Аляксандр Каваленка: Напад з тэрыторыі Беларусі будзе самагубствам для акупантаў

Расея нясе ва Украіне страты ў дзясяткі разоў большыя, чым СССР у Афганістане і Чачэніі.

У ноч на 1 студзеня Узброеныя сілы Украіны ўдарылі па базе акупантаў у Макееўцы, а сёння стала вядома аб знішчэнні базы спецназа ГРУ на Херсоншчыне. Як такія падзеі ўплываюць на расейцаў?

На гэтае і іншыя пытанні сайту Charter97.org адказаў украінскі вайсковы экспэрт Аляксандр Каваленка.

- Скажам так, гэта іх не матывуе. Расейскае войска ўжо дастаткова даўно нясе сур'ёзныя страты ва Украіне. Гэта абумоўлена цэлым шэрагам фактараў. Мы неаднаразова маглі бачыць знішчэнне вялікай колькасці тэхнікі, боепрыпасаў, каманднага і асабовага складу расейцаў. Аднак гэта не мела нейкага крытычнага маральна-псіхічнага ўздзеяння на саміх расейцаў.

У першую чаргу я маю на ўвазе, што такая колькасць страт павінна была б, па ідэі, абурыць расейскае грамадства. Прымусіць яго запатрабаваць ад камандавання тлумачэнняў ці праўды аб стратах. Сяргей Шайгу ж сказаў, што ў іх страты - 6 тысяч чалавек, але трэба тэрмінова заклікаць яшчэ 300 тысяч, бо не стае.

Вось гэта і павінна выклікаць пратэсты, патрабаванні растлумачыць тое, што адбываецца, але гэтага ніхто не стане рабіць. Яны ў сацсетках могуць абурацца, пакінуць 100 тысяч каментараў пад допісамі Гіркіна ці іншых, але не больш за тое.

Такая спецыфіка менталітэту расейцаў. Падчас вайны ў Афганістане ўсе таксама выдатна разумелі, што СССР нясе сур'ёзныя страты. У час першай і другой Чачэнскай войнаў усе таксама разумелі, што ў Федэральных войскаў былі каласальныя страты. Цяпер ва Украіне яны нясуць у дзясяткі разоў больш страт, чым усе гэтым войны разам узятыя, але маўчаць.

- Ці варта чакаць палітычных наступстваў, напрыклад чыстак афіцэраў ці перастаноўкі ў камандаванні расейскага войска?

- Не думаю, што найбліжэйшым часам мы будзем назіраць нейкія сур'ёзныя змены ў гэтым плане. Суравікіна (камандуючы расейскімі акупацыйнымі войскамі - Заўв.) сапраўды не памяняюць. Ён яшчэ некаторы час застанецца на сваім месцы. Нейкіх лакальных афіцэраў могуць адхіліць ад камандавання, але не больш за тое.

- Калі казаць пра ракетныя абстрэлы, то Расея подла б'е па аб'ектах цывільнай інфраструктуры, а УСУ сапраўды па вайсковых цэлях. З чым звязаная такая розніца ў тактыцы абстрэлаў?

- Украіна не ўчыняе тэрарыстычныя акты ў адрозненне ад расейскіх акупантаў. Тактыка Суравікіна - удары па крытычнай інфраструктуры. Наша задача - знішчэнне іх складоў з боепрыпасамі, камандных пунктаў, размяшчэння асабовага складу і тэхнікі. Высокадакладнай і дальнабойнай.

Неаднаразова чулі, мусіць, аб абстрэлах Данецка, што ўжо стала звыклай рэччу. Паколькі самі жыхары Данецка і расейскія прапагандысты часам абураецца, асабліва, калі трапляюць пад гэтыя абстрэлы, што яны вядуцца з тэрыторый, часова кантраляваных расейскімі акупацыйнымі войскамі.

Дык вось, у гэтых абстрэлах хаатычных рэактыўнымі сістэмамі залпавага агню з лімітава нізкай дакладнасцю паразы, спрабуюць абвінаваціць УСУ. Але нават калі ўкраінскія байцы і абстрэльваюць Данецк ці Луганск, то яны выкарыстоўваюць высокадакладную артылерыю без якіх-небудзь наступстваў для цывільнага насельніцтва, каб знішчыць аб'екты акупантаў. Вось у чым розніца. Высокадакладнае дальнабойнае ўздзеянне і нізкадакладнае хаатычнае тэрарыстычнае.

- У СМІ усё часцей з'яўляецца інфармацыя аб магчымым наступе з тэрыторыі Беларусі. Ці можа Расея пайсці на такі крок, улічваючы вялізныя страты ў Данецкай і Херсонскай абласцях і страту ініцыятывы на полі бою?

- На сёння - не. У Расеіі няма магчымасці паўнавартасна выкарыстоўваць тэрыторыю Беларусі для паўторнага ўварвання на тэрыторыю Украіны. Не сфармаваная паўнацэнная ўдарная група, адсутнічае дастатковая камплектацыя падраздзяленняў і гэтак далей. Найбліжэйшым часам чакаць такога кшталту дзеянняў не варта.

Нават калі яны і паспрабуюць іх ажыццявіць у тым складзе, у якім яны цяпер прысутнічаюць на тэрыторыі Беларусі, то гэта будзе самагубны крок. На мой погляд, прысутнасць расейскіх акупантаў на тэрыторыі Беларусі цяпер гэта, у першую чаргу, навучанне падраздзяленняў, якія складаюцца больш чым на 90 адсоткаў з часткова мабілізаваных.

Для гэтага выкарыстоўваецца пяць беларускіх палігонаў. Потым ужо іх адправяць у зону баявых дзеянняў ва Украіне. Хутчэй за ўсё на Данбаскі плацдарм.