Неўролаг расказала, што дапамагае аднавіць дыханне пасля заражэння Covid-19

Джавана Барыела дала карысныя рэкамендацыі.

«(...) Ёсць такія месцы, напрыклад, лясы, якія дапамагаюць нам адчуць сябе лепш і нават, мяркуючы з усяго, уплыў на нашы фізіялагічныя параметры. Вядома, гэта пазбаўляе гэтую практыку яе паэтычнага складніка, але апісанне інтуітыўнай канцэпцыі з выкарыстаннем звестак па-ранейшаму мае свае вартасці, а таксама патэнцыйна карысныя спадарожныя эфекты. 44-гадовая неўролаг Джавана Барыела, якая 20 гадоў займаецца пацыентамі з рассеяным склерозам, настолькі ў гэтым перакананая (і не яна адна), што змерала з табліцамі ў руках тое, які ўплыў глыбокі і кіраваны кантакт з прыродай можа мець на былых Covid-пацыентаў, што скардзяцца на лёгачныя ўскладненні, і на людзей з рассеяным склерозам», - піша La Repubblica ў артыкуле, якую перадрукоўваюць Le Figaro (пераклад - inopressa.ru).

«Гэта называецца сільватэрапіяй, - тлумачыць Джавана Барыела, - але я хачу адразу адзначыць, што гэта не галіна медыцыны, а тып камплементарнай медыцыны, якая прыйшла да нас з Японіі і ў апошнія гады шырока распаўсюдзілася ў Еўропе». На японскай мове гэтая дысцыпліна, распрацаваная адным імуналогам 18 гадоў таму, называецца Сінрын-Ёку, што даслоўна азначае «лясная лазня»: «Гэта не шпацыр або паход па лесе, а сістэматызаваны метад, заснаваны на навуковай аргументацыі, карысць якога ўжо даведзеная настолькі, што ў Шатландыі яго ўжываюць у некаторых людзей з дэпрэсіяй, што скарачае ўжыванне псіхатропных прэпаратаў».

«(...) Неўролаг тлумачыць, што лячэнне рассеянага склерозу ўяўляе сабой складанне пазла з метадаў лячэння, якія могуць змяніцца ў кожны момант жыцця. У гэтым кантэксце такія дысцыпліны, як ёга, тай-чы, медытацыя або усвядомленасць, ужо давялі сваю каштоўнасць у паляпшэнні пэўных параметраў, звязаных са стрэсам, такіх як узровень картызолу, і часта выкарыстоўваюцца ў дадатак да фармакалагічнай тэрапіі. «Прынцып той жа: выявілася, што кантакт з пэўнымі дрэвамі ў пэўны час, а таксама разглядванне пэўных кветак можа пагрузіць чалавека ў стан глыбокай рэлаксацыі, і гэта можа прынесці карысць пацыенту».

«Узроўні «апускання» бываюць розныя: ад самага простага і кароткага (доўжыцца ўсяго дзве гадзіны) да самага складанага і глыбокага. Добра тое, што далёка хадзіць не трэба: вы можаце знайсці прыдатныя для гэтай практыкі невялікія прыродныя аазісы ў межах вашага ўласнага горада. Сярод фізіялагічных параметраў, якія паляпшаюцца пасля такога апускання, можна назваць артэрыяльны ціск, частату сэрцавых скарачэнняў, узровень картызолу, глікеміі і нават аксігенацыі крыві. Адсюль узнікла ідэя ў супрацоўніцтве з некалькімі лекарамі агульнай практыкі і Рымскім універсітэтам «Фора Італіка» пратэставаць гэты падыход на былых пацыентах з Covid, якія пакутуюць на фіброз і маюць праблемы з лёгкімі, каб распрацаваць спосаб аднаўлення дыхальнай функцыі», - гаворыцца ў артыкуле.

«Некалькі месяцаў таму, - распавядае Джавана Барыела, - я сама перахварэла на Covid у даволі цяжкай форме: я заставалася на кіслародзе цягам 8 дзён. Пасля таго, як я прыйшла ў сябе, у мяне па-ранейшаму былі сур'ёзныя праблемы з дыханнем, і яны ў мяне не прайшлі дагэтуль. Калі я правяла сваё першае «апусканне», я заўважыла вялікую карысць, і гэта было не проста ўражанне: за 4 гадзіны апускання насычанасць маёй крыві кіслародам змянілася з 96% да 100%. Агулам змены назіраюцца ва ўсіх удзельнікаў».

«Даследчы праект былых пацыентаў з Covid прадугледжвае цыкл апусканняў адзін дзень на тыдзень цягам шасці тыдняў, - паказвае выданне. «Кожны сеанс павінен улічваць характарыстыкі групы, незалежна ад таго, ці з'яўляецца яна, напрыклад, з людзей з абмежаванымі магчымасцямі або якія знаходзяцца з суправаджаючымі, але гэта дысцыпліна, даступная для ўсіх», - рэзюмуе неўролаг

«(...) Сярод назіраных фізіялагічных пераваг выяўляецца нармалізацыя некалькіх параметраў і эфекты, якія пры аднолькавай фізічнай актыўнасці не назіраюцца ў гарадах. Паводле звестак некалькіх даследаванняў, уздзеянне прыроднага асяроддзя, а таксама пэўных лятучых арганічных злучэнняў, што выдзяляюцца раслінамі, можа ўплываць на сімпатычную (якая кантралюе механізмы барацьбы і ўцёкаў) і парасімпатычную (якая кантралюе рэлаксацыю) нервовую дзейнасць», - рэзюмуе выданне.