Эканамічныя санкцыі абрынуць чырвона-карычневую мадэль Лукашэнкі

Яшчэ раз пра відавочнае.

Пытанне мэтазгоднасці эканамічных санкцый супраць рэжыму звар'яцелага Лукашэнкі на самай справе вельмі простае: будуць санкцыі – не будзе Лукашэнкі; не будзе санкцый – беларусаў будуць прадаўжаць забіваць, катаваць, збіваць і дзяўчат, і цяжарных жанчынаў, і дзяцей, і старых, піша лідар грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь» Андрэй Саннікаў у «Фэйсбуку».

Да эканамічных санкцый, дарэчы, адносяцца і забарона на пастаўкі зброі і амуніцыі, забарона на пастаўкі высокіх тэхналогій.

У 2020 годзе беларусаў забіваюць шумавымі гранатамі з Чэхіі, гумовымі кулямі з Польшчы. Лукашэнкаўскіх адмарозкаў узбройвалі і экіпіявалі з дапамогай краінаў ЕЗ, якія яшчэ іх і навучалі. У Беларусі блакуюць інтэрнэт з дапамогай амерыканскіх кампаній.

Ну як можна пазбавіць чорных, аліўкавых і плямістых карнікаў зручных берцаў са сталёвымі шкарпэткамі, элегантных пальчатак з кастэтамі, гумовых дубінак з металічным стрыжнем? Усё гэта так добра ўваходзіць у жывую плоць дэманстрантаў. Дарагая ўніформа, шаломы, шчыты, стрэльбы, балаклавы на бязмозгіх атожылках шыі вельмі неабходныя для таго, каб справіцца з аторвай Нінай Багінскай. Яна ж ніяк не супакоіцца: усё шые і шые свае сцягі, усё гуляе. Для барацьбы толькі з ёй патрэбныя сотні мільёнаў даляраў. А калі санкцыі? Як жа уціхамірыць Ніну?

Да эканамічных санкцый адносяцца і фінансавыя. Ніяк нельга пазбаўляць калгаснага эканаміста новых паступленняў. Толькі ж усё наладзілася. ЕБРР (Еўрапейскі банк рэканструкцыі і развіцця) убухаў рэкордныя крэдыты ў развіццё прыватнага бізнэсу ў Беларусі. Заўважылі ж, як заквітнеў гэты прыватны бізнэс, як выдатна сталі жыць прадпрымальнікі? Асабліва ў турмах.

Сусветны банк на што толькі не вылучаў грошай. Асабліва ўдала – на барацьбу з COVID-19, гэта значыць на дапамогу вар'яту, які свядома імкнецца заразіць як мага больш людзей. Ды і ЕЗ вельмі ўжо хоча дапамагчы грашыма для прадаўжэння гэтай забойнай палітыкі, цэлых 50 мільёнаў вылучыў. І далі б, але ён з глуздаў з'ехаў.

Я вельмі добра памятаю, як лідар апазіцыі Мікола Статкевіч, знаходзячыся ў турме, і даведаўшыся, што ўмовай вылучэння крэдыту МВФ у той час можа быць вызваленне яго і іншых палітвязняў, здолеў перадаць на волю сваю заяву: «Не дазваляйце мной гандляваць! Ніякіх крэдытаў дыктатуры!» Ён зрабіў гэтую заяву, знаходзячыся ў лукашэнкаўскай турме пад невыносным прэсам. З тых, хто заклікаў і заклікае не ўводзіць санкцыі супраць дыктатара, я не ведаю ніводнага, здольнага на такі ўчынак.

А Статкевіч зноў у турме.

Эканамічныя санкцыі яшчэ дапамогуць і забаставалым працоўным. Яны могуць не проста іх абараніць, а выратаваць іх жыцці. Не будзе санкцый з патрабаваннямі спыніць рэпрэсіі супраць страйкамаў, страйкоўцаў, незалежных прафзвязаў – шанцаў выжыць у іх няма.

Эканамічныя санкцыі пахаваюць, нарэшце, міф пра жывучасць луканомікі, дапамогуць абрынуць гэтую чырвона-карычневую мадэль, якая дазваляе ўзбагачацца толькі кіроўнай кліцы.

Адсутнасць эканамічных санкцый з боку Захаду стане сведчаннем таго, што там не ўспрымаюць нашу сітуацыю сур'ёзна і гатовыя пачакаць, пакуль Лукашэнка задушыць пратэсты, каб вярнуцца да ўзаемавыгаднага бізнэсу з дыктатарам.

Наяўнасць санкцый яшчэ не азначае наяўнасць стратэгіі, але без санкцый ніякай стратэгіі ў дачыненні да дыктатарскага рэжыму, які перайшоў усе чырвоныя лініі, проста не можа быць.

І напрыканцы драбяза: без эканамічных санкцый палітычных зняволеных не вызваліць. Ні Сяргея Ціханоўскага, ні Міколу Статкевіча, ні Паўла Севярынца, ні Віктара Бабарыку, ні Яўгена Афнагеля, Паўла Юхневіча, Андрэя Войніча і многіх іншых, колькасць якіх будзе расці, а крымінальныя справы супраць іх стануць набываць самыя фантастычныя абрысы.

Я ведаю людзей, якія ў розны час выступалі супраць таго, каб дыктатура падпадала пад санкцыі. Яны вельмі дапамаглі Лукашэнку ўтрымацца ва ўладзе і пабудаваць свой фашысцкі акупацыйны рэжым.

Гэта людзі – з паніжанай сацыяльнай адказнасцю перад Беларуссю. Як правіла, яны мелі дзель з тымі замежнымі дзялкамі, якім дыктатура Лукашэнкі прыносіла немалыя барышы.

Іншымі словамі, памагатыя гэтых дзялкоў і ад бізнэсу, і ад палітыкі пацучылі ў народа Беларусі.

Вельмі хачу спадзявацца, што іх час прайшоў.