Крохкае кіраванне крамлёўскага бэнду

Ягоную «музыку» ўжо амаль не чуваць.

«У Расеі ўсё больш пацёмкінскай дэмакратыяй кіруе клан былых савецкіх сілавікоў і лаяльных алігархаў, а Уладзімір Пуцін выступае яе лідарам і гарантам. Канстытуцыйны рэферэндум на мінулым тыдні праклаў шлях да таго, каб Пуцін патэнцыйна заставаўся прэзідэнтам да 2036 года – да гэтага часу яму споўніцца 83 года і ён стане вярхоўным лідарам Расеі, які існуе ва ўладзе даўжэй за ўсё з часоў Пятра Вялікага. Падобна на тое, што Расея вярнулася да сваёй шматвяковай мадэлі аднаасобнага кіравання», – піша газета Financial Times у сваім рэдакцыйным артыкуле (пераклад – inopressa.ru).

«Як заўважыў былы крамлёўскі паліттэхнолаг Глеб Паўлоўскі, нягледзячы на сваю рэпутацыю стратэга, Пуцін і ягоная каманда з'яўляюцца хутчэй палітычным джаз-бэндам – майстрамі імправізацыі. Рэдка гэтае адчуванне было мацнейшым, чым сёлета», – піша газета, нагадваючы, што «першапачаткова расейскі лідар прасігналізаваў пра канстытуцыйныя змены, накіраваныя на паслабленне прэзідэнцтва і ўмацаванне іншых галінаў улады, што справакавала чуткі пра тое, што пасля 2024 года ён застанецца пры ўладзе ў іншым абліччы, як "бацька нацыі". Але потым Крэмль, здавалася, зрабіў паварот на 180 градусаў. (...) Пуцін прыняў зрэжысаваную прапанову расейскага парламентарыя пра ліквідацыю абмежавання на два тэрміны, што адкрыла яму шлях заставацца ў падмацаванай ролі прэзідэнта да старэчай нямогласці».

«Крамлёўскі бэнд з усіх сілаў стараўся, каб музыка прадаўжала гучаць, калі каранавірус і вайна коштаў нафты з Саудаўскай Аравіяй, у якой быў дапушчаны пралік, прывялі да падзення коштаў на расейскую эканамічную крыніцу. (...) Нязграбныя дзеянні ў дачыненні да вірусу і параўнальна слабая падтрымка прадпрыемстваў і сем'яў, якія змагаюцца за выжыванне, яшчэ больш пагоршылі становішча Пуціна», – гаворыцца ў артыкуле.

Выданне мяркуе, што «пакет канстытуцыйных рэформаў атрымаў падтрымку 78% на мінулым тыдні збольшага таму, што змяненне абмежаванняў на прэзідэнцкія тэрміны было дапоўненае 200 іншых паправак, як індэксацыя пенсій, супраць якіх было цяжка галасаваць. У адрозненне ад папярэдніх выбараў, асоба Пуціна гуляла даволі невялікую ролю...»

«На трэцім дзясятку свайго кіравання ў пуцінскага Крамля ёсць мала чаго, што можна "прадаць" расейцам. (...) Пуцінская эра стабілізавалі Расею пасля бурных 1990-х, але поўнасцю не змагла выкарыстаць прыродныя і чалавечыя рэсурсы краіны для таго, каб зрабіць краіну лідаркай, скажам, у вытворчасці або інавацыях. Мадэрнізоўныя рэформы, неабходныя для раскрыцця патэнцыялу Расеі, падарвалі б яе кіроўную сістэму», – паказвае Financial Times.

«Перагляд Канстытуцыі дае кіроўнаму колу перадышку, каб кінуць грошы на павышэнне ўзроўню жыцця... і шукаць больш маладога намінальнага лідара, які мог бы паспрабаваць амаладзіць сістэму. Цалкам магчыма, што пасля 2024 года выбар зноў можа быць зроблены на карысць таго, каб Пуцін застаўся. Аднак да таго часу бясконцых варыяцый на адну і тую старую мелодыю можа ўжо не хапіць, каб утрымаць гэты крамлёўскі бэнд ва ўладзе», – вынікуе рэдакцыя газеты.