29 сакавiка 2024, Пятніца, 8:47
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Андрэй Шарэнда: Можна зрабіць так, што рэжым не пратрымаецца і двух тыдняў

1
Андрэй Шарэнда: Можна зрабіць так, што рэжым не пратрымаецца і двух тыдняў

Працэсы, якія пачаліся год таму, носяць незваротны характар.

Пра самы просты спосаб прымусіць рэжым пайсці на саступкі сайту Charter97.org расказаў актывіст грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь» Андрэй Шарэнда, які шмат гадоў удзельнічае ў супраціве дыктатуры ў Беларусі.

– Нядаўна вы падпісалі зварот з падтрымкай дзесяці патрабаванняў Беларускага аб'яднання працоўных. Чаму сёння важна паказаць салідарнасць з працоўнымі, якія рыхтуюцца да страйку?

– Шмат хто кажа, што рэвалюцыя, якая пачалася год таму, «скончылася». Але гэта не так. Працэсы, якія пачаліся год таму, носяць незваротны характар. Нават можна сказаць, што мы асуджаныя на перамогу. Для гэтага трэба яшчэ крыху папрацаваць.

Летась мы выходзілі на акцыі пратэсту, былі статысячныя мітынгі, але гэтага было мала. Нельга сказаць, што мы ў чымсьці памыліліся, проста гэтага было мала. Цяпер мы зразумелі, што неабходна не толькі выходзіць на вуліцы, але яшчэ і эканамічна ціснуць на рэжым. Самы просты варыянт эканамічнага ціску – гэта нявыхад на працу.

Так, цяпер тыя, хто знаходзіцца ў Беларусі, стаяць перад складаным выбарам. Ім трэба карміць сем'і, плаціць за крэдыты і гэтак далей, але будучыні пры рэжыме Лукашэнкі няма. Працоўныя павінны ўрэшце зрабіць свой выбар. Мы як простыя людзі, актывісты, якім не абыякавы лёс нашай краіны, павінны ўсяляк падтрымаць іх, таму я падпісаў гэтае прашэнне.

Я заклікаю ўсіх працоўных сачыць за падзеямі ў Беларусі, быць гатовымі да таго моманту, калі патрэбная будзе іх дапамога – не выйсці на працу, простым спосабам сказаць «не» гэтаму рэжыму.

– У чым асаблівасць сітуацыі ў Беларусі сёння? Чаму страйк разглядаецца многімі як самы эфектыўны метад прымусіць рэжым Лукашэнкі пайсці на перамовы і саступкі?

– Той узровень рэпрэсій, з якімі сутыкнуліся актывісты, проста зашкальвае.

У такі момант трэба шукаць новы спосаб барацьбы. І гэта – менавіта такі «страйк», калі людзі не выходзяць на працу. Гэта адзіны варыянт для супраціву рэжыму. Сысці ў страйк, заставацца дома, не плаціць падаткі, гэтым самым сказаць «не» рэжыму – гэта самы просты спосаб. Калі на працу не выйдзе хоць бы 15–20% працоўных, то рэжым не пратрымаецца і двух тыдняў, таму гэта вельмі важна.

– Якія факты кажуць пра тое, што рэжым баіцца менавіта ўсеагульнага страйку і салідарнасці беларусаў з працоўнымі?

– Любая згадка страйку проста выводзіць рэжым у лютасць. Таму мы не павінны баяцца, спыняцца і павінны дзейнічаць да канца.

– Шмат хто ў Беларусі захоплены мужнасцю вашай жонкі Паліны і вашых паплечнікаў, якія цяпер у турмах. Ці дапаможа страйк вызваліць палітвязняў?

– Так, цяпер мае сябры з «Еўрапейскай Беларусі» і жонка знаходзяцца за кратамі. Іх пазіцыя павінна быць прыкладам: не здавацца да апошняга. Нават за кратамі мае сябры і жонка прадаўжаюць абараняць свае правы і прадаўжаюць барацьбу з рэжымам Лукашэнкі.

Я звяртаюся да простых працоўных: толькі наша агульная пазіцыя вызваліць усе тысячы палітвязняў, якія ёсць у нас цяпер у краіне. Толькі наша адзіная пазіцыя, выступ адзіным фронтам дапаможа скінуць дыктатара раз і назаўжды.

Першае, да чаго мы павінны рыхтавацца – страйк. Для простага працоўнага – гэта проста ў адзін момант застацца дома і не выйсці на працу. Для гэтага трэба мець зусім мінімальны запас прадуктаў і грашовых сродкаў. Усіх простых людзей я прашу рыхтавацца да новых акцый пратэсту. Пасля ўсеагульнага страйку мы павінны будзем выйсці яшчэ раз на вуліцы, каб урэшце забраць сабе нашу перамогу.

– Вы таксама заклікаеце да яшчэ больш моцных санкцый супраць рэжыму Лукашэнкі. На вашу думку, па якіх сектарах рэжыму ЗША і ЕЗ павінны ўдарыць у першую чаргу?

– У першую чаргу гэта экспарт нафтапрадуктаў. Менавіта на ім рэжым Лукашэнкі трымаецца апошнія гады. Хоць у нас у краіне тысячы палітвязняў, але еўрапейскія краіны па-ранейшаму набываюць прадукты нафтаперапрацоўкі ў Беларусі. Гэта мільярды даляраў, якія вельмі проста дастаюцца дыктатару.

Кампаніі, якія супрацоўнічаюць з рэжымам Лукашэнкі, даўно вядомыя, трэба на іх трохі націснуць, і рэжым застанецца без апошніх сродкаў да існавання. Для гэтага я заклікаю дыяспары да актыўных дзеянняў. Трэба выяўляць кампаніі, якія дапамагаюць дыктатару. Тым самым ціснуць на іх, каб санкцыі мелі яшчэ большую сілу.

– Ці звязваеце вы з страйкам надзеі на канчатковую перамогу прыхільнікаў пераменаў у нашай краіне?

– Не тое што звязваю, я ўпэўнены, што страйк будзе нашым першым агульным крокам у перамозе, таму я заклікаю ўсіх працоўных згуртавацца для адной нашай мэты. Толькі так і пераможам.

– Што вы хацелі б сказаць беларусам, якія цяпер рыхтуюцца да страйку?

– Я проста хачу заклікаць, што трэба быць гатовымі. Трэба трохі – сабраць запас прадуктаў, які неабходныя чалавеку і сям'і на некалькі тыдняў, мець таксама мінімальны запас грашовых сродкаў, а лепш у валюце. Нацыянальная валюта мае ўласцівасць абясцэньвацца ў такія моманты. А таксама быць маральна гатовымі для прадаўжэння барацьбы. Засталося зусім крыху, рэжым дажывае свае апошнія месяцы, разам мы пераможам.

Напісаць каментар 1

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках