29 сакавiка 2024, Пятніца, 17:40
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Андрэй Макарэвіч: Вясна будзе абавязкова

9
Андрэй Макарэвіч: Вясна будзе абавязкова

Расейскі музыка распавёў пра палітычныя перамены на постсавецкай прасторы.

Нязменны фронтмэн легендарнага гурта "Машина времени" Андрэй Макарэвіч падзяліўся сваімі думкамі пра сучасную расейскую рэчаіснасць у інтэрв'ю Deutsche Welle.

- Макарэвіч - прозвішча беларускае. У вас карані па кудзелі ў Віцебску. Як вы глядзіце на цяперашнія стасункі Расеі і Беларусі?

- Мне здаецца, яны прынцыпова не мяняюцца. І шчыра кажучы, я гэтым не цікаўлюся. Я ў апошнія гады стараюся не марнаваць свае сілы і час на пытанні, развязанне якіх ад мяне не залежыць.

- Але за развіццём падзей на Данбасе вы сочыце... У 2014 годзе вы выступілі ў Славянску…

- Я прыехаў на палову дня ў Славянск выступаць перад уцекачамі. Прычым гэта былі, у асноўным, дзеці. Дзякуючы майму прыезду былі сабраныя сродкі, па-мойму, на цэлы трэйлер памперсаў і прадметаў першай неабходнасці для ўцекачоў. Не ведаю, што так абурыла нашы ўлады. Але з гэтага зрабілі дзіўна жывучую хлусню, якая робатамі усялякімі падтрымліваецца дагэтуль што да таго, што я ездзіў выступаць перад вайсковымі часткамі, перад нацыстамі і карнікамі. Трызненне сабачае.

- Вы ператварыліся практычна за ноч з нацыянальнага героя ў нацыянальнага выгнанца.

- Калі пра цябе хлусяць, гэта заўсёды непрыемна. Незалежна ад таго, улюбёны ты музыкант або нялюбы.

- Як вы ацэньваеце спробы змяніць расейскую Канстытуцыю?

- Бачыце, якая штука. Калі б мы да сённяшняга дня свята выконвалі Канстытуцыю і паводле яе жылі, як гэта мяркуецца, а ў ёй надумалі б нешта памяняць, то гэта моцна адбілася б на нашым жыцці, і я быў бы ў гэта залучаны. А ў СССР, у Расеі Канстытуцыя заўсёды была прыгожай карцінкай на сценцы. Да жыцця яна не мае ніякага дачынення. Таму якая розніца, што яны там памяняюць? Так, яны легітымізуюць нейкія рэчы, якія яны цяпер і так робяць.

- Новы ўрад абяцае, што ўсё заквітнее і закалосіцца…

- Прамовы гучаць розныя кожны раз, калі новы ўрад мяняе старое. Па-дурному прызначаць новы ўрад і казаць, што ўсё ў іх будзе дрэнна. Многія шчыра спадзяюцца на лепшае. Я таксама думаю, што горш дакладна не будзе. Таму што для мне Мішусцін чалавек вельмі энергічным. Пакуль ён узначальваў падатковую (рэд.: Федэральную падатковую службу), ён прывёў яе ў стан дзеяння, і даволі хутка. Так што я зычу яму ўсялякіх поспехаў. Усё ж такі ўрад - гэта орган, ад якога залежыць якасць нашага жыцця. Гаворка ж ідзе не аб палітыцы, а аб эканоміцы, аб пытаннях амаль бытавых.

- Гэта значыць Мішусціну вы давяраеце?

- Пакуль так. Я не думаю, што ўсё залежыць толькі ад яго. Але ён падобны да чалавека, які хоча зрабіць лепш.

- А як вам падабаецца цяперашні прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі?

- Ён мне вельмі сімпатычны. Я з ім знаёмы. Мы пазнаёміліся задоўга да таго, як з'явіўся фільм "Слуга народа". Мне падабаецца ўся гэтая гісторыя. Гэта прыгожа. Я яму давяраю абсалютна, бо ён не злодзей, не хлус і не скнара. Я ведаю, якія цяжкасці яго суправаджаюць. Гэта звязана з ягонай камандай. Каманду вось так з раз сабраць немагчыма. Але мяне супакойвае тое, што, як мне здаецца, ён сам ведае пра гэтыя цяжкасці, і, напэўна, лепш, чым я. Так што я магу зычыць яму ўсялякай удачы. А некаторым грамадзянам украінскім зычу не псіхаваць. Калі ўжо вы выбралі хлопца з такім высокім крэдытам даверу, дык дапамажыце яму, дайце яму магчымасць зрабіць тое, што ён абяцаў. Бо ў гэтым сэнсе ўкраінскі электарат і беларускі вельмі падобныя: усе хочуць цуду найбліжэйшыя сем дзён. Не бывае так.

- Тое, што адбылося ва Украіне, гэта прагрэс у плане дэмакратыі?

- Думаю, што так. Таму што існуе такі стэрэатып, што ёсць нейкія "спецыяльныя" людзі, палітыкі, прафесіяналы, вось яны і павінны займацца палітыкай. А ёсць усякія артысты, лекары, мастакі, яны павінны займацца сваёй справай і не лезці ў палітыку. А адкуль гэтыя прафесіяналы ўзяліся? Давайце паглядзім, кім яны былі, калі яны былі маладыя. Няма такога месца, дзе рыхтуюць прафесійных палітыкаў. Таму што калі сістэма выбудаваная дакладна, наверсе можа быць кожны адукаваны і прыстойны чалавек.

- Рэйган, Шварцэнэгер або Макарэвіч?

- Ніколі ў жыцці. Мне гэта надзвычай не цікава.

- Давайце ўспомнім пратэсты ў Маскве. Што магло б вас прымусіць выйсці на вуліцу?

- Я б вельмі не хацеў дажыць да моманту, калі я асабіста адчую патрэбу і неабходнасць выйсці на вуліцу. Таму што гэта экстрэмальныя меры, і, як правіла, прыводзяць яны зусім не да тых вынікаў, якіх чакалі. Я яшчэ не ведаю ніводнай рэвалюцыі, пасля якой стала б лепш... Улада баіцца пратэстаў, хоча іх задушыць у зародку, але значна разумней было б весці палітыку, якая не выклікае пратэстаў. Тады і душыць было б няма каго і няма чаго.

- Гэта ў ідэале.

- Але гэта не значыць, што да яго не трэба імкнуцца. Наогул самыя правільныя мудрыя рэчы гучаць даволі банальна. Але гэта не значыць, што яны дрэнныя.

- Кажуць, што цяпер у Расеі шмат добрай музыкі…

- Вы ведаеце, чалавецтва за апошнія сто гадоў стварыла такую колькасць геніяльнай музыкі самых розных кірункаў, што паспець бы з гэтым пазнаёміцца. Я ўпэўнены, што калі ў сучаснай моладзевай музыцы сапраўды здарыцца нейкі выбух, я яго пачую.

- Вы даяце ў Маскве джазавыя канцэрты. На праграме - слова "вясна". Вы верыце, што будзе новая адліга?

- Дзіўныя мы людзі. Кажаш "вясна", а ўсе маюць на ўвазе "адліга". Вясна будзе абавязкова. Я вельмі люблю вясну. І чакаю яе прыходу.

- Расея - гэта краіна, у якой вы з задавальненнем жывяце?

- Нешта мяне страшна раздражняе, нешта мяне радуе. Я не магу адказаць адназначна. Мяне раздражняе, што суд у нас ператвараецца ў самавольства, што тэлевізія ператвараецца ў памыйніцу, што месцамі агрэсіўныя бясталентнасці, шэрасць перамагаюць. Але гэта ўсё часовае з'ява. Як і наша жыццё. Усё пройдзе.

- Вы аптыміст. А што вас радуе?

- Радуе, што Масква - выдатны, прыгожы горад. Радуе тое, што, нягледзячы на жудасныя заторы, ёсць цудоўныя месцы, куды хочацца зайсці. Што ў мяне шмат выдатных сяброў, вельмі цікавых людзей. Што ў мяне ёсць магчымасць займацца ўлюбёнай справай, і, мяркуючы з вынікаў, гэта цікава не толькі мне аднаму. Я рады таму, што жывы і здаровы пакуль яшчэ. Я сябе нядрэнна адчуваю, маю магчымасць свабодна перамяшчацца па свеце і займацца тым, што мне цікава. Па-мойму, гэта ўсё вельмі нямала.

Напісаць каментар 9

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках