25 красавiка 2024, Чацвер, 9:36
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Парада для адпачывальніка

5
Парада для адпачывальніка
ІРЫНА ХАЛІП

Ідэальнае супадзенне

За апошні год мы навучыліся сапраўднай партызанскай барацьбе. Асвоілі лічбавую бяспеку і выдатна ўскладнілі задачу разнастайным ГУБАЗіК, якія пасвяцца ў раённых чатах. Сталі гуру тайм-мэнэджмэнту: нават тыя, хто ніколі раней не прыходзіў на сустрэчы своечасова, цяпер прыбягаюць секунда ў секунду, каб разгарнуць сцяг менавіта ў гэтым месцы, у гэтую хвіліну, і паспець растварыцца ў найбліжэйшых завулках, пакуль міліцэйскія бусікі будуць па фатаграфіі ў інтэрнэце вызначаць, дзе гэтыя чортавы няўлоўныя праводзяць чарговую акцыю.

Не чакаючы эканамічных санкцый Захаду, мы ўвялі ўласныя санкцыі. За мінулы год беларусы забралі мільярд рублёў і паўтара мільярда даляраў з банкаў, закрываючы дэпазіты. Звялі пакупкі ў дзяржаўных крамах да мінімуму. Больш за сто тысяч разоў сцягнулі дадатак Krama, што дазваляе пазбягаць пакупак ад «партманэтаў» рэжыму. Адмовіліся ад калісьці ўлюбёных тавараў толькі таму, што яны прадаюцца ў крамах кіравання спраў Лукашэнкі. Добра, увогуле, папрацавалі. Цяпер можна і адпачыць.

Я даўно заўважыла, што ў розных еўрапейскіх гарадах і краінах летам можна на кожнай вуліцы ўбачыць цыдулкі на зачыненых дзвярах: «Адпачынак да...». Часта - напісаныя ад рукі. Невялікія прыватныя прадпрыемствы - крамы, кавярні, цырульні - проста зачыняюцца, бо супрацоўнікі сыходзяць у адпачынак уе разам. Па-мойму, выдатны лайфхак для беларусаў. Узгадайце, як пасля 26 кастрычніка, абвешчанага днём нацыянальнага страйку, сілавікі і разнастайныя кантралёры прыходзілі ва ўстановы, якія не працавалі ў той дзень. Ішлі дружнымі шэрагамі пажарныя і міліцыянты, дзяржкантроль і санстанцыя, абаронцы правоў спажыўцоў і чыноўнікі з управы гандлю. На хаду складалі парушэнні і з надуманых прычын зачынялі кавярні і манікюрныя. Адны зачыняліся на нявызначаны тэрмін, іншыя - на пэўны, трэція - назаўсёды.

Цяпер мы сталі больш злымі і хітрымі. Павесіць на дзверы цыдулку «Страйк» азначае заклікаць на сваю галаву ўсіх вышэйпералічаных кантралёраў, а то і Карпянкова з Караевым - зразумела, у выпадку, калі такія таблічкі не з’явяцца адначасова на ўсіх суседніх установах і наогул па ўсёй краіне. Дапусцім, да вывешвання такіх аб'яў цяпер гатовыя не ўсе. Затое да адпачынку - усе.

Пасля паўтарагадовага сусветнага карантыну і локдаўнаў, пасля закрытых ад нас межаў, пасля перажытых стрэсаў і захапленняў, дэпрэсій і эйфарыі ўсім хочацца адпачыць і набрацца сіл. У сацыяльных сетках - суцэльныя мары пра адпачынак, успаміны пра падарожжы і сумленныя прызнанні ў стомленасці. Вось ён, прыдатны момант: і настрой адпаведны, і вакацыі ў дзяцей да верасня, і спякота, адчайна кліча куды-небудзь на прыроду, далей ад душных гарадоў. Ідэальнае супадзенне. Лепшага не бывае.

Дарэчы, нядаўна прачытала ў адным HR-даследаванні, што нават буйныя кампаніі накшталт Mozilla і Linkedin ужо выпрабавалі адначасовы сыход у адпачынак. І высветлілася, што гэта эфектыўна. На вернутага з адпачынку супрацоўніка не навальваецца процьма назапашаных за час яго адсутнасці спраў, лістоў і папер. Людзям, якія застаюцца на працы, не даводзіцца браць на сябе чужыя абавязкі, і ўжо дакладна ніхто не адарве адпускніка ад сямейнага сплаву на байдарках тэрміновым званком. Людзі, якія сядзяць у офісе і пакутуюць ад спёкі, не зайздросцяць тым, хто на адпачынку, і не марнуюць працоўны час на падлік дзён адпачынку, якія ў іх засталіся. Увогуле, эмацыйны баланс і наогул суцэльная гармонія.

Вядома, шпіталь або станцыя «Хуткай дапамогі» не сыдзе ўсім складам у адпачынак. Гэтага не зможа зрабіць завод ці трамвайнае дэпо (яны могуць сысці толькі на страйк, але мы сёння пра іншае, пра прыемнае, пра адпачынак). Затое той самы прыватны бізнэс, які адбіваецца ад прагнай, вечна галоднай, сквапнай, свінячай ўлады ўжо не першае дзесяцігоддзе, - менавіта ён і можа гэта зрабіць: дамовіцца і сысці адпачываць разам. І ніякія Карпянковы не прыйдуць, і людзі адпачнуць і набяруцца сіл, і матэрыяльную шкоду, нанесеную ўладзе, будзе не ўколам зубачысткі, а сапраўдным агнявым ударам. Ці, дакладней, артпадрыхтоўка перад вялікім восеньскім наступам.

Спадзяюся, ён стане апошнім.

Ірына Халіп, спецыяльна для Charter97.org

Напісаць каментар 5

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках