«Адкласці з такога заробку не атрымліваецца ні капейкі»

Кухарка дзіцячага садка шчыра расказала пра свае прыбыткі і выдаткі.

Жыхарка горада Баранавічы, якая працуе кухаркай у адным з дзіцячых садоў, расказала intex-press.by, колькі зарабляе, колькі аддае на прадукты і чаму не набывае ў запас:

– З дзяцінства мне падабалася дапамагаць маме гатаваць ежу. Часам даводзілася гатаваць і паўнавартасны абед ці вячэру. Таму свой выбар прафесіі я зрабіла хутка.

Пасля вучобы ў тэхнікуме працавала кухаркай у сталоўцы. Нейкі час нават давялося працаваць у Чарнобыльскай зоне. А пасля адпрацоўкі практыкі вось ужо больш за 20 гадоў працую ў дзіцячым садку.

Я ведала, што кухары атрымліваюць няшмат, таму на вялікі заробак не спадзявалася. Калі жыла з мужам (цяпер я ў разводзе), было, вядома, нядрэнна – усё ж два заробкі. І свой заробак я выдаткоўвала як хацела.

Цяпер працую на стаўку і атрымліваю на рукі блізу 600 рублёў. На такія грошы моцна не пашыкуеш, але і галоднай я не хаджу.

Перш за ўсё – камуналка

Звычайна мой заробак размяркоўваецца так: перш за ўсё я аплачваю камунальныя плацяжы. На гэта ў мяне цяпер ідзе блізу 160 рублёў – кватэра двухпакаёвая. Зімой выходзіць яшчэ больш – прыстойная сума ідзе на ацяпленне.

Хатняга інтэрнэту ў мяне няма, карыстаюся мабільным. Кожны месяц кладу на мабільнік 30 рублёў.

"На абед бяру ссабойку – так эканомней"

Большая частка заробку ідзе на прадукты харчавання: на месяц – прыкладна 250 рублёў. Прадукты я не набываю вялікімі аб'ёмамі. Колькі мне адной трэба? Скончыліся крупы – пайшла і набыла пакет. У запас таксама не бяру. Які сэнс? Магу толькі крыху набыць мяса ці курыцы, каб у маразілцы было хоць нешта на выпадак, калі нехта зойдзе ў госці. Ці ўнукаў пакарміць, калі яны прыязджаюць.

На працу на абед заўсёды бяру ссабойку – так атрымліваецца эканомней. Тым больш што кухарам нельга выходзіць з прадпрыемства да заканчэння працоўнага дня. Звычайна бяру бутэрброд, таму ў маёй лядоўні заўсёды імкнуся трымаць кавалачак каўбаскі.

Таксама набываю на працу гарбату з кавай і якія-небудзь прысмакі, на гэта сыходзіць 15 рублёў.

Яшчэ адзін артыкул выдаткаў – праезд на аўтобусе. Праца ў мяне знаходзіцца далекавата ад дому. Ды і так у горад часам трэба з'ездзіць. Таму, каб не біць квіткі, кожны месяц бяру праязны.

"Раней абнаўляла гардэроб кожны месяц"

Верхняе адзенне і абутак цяпер я не набываю ўвогуле. Нашу тое, што ёсць.

Калі жыла з мужам, то абнаўляла свой гардэроб кожны месяц, у мяне была магчымасць набыць рэчы добрай якасці: абутак скураны, адзенне з добрых тканінаў. Цяпер мае абноўкі – гэта рэчы, якія мне часам "падкідвае" дачка. Мы з ёй носім рэчы аднаго памеру.

Ад выпадку да выпадку, калі атрымліваецца нейкую суму зэканоміць, радую сябе дробнымі пакупкамі: недарагой маечкай, напрыклад.

"Парфуму звычайна дораць дзеці"

Прыкладна 50 рублёў ідзе на бытавую хімію, доглядавую і дэкаратыўную касметыку.

У мяне доўгія валасы, таму штомесяц бяру сродкі для догляду за валасамі. Звычайна сачу за акцыямі. Калі зусім усё дрэнна з фінансамі, магу ўзяць самы танны шампунь і бальзам.

А вось дэкаратыўную касметыку набываю вельмі рэдка і выбіраю самую танную. Парфуму ці туалетную ваду мне звычайна дораць дзеці.

Манікюр і педыкюр у мэтах эканоміі раблю сама. Але абавязкова хаджу да майстра на афарбоўку і падраўноўванне кончыкаў валасоў. Гэта абыходзіцца на 50 рублёў.

У кавярні з сяброўкамі хаджу вельмі рэдка – дорага. Звычайна дзяўчаткі самі да мяне прыходзяць і заўсёды з сабой нешта прыносяць. А гарбата і кава дома ёсць заўсёды.

"Мару на пенсіі зрабіць рамонт у кватэры"

Адкласці нейкую суму з такога заробку цяпер не атрымліваецца. Увогуле ні капейкі! Калі з'яўляецца лішні рубель, то імкнуся яго адкласці – на дні народзінаў для ўнукаў. Іх у мяне двое.

Але спадзяюся на лепшае. Хутка выйду на пенсію і спадзяюся, што мне дадуць папрацаваць. Вось тады, можа, нешта збяру і зраблю рамонт у кватэры. Я пра гэта мару ўжо даўно.