28 сакавiка 2024, Чацвер, 22:01
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«COVID-19 нікуды не сышоў»

4
«COVID-19 нікуды не сышоў»
ІЛЮСТРАЦЫЙНАЕ ФОТА: MALAYMAIL.COM

У Горадні памерла жанчына, якую выпісалі са шпіталя і зноў шпіталізавалі.

Сям’я 68-гадовай Галіны Флар’янаўны малілася ў касцёле пра яе здароўе, калі жанчына памерла ў бальніцы. Гарадзенку хавалі ў закрытай труне, а пазней сям'я даведалася: у пасведчанні аб смерці ў графе «прычына смерці» не тройчы пацверджаны каранавірус, а «атэрасклератычная хвароба сэрца».

- Цяпер у краіне рэгіструецца блізу 300 выпадкаў каранавіруса ў дзень. Але на прыкладзе нашай мамы бачым, што адбываецца. А колькі яшчэ такіх, як мы, якія страцілі сваіх родных і блізкіх? Магчыма, лічбы пайшлі на спад на паперы, а не ў рэчаіснасці. Навошта мы расказваем гэтую гісторыю? Чым яна адрозніваецца ад іншых, такіх жа? Раптам людзі яе прачытаюць і перастануць быць бестурботнымі. Выходзіш у горад, а там ужо ўсе без масак, сядзяць на летніх тэрасах, расслабіліся, але каранавірус нікуды не пайшоў, не трэба памыляцца на гэты конт. Наша сям'я пахавала маму, у аднаго дзядуля памёр ад COVID-19, - распавядае tut.by Юлія, дачка памерлай Галіны Флар’янаўны.

ЯК КАЖУЦЬ БЛІЗКІЯ ГАЛІНА ФЛАР’ЯНАЎНЫ, НА РАЗВІТАННЕ У ІХ БЫЛО АДВЕДЗЕНА ПАЎГАДЗІНЫ. ФОТА: СЯМЕЙНЫ АРХІЎ

Калі ў лютым пачалася эпідэмія, сям'я наважыла, што на час варта скараціць кантакты і перастаць прыязджаць адзін да аднаго ў госці. 68-гадовая Галіна Флар’янаўна жыла ў Горадні ў прыватным доме разам з мужам Тадэвушам Вацлававічам, першым сябе дрэнна адчуў муж. Як расказваюць іх родныя, у мужчыны 18 траўня паднялася тэмпература да 38,5, з'явіўся кашаль, слабасць, боль у грудзях.

- Мы мяркуем, тата заразіўся на працы, - адзначае Мікіта, зяць Галіны Флар’янаўны. - Праз некалькі дзён, 23 траўня, маме таксама стала дрэнна. У выніку бацькі былі шпіталізаваны ў Гарадзенскую абласную клінічную бальніцу медыцынскай рэабілітацыі, толькі ў розныя аддзяленні. У абодвух пацвердзілася двухбаковая пнеўманія і COVID-19.

Са слоў Юліі, пасля антыбіётыкаў бацьку стала лепш, а вось стан мамы выклікаў асцярогі.

- У мамы тэмпература як паднялася 23 траўня, так да 11 чэрвеня не зніжалася. Ёй давалі вялікую колькасць разнастайных антыбіётыкаў, асаблівага эфекту не было. У выніку лекары прапанавалі правесці эксперыментальнае лячэнне антымалярыйным прэпаратам - гідраксіхлорахінам. Яна пагадзілася. Як і належыць, на загад Міністэрства аховы здароўя, мама правяла ў бальніцы 21 дзень, і яе выпісалі, тэст на COVID-19 пры выпісцы не зрабілі. Я ўвогуле не разумею, як яе адпусцілі з такімі дыягназамі. У эпікрызе пазначана: сярэднецяжкая COVID-19 інфекцыя, небальнічная сярэднецяжкая двухбаковая інтэрстыцыйная полісегментарная пнеўманіі ў стадыі зваротнага развіцця, атэрасклероз аорты, - чытае выпiску з медыцынскага дакумента Юлія. Гэты эпікрыз родныя таксама даслалі ў рэдакцыю. - Дома маме стала дрэнна, паднялася тэмпература да 38,7, на наступны дзень пасля выпіскі яе шпіталізавалі з падазрэннем на апендыцыт, вазілі ў іншую бальніцу на абследаванне, не пацвердзілася, і быў выстаўлены дыягназ «запаленне кішэчніка». І зноў, ужо ў трэці раз, зрабілі аналіз на каранавірус - ізноў станоўчы.

Апошні раз Юлія мела зносіны з мамай 19 чэрвеня, Галіне Флар’янаўне было так дрэнна, што размова была зусім кароткай. На наступны дзень жанчына памерла ў бальніцы.

- Мы каталікі і загадзя на 20 чэрвеня замовілі імшу, хацелі памаліцца аб здароўі мамы. Пайшлі ў касцёл, адключылі тэлефоны. Калі маліліся за здароўе, яе ўжо не было ў жывых ... Выйшлі на вуліцу, патэлефанавалі ў рэанімацыю і так, стоячы каля касцёла, усе даведаліся, - плача Юлія і шкадуе, што не змагла развітацца з блізкім чалавекам. - У пахавальнай доме сказалі: раз у мамы COVID-19, то хаваць яе трэба ў закрытай труне. Далі паўгадзіны на развітанне. А пасля пахавання мы забралі пасведчанне аб смерці, там не пазначаны ніякі каранавірус, а атэрасклератычная хвароба сэрца.

Тадэвуш Вацлававіч выпісаўся з лякарні, але дагэтуль, са слоў блізкіх, працягвае лячэнне, якое доўжыцца ўжо паўтара месяца. У найбліжэйшы час ён збіраецца прыехаць у бальніцу і напісаць заяву з просьбай падаць медыцынскія дакументы, каб зразумець, як лячылі яго жонку і чаму ўсё скончылася смяротным зыходам.

- Мы страцілі маму. Жонку. Асобу. Проста добрага чалавека. Мы разгубленыя. Не ведаем, як паўплываць на сітуацыю, што неабходна зрабіць, каб бягучы парадак рэчаў змяніўся. Наша краіна ігнаруе каштоўнасць чалавечага жыцця ва ўмовах глабальнай пандэміі, не прыняла адэкватных мер, а паўмеры і рэдкія паказальныя праверкі прадпрыемстваў не дапамагаюць, - выказвае сваю пазіцыю Мікіта, зяць Галіны Флар’янаўны.

Напісаць каментар 4

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках