29 сакавiка 2024, Пятніца, 14:28
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

Страйкам «Беларуськалія»: Страйк 26 кастрычніка стане бомбай для Лукашэнкі

42
Страйкам «Беларуськалія»: Страйк 26 кастрычніка стане бомбай для Лукашэнкі
ЗМІЦЕР КУДЗЯЛЕВІЧ – У ЦЭНТРЫ
ФОТА: ТАСС

У выпадку агульнанацыянальнага страйку ягоны рэжым не пратрымаецца і тыдня.

Адзін з лідараў страйкавага камітэта ААТ «Беларуськалій» Зміцер Кудзялевіч у інтэрв'ю Charter97.org расказаў пра тое, які эфект можа мець Агульнанацыянальная забастоўка пасля заканчэння тэрміну Народнага ўльтыматуму Лукашэнку.

– Як Вы ацэньваеце Народны ўльтыматум, тэрмін якога сканчаецца 25 кастрычніка?

– Я мяркую, што сапраўды прыйшоў час расставіць кропкі над «і». Наспела сітуацыя, калі ўжо час прыйсці да нейкага назоўніка. Мяркуючы з настрояў, якія цяпер ходзяць у грамадстве, усе чакалі гэтага моманту.

Гэты ўльтыматум – гэта як каманда да бою. Святлана Ціханоўская заклікае нас да мірнага пратэсту, але мы павінны быць гатовыя да любога развіцця падзей. Мы павінны быць гатовыя і да актыўнага супраціву. Людзі, забяспечаныя працай, якія прывыклі штодзень на яе хадзіць, павінны быць гатовыя да гэтага дня. І павінны 26 кастрычніка спыніць любую камерцыйную і вытворчую дзейнасць. Трэба разумець, што ў гэты момант, з 26 кастрычніка, надыходзіць яшчэ і асабістая адказнасць для кожнага з нас. Таму ў кожнага працоўнага ёсць яшчэ некалькі дзён, каб прыняць пастанову. І я спадзяюся, што гэтай пастановай будзе падтрымка Народнага ўльтыматуму.

– Вы назвалі ўльтыматум камандай да бою, якую чакалі многія. Што павінна зрабіць канкрэтнае баявое падраздзяленне, за якое Вы адказваеце – калектыў «Беларуськалія»?

– Так, сапраўды, наш маршал даў загад арміі. І далей павінны ісці канкрэтныя каманды яе падраздзяленням.

25 кастрычніка, у нядзелю, у нас пройдзе традыцыйны Марш. Потым надыходзіць 26-га, 00:00 – падкрэсліваю, што ўльтыматум мінае роўна апоўначы. Прадпрыемства, на якім я адпрацаваў 20 гадоў – ААТ «Беларуськалій» – працуе кругласуткава. Таму першыя людзі, якія пойдуць у начную змену, павінны стаць першапраходцамі. Трэба, каб кожны грамадзянін, які працуе на прадпрыемстве, кожны супрацоўнік ААТ «Беларуськалій», бачыў менавіта ў сабе лідара і прыняў своечасовую пастанову. Як сказаў калісьці Аляксандр Салжаніцын: «Падумаўшы – вызначаць, вызначыўшыся – не думай».

Надыходзіць 26-га – і кожны шахцёр можа не выйсці на працу, застацца дома і раніцай выйсці на Плошчу, а на Плошчы ў гэты дзень мы таксама абавязаныя сабрацца. Альбо такі варыянт дзеянняў: паехаць на працу і напісаць пісьмовую заяву на імя гендырэктара ў сувязі з абвешчаным агульнадзяржаўным страйкам. Напісаць наступныя словы: «Далучаюся да страйку і ўступаю ў страйкавы камітэт». Гэта як мінімум забяспечыць пасля людзям юрыдычную абарону. Гэты дакумент трапіць у страйкам і будзе падшыты ў тэчку ўсіх актаў, усіх дакументаў, паводле рэгламенту якіх адбываецца забастоўка. І як бы ні развіваліся падзеі, удзельнік страйку, нават калі будзе звольнены з прадпрыемства, то рана ці позна будзе адноўлены. Мы адназначна даможамся сваёй мэты – гэта толькі пытанне часу.

Таму маё бачанне страйку на «Беларуськаліі» такое: раніцай 26 кастрычніка ты не пачынаеш працу, а ў пісьмовай заяве паведамляеш, што я, Іваноў Пётр Сяргеевіч, падтрымліваю патрабаванні Святланы Ціханоўскай, далучаюся да ўсеагульнага страйку і абвяшчаю сябе чальцом страйкавага камітэта.

– Як яшчэ працоўныя могуць супраціўляцца незаконнай уладзе? Бо нават да абвяшчэння ўльтыматуму шахцёры «Беларуськалія» прыкоўвалі сябе кайданкамі пад зямлёй...

– Пратэставы акт Юрыя Корзуна і Алега Кудзелкі – гэта выдатныя дзеянні. Эфектыўныя, правільныя і вельмі гераічныя. Але, на мой погляд, 26 кастрычніка ўся Беларусь чакае жорсткіх у дачыненні да ўлады ўчынкаў і крыху іншых дзеянняў. Усе гэтыя вышэйпералічаныя акты, я маю на ўвазе апусціцца ў шахту і прыкаваць сябе – гэта ўсё пратэсты больш дэманстрацыйнага характару. Я не прымяншаю іх значнасці, крый Божа... Усё гэта вельмі правільна і вельмі дакладна.

Але цяпер наступіў іншы час. Я мяркую, што да 26 жніўня можна было рознымі спосабамі выказваць свой пратэст: італьянскімі забастоўкамі (калі прыходзіш на працоўнае месца, але не выконваеш сваіх абавязальніцтваў), забастоўкамі ў класічным разуменні (калі людзі збіраюцца на тэрыторыі свайго прадпрыемства, пішуць свае патрабаванні і падаюць іх у адміністрацыю), яркімі пратэставымі забастоўкамі. Але, як той казаў, дарагая лыжка да абеду.

26-га мы павінны прыйсці – і класічна, паводле ўсіх правілаў, уключыцца ў агульнанацыянальны страйк. Гэта значыць: не працаваць, спыніць вытворчасць, спыніць тэхналагічны працэс, выпуск прадукцыі. Нанесці максімальную эканамічную шкоду дзейнай незаконнай уладзе.

– Што рабіць працоўным больш дробных прадпрыемстваў або супрацоўнікам офісаў, дзе пакуль няма страйкавага камітэта і іншых структураў, неабходных для класічнай забастоўкі?

– Я адкажу на гэтае пытанне прыкладам з горада Салігорска, дзе ў страйкаме знаходзяцца не ўсе працаўнікі «Беларуськалія», але пры гэтым там ёсць і супрацоўнікі іншых прадпрыемстваў.

Гэта ж тычыцца і любога індывідуальнага прадпрымальніка, як самастойнай адзінкі, і тых прадпрыемстваў дзе пакуль ёсць усяго толькі штаб з некалькіх чалавек. Значыць, ім трэба проста далучыцца ў сваім населеным пункце да любога актыву любога прадпрыемства, да актывістаў любога пратэставага руху. Калі тыя вядуць нейкую дакументацыю – хай афіцыйна ўвядуць тых людзей у сваю каманду. Калі не вядуць ніякай дакументацыі, то хай усё роўна трымаюцца разам паводле закону фізікі: больш дробныя часціцы павінны далучацца да больш буйных.

– Якім будзе эфект ад Агульнанацыянальнага страйку? Як хутка ён нанясе, як вы сказалі, «максімальную эканамічную шкоду незаконнай уладзе»?

– Прыпыненне любога прамысловага гіганта можа выклікаць эфект даміно. Калі так здарыцца, што 26 кастрычніка спыніцца «Беларуськалій», услед за ім, цягам некалькіх гадзінаў, спыніцца «Гродна Азот». Яго падтрымаюць і жодзінскі БелАЗ, і менскі МТЗ.

Думаю, што я не перабольшваю, сцвярджаючы, што гэта выкліча эфект ядзернай бомбы. Хацелася б, каб гэты працэс пачаў «Беларуськалій», таму што гістарычна шахцёры заўсёды адносіліся да найбольш прагрэсіўнай, рэвалюцыйна настроенай часткі насельніцтва.

– Калі ў жніўні пачаліся страйкі, Лукашэнка моцна перанерваваўся. Памятаеце, як працоўныя МЗКЦ яму крычалі: «Афіцэр, застрэлься!»?

– Я мяркую, што для дзейнай улады страйк на прадпрыемствах – гэта найбольш эфектыўная і смяротная зброя, таму што адразу ўводзіцца ў дзеянне эканамічны складнік. Наша Беларусь – не такая багатая дзяржава, якая можа ўзяць нейкую паўзу для эканомікі. У нас кожны рубель на рахунку. Мы павінны буйныя сумы ўсяму свету.

Па-другое, забастоўка прадпрыемстваў – гэта забастоўка працоўных. Простых працоўных, простых людзей. І гэта – электарат. Гэта значыць, нават псіхалагічна ўлады гэтага вельмі баяцца. Нават проста псіхалагічна – гэта ўсё тая ж ядзерная бомба для ўлады.

– На які дзень усеагульнага страйку Лукашэнка капітулюе?

– Разумееце, усеагульны страйк – гэта адно з важных звёнаў ланцуга дзеянняў. Я думаю, што пасля яго пачатку ўжо ўсе падзеі будуць развівацца па-іншым сцэнары.

Забастоўка – гэта як важны складнік агульнай праграмы. Сёння мы спынілі прадпрыемствы, а заўтра нам застанецца толькі сабрацца каля ключавых органаў улады. Я кажу ў прамым сэнсе: сёння мы не ідзем на працу, а заўтра мы выходзім на вуліцы. І ідзем не па Партызанскім праспекце, а збіраемся каля ключавых органаў улады: палац Лукашэнкі, галоўныя плошчы гарадоў і іншыя месцы, дзе знаходзяцца важныя органы ўлады. І на гэтым усё. Я думаю, гэта зойме тыдзень, больш рэжым не вытрымае.

– Можа, нават дні тры, як было пры ГКЧП?

– Так, можа, і дні тры. Гэта значыць, змена ўлады ў такім выпадку – гэта пытанне дзён. Таму што гэта ўжо будзе сапраўды бой, як я яго назваў першапачаткова.

– Чаму гэтым разам важна не спыніцца?

– Я так скажу: не спыніцца і масава падняцца. Усім кансалідавацца вакол гэтай агульнай мэты.

Гэта трэба з адной прычыны. Чым карацейшы будзе бой – тым меншыя будуць людскія страты і эканамічныя страты. Я не кажу, што нехта загіне, я маю на ўвазе ўвогуле – каб людзі як мага менш пацярпелі. Гэта трэба зрабіць дружна, разам, рэзанансна.

Чаму салдатам падчас пераходу праз мост даюць каманду: «Вольна»? Каб не было рэзанансу і мост не паваліўся. Дакладна гэтаксама і ў нашым пытанні: калі мы разам, дружна пляснем у ладкі – то рэжым разваліцца. Таму, як і ў любой вулічнай бойцы, прашу прабачэння за прыклад, хай лепш гэтая бойка будзе карацейшай.

Напісаць каментар 42

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках