28 сакавiка 2024, Чацвер, 22:23
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Cустаршыня страйкаму на «Беларуськаліі» пра фінансаванне хакейнага «Дынама»: Выдаткуйце вы грошы на абсталяванне

3
Cустаршыня страйкаму на «Беларуськаліі» пра фінансаванне хакейнага «Дынама»: Выдаткуйце вы грошы на абсталяванне

Грошы ідуць незразумела куды і незразумела навошта.

На днях «Еўрарадыё» апублікавала дакумент, з якога атрымалася даведацца, колькі грошай у хакейнае «Дынама-Менск» за шэсць нядаўніх гадоў (з 2014-га да 2019-га) уклаў генеральны спонсар клуба «Беларуськалій». Лікі ўражваюць – 75 млн даляраў. А з улікам таго, што яшчэ ў 2008-м калійнікі ўбухалі ў клуб 17 млн даляраў, агульны памер укладанняў ужо відавочна перавысіў 100 мільёнаў. На заробкі гульцоў «Дынама» за дзевяць гадоў выдаткавала 83 млн даляраў. Вось толькі адпаведнай аддачы клуб не атрымаў, піша «Трыбуна».

Сустаршыня страйкаму на «Беларуськаліі» Анатоль Бокун мяркуе, што гэтыя грошы можна было выдаткаваць на развіццё інфраструктуры на салігорскім прадпрыемстве:

– Лік проста велізарны, гэта адназначна. А калі браць да ўвагі ўзровень заробкаў у Беларусі, то сума ў літаральным сэнсе шакавальная. І маё стаўленне да таго, што «Беларуськалій» такія грошы бухае ў «Дынама», натуральна, негатыўнае. Ёсць жа шмат сфераў, куды было б больш карысна іх накіраваць. Самая вострая тэма – гэта каранавірус у Беларусі. І не менш важная – стан аховы працы на прадпрыемстве. Выдаткуйце вы грошы на абсталяванне, на развіццё інфраструктуры – гэта будзе нашмат лепш і карысней.

Пра фінансаванне праектаў за межамі Салігорска: «Я не прыхільнік таго, каб за кошт аднаго прадпрыемства рабілася ўсё наўкола, а ўнутры самога прадпрыемства людзі будуць стаяць, груба кажучы, на каленях каля зламанага абсталявання. У той час, як неабходныя для развіцця інфраструктуры грошы сыходзяць незразумела куды і незразумела навошта.

Так, «Беларуськалій» вылучае пэўныя сродкі на нейкія культурныя мерапрыемствы. І для гэтага ёсць пэўны бюджэт. Але калі выдаткі выходзяць за рамкі гэтага бюджэту, у прадпрыемства залазяць дадатковыя сродкі, то гэта называецца «жыццё на шырокую нагу». А ў гэты час людзі павінны пакутаваць і ў тым ліку аддаваць свае жыцці на вытворчасці. Па-мойму, гэта ненармальна».

Пра адпаведнасць працы шахцёраў і іх заробкаў: «Чуў, што за 9 гадоў агульны памер заробкаў у “Дынама” склаў 83 млн даляраў. А цяпер давайце пагаворым пра заробкі шахцёраў, ды і простых беларусаў. Па-мойму, у нашай краіне праца людзей у прынцыпе недаацэненая. Выбачайце, пра што можна казаць, калі грошай хапае толькі на тое, каб выжываць? Відавочна, гэта не той узровень заробку. Чалавек не можа сабе дазволіць нешта іншае, акрамя як плаціць крэдыт, набываць ежу, нейкую вопратку. Для навучання дзяцей таксама, высвятляецца, трэба браць крэдыт. Нават на дастаўку ежы ўжо пачалі даваць крэдыт. Вось гэта ўсё адлюстроўвае існую рэальнасць.

Тое самае і з супрацоўнікамі горнай прамысловасці. Адназначна, шахцёры павінны атрымліваць зусім іншыя грошы. Людзі працуюць у вельмі складаных умовах, марнуюць сваё здароўе і, на жаль, у даволі раннім узросце адыходзяць з жыцця. А здароўе за грошы не набудзеш.

Ці можна на заробак шахцёра назбіраць на жыццё на пенсіі? Усё, вядома, залежыць ад таго, які лад жыцця вядзе чалавек. Але вы не забывайцеся, што Салігорск – адзін з самых дарагіх гарадоў Беларусі. Усё гэта, хочаш не хочаш, прымушае выдаткоўваць больш. А каб выдаткоўваць больш, трэба, адпаведна, і атрымліваць зусім іншыя грошы».

Пра ўкладанне грошай у развіццё вытворчасці, інфраструктуры і ўмовы працы: «На жаль, умовы працы на прадпрыемстве з кожным годам становяцца ўсё горшыя і горшыя. Гэта звязана як з якасцю абсталявання, так і з пытаннямі бяспекі супрацоўнікаў. Увогуле, усе моманты чапляюцца адзін за аднаго: ад набыцця запчастак да несвоечасовага рамонту абсталявання. Усё гэта прыводзіць да жаласнай сітуацыі на вытворчасці і вядзе да з'яўлення няшчасных выпадкаў, у тым ліку групавых і са смяротнымі зыходамі. «Беларуськалій», вядома, укладвае нейкія сродкі ў развіццё інфраструктуры, але іх недастаткова. Больш за тое, магу сказаць, што заяўкі на набыццё абсталявання і запчастак выконваюцца ў найлепшым выпадку на 20 адсоткаў. Набываецца тое, на што хапае грошай. У выніку людзі працуюць на старым няякасным абсталяванні.

А яшчэ сваю ролю адыгрывае тэндарная сістэма. Яна, на жаль, не гарантуе якасць запчастак, якія мы атрымліваем. Груба кажучы, прадпрыемства набудзе тое, што таннейшае, а не тое, што больш якаснае. І да чаго гэта прыводзіць? З пачатку года на «Беларуськаліі» адбылося восем афіцыйна зарэгістраваных няшчасных выпадкаў. Гэта тыя, якія проста немагчыма ўжо замаўчаць і схаваць. А колькі, уявіце, няшчасных выпадкаў, пра якія людзі не ведаюць... Супрацоўнікаў намаўляюць і схіляюць да таго, каб яны маўчалі і нікому ні пра што не гаварылі.

Плюс яшчэ можна казаць пра тое, што псіхалагічная абстаноўка ў краіне ўплывае на траўматызм на вытворчасці. То-бок людзі працуюць без належнага жадання. Ім далі выразна зразумець, што яны – рабы. І як раб можа якасна працаваць? Пра што ён будзе думаць?»

Напісаць каментар 3

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках