб дэсантах на левым беразе Дняпра. Магчыма, будуць дэсанты і з марскога боку.

Гэта азначае стварэнне для супраціўніка пагрозы абапал. Каб адбіцца, каб манеўраваць ужо на паўвыспе, трэба мець нейкія сілы. Нагадаю, на поўначы і захадзе Крыма ў ворага няма ніякіх сродкаў СПА, усе яны былі выбітыя.

Практычна штотыдзень, а магчыма, і кожны дзень мы наносім удары па варожых аэрадромах у Крыме. Супраціўнік ужо не рызыкуе размяшчаць там авіяцыю, таму што нясе страты. Мы б'ём па лагістычных цэнтрах, па цэнтрах камунікацыі, штабах, складах і г.д. Адпаведна, супраціўнік выводзіць адтуль усё, што можа. Але каб эвакуаваць усё, яму патрэбны той жа Керчанскі мост ці паром. Праблема стане яшчэ больш, калі мы ператворым Крым у выспу, перарэжам для ворага выхады на мацярык.

Мы працуем у патрэбным кірунку. Гэта складана, але поспехі ёсць, і яны відавочныя.

Напісаць каментар 13

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках