Уладзімір Няпомняшчых: Плошча прымусіць Лукашэнку сабраць валізы і ўцячы

Людзі, якія абураліся на кухнях, ужо выйшлі на вуліцы.

Апазіцыйны палітык Уладзімір Няпомняшчых падзяліўся з сайтам Charter97.org сваімі ўражаннямі ад масавага мітынгу кандыдаткі ў прэзідэнты Беларусі Святланы Ціханоўскай у Гомелі, які сабраў больш за дзесяць тысячаў чалавек.

– Проста цудоўныя эмоцыі. Былі нават такія моманты, што мяне магло прабіць да слёзаў. Я не такі сентыментальны чалавек, але шчыра, было адчуванне, што вось-вось і расплачуся ад такога наплыву пачуццяў і гонару за беларусаў.

– Як Вы думаеце, ганарыўся б Сяргей Ціханоўскі сваімі землякамі, калі цяпер быў бы на волі?

– Я ўпэўнены ў гэтым. Магу памыляцца, але мне здаецца, што калі б Сяргей быў на волі, то на мітынг у Гомелі прыйшло б яшчэ больш людзей.

Калі скончылася мерапрыемства і людзі пачалі разыходзіцца, я ішоў дзесьці кіламетр-паўтара дадому і мяне ўсю дарогу суправаджала моладзь са сцягамі. Яны крычалі, спявалі, а машыны ім сігналілі ў падтрымку. Гэта непаўторнае пачуццё аб'яднання ўсяго народа, цудоўнае.

Народ прачнуўся, і гэта ўсё зрабілі простыя людзі, беларускі народ. Ёсць выдатнае адчуванне, што ўсе гэтыя гады актывісты апазіцыі выдаткавалі недарма. Думаю, што наш унёсак у абуджэнне беларусаў таксама ёсць. Мы не спалі, змагаліся, сядзелі ў турмах і плацілі штрафы.

Думаю, што цяпер усе мы будзем спаць спакойна, а пасля дзявятага жніўня – тым больш. У нашай свабоднай і незалежнай краіне без злачынцаў, без страху выказвацца. Мы будзем гаварыць адкрыта, сумленна і дыхаць свабодна.

– Вы вельмі даўно ў апазіцыі і былі на многіх мітынгах у розныя гады. Што адрознівае папярэднія акцыі ад таго, што мы ўбачылі 26 ліпеня ў Гомелі? У чым іх разыначка?

– Раней на акцыях пратэсту ў Гомелі можна было ўбачыць шмат знаёмых твараў, апазіцыйных актывістаў, а цяпер выйшлі людзі, якія раней абураліся толькі на кухні.

Людзям надакучыла быць «быдлам», «народцам». Яны хочуць быць свабодным, незалежным народам. Яны хочуць жыць, як жывуць у Еўропе, зарабляць добра, не баяцца нічога, ездзіць па ўсім свеце і паказваць, што мы – не горшыя за іншых.

Народ прачнуўся і хоча жыць у вольнай краіне без Лукашэнкі. Цяпер ідзе актыўная прапаганда, якая спрабуе людзям паказаць, напрыклад, што Цапкала і Бабарыка нібыта зладзеі. Некаторыя нагледзеліся тэлевізара і не могуць ужо зразумець, што цяпер Лукашэнка скажа адно, а праз пяць хвілінаў іншае. Большасць не верыць гэтым словам, а тым, хто павёўся на гэтую прапаганду – скажу, што трэба думаць сваёй галавой, спадары.

– Вы з самага пачатку ўдзельнічалі ў гэтай кампаніі як «кандыдат пратэсту». Раскажыце, як змяніліся беларусы за гэтыя месяцы?

– Змены адбываюцца нават ува мне. Я, вядома, як быў, так і застаюся «кандыдатам пратэсту». Мне здаецца, што трэба ісці галасаваць 9 жніўня за Святлану Ціханоўскую, але я ўпэўнены, што будзе падман, таму Беларусь уратуе толькі Плошча. Іншага не дадзена.

Як толькі мы прагаласуем – трэба шчыльнымі шыхтамі выходзіць на мірныя акцыі пратэсту. Толькі гэта можа знесці злачынную ўладу. Лукашэнка выдатна разумее, што ён нарабіў столькі бедаў, столькі гора прынёс, ведае, што ягонае месца ў турме, таму будзе абараняцца да апошняга. Аднак калі выйдзе шмат людзей, то ніякай крыві не будзе, а Лукашэнка проста збярэ свае валізы і ўцячэ. Войскі, міліцыя і астатнія – устануць на бок народа. Галоўнае, каб народ не баяўся і выйшаў на Плошчу.

Толькі мірная Плошча. Наколькі я ведаю, ужо нават супрацоўнікі прадпрыемстваў, заводаў заяўляюць, што калі выбары будуць сфальсіфікаваныя, то таксама гатовыя выйсці, падтрымаць народ і спыніць працу.

– Ці ёсць крытычная маса для змены ўлады ў Беларусі?

– Думаю, што ўсё магчыма. Калі меркаваць са свежых слядоў, напрыклад з нядзельнай акцыі, то выйдзе сапраўды шмат людзей. Толькі ў гэты дзень было дзесяць тысячаў чалавек. Міліцыя нікога не спыняла. Людзі вярталіся са сцягамі і прадаўжалі скандаваць «Жыве Беларусь».

Народ перастаў баяцца, і гэта ўсяляе вялікую надзею. Так што думаю, калі ўлада будзе подла фальсіфікаваць, то народ выйдзе на Плошчу.

Я – ціхі апазіцыянер, не магу даваць адпор гэтыя малойчыкам у чорным. Аднак моладзь прачынаецца і ўжо заступаецца за сябе. І гэта толькі пачатак. Улада не разумее, што трэба баяцца не Статкевіча або Няпомняшчых, а народа.

Галоўны прынцып дэмакратыі: пабыў тэрмін ці два – далей сыходзь у сельскую гаспадарку ці куды хочаш на адпачынак. Калі чалавек сядзіць «да канца», гэта скончыцца дрэнна для яго. Нездарма прыдумалі такую сістэму. Людзі адчулі гэта на ўласнай шкуры. Калі ўладар сядзіць да ўпору, то заканчвае як Кадафі або Чаўшэску. Кожны чалавек выбірае свой лёс сам. Лукашэнка свой таксама абраў яшчэ ў 1996 годзе.

Калі вам спадабаўся артыкул, вы можаце падтрымаць сайт Charter97.org наступным чынам:

РАЗЛІКОВЫ МУЛЬТЫВАЛЮТНЫ РАХУНАК ДЛЯ АХВЯРАВАННЯЎ:

Назва банка: Bank Millennium S.A.
Адрас: ul. Stanislawa Zaryna, 2A, 02-593, Warszawa
IBAN: PL 97 1160 2202 0000 0002 1671 1123
SWIFT: BIGBPLPW
Імя ўладальніка рахунку: Fundacja “KARTA ‘97”
рызначэнне аплаты: Darowizna na cele statutowe

Звязацца з намі можна праз адрас [email protected]