«Пуцін гатовы здаць «ДНР» і «ЛНР», засталося толькі дамовіцца»

Расейскі апазіцыйны палітык - пра сітуацыю ў Крамлі і на Данбасе.

Адстаўка Уладзіслава Суркова і прызначэнне замест яго Дзмітрыя Казака сведчыць аб тым, што прэзідэнт РФ Уладзімір Пуцін гатовы дамаўляцца і "здаць" ДНР і ЛНР Украіне. Пра гэта ў інтэрв'ю Апострофу распавёў былы дэпутат Дзяржаўнай Думы РФ Ілля Панамароў.

- Пракаментуйце адстаўку Суркова. Вы разумееце, што цяпер адбываецца ў Расеі?

- Я мяркую, што гэта прамы вынік нармандскага саміту, які адбыўся ў снежні. З рэакцыі Суркова яшчэ тады было зразумела, што ўкраінскі бок яго перамог, бо ён паабяцаў Пуціну, што будуць падпісаны розныя дакументы.

- Што ён прыедзе на ўсё гатовае?

- Так, але гэтага не адбылося, то ёсць Зяленскі ў гэтым выпадку іх перайграў. Таму прызначылі Дзмітрыя Казака, які будучы ва ўрадзе, адказваў за газавыя перамовы. Для нас гэта добра, таму што Казак, у адрозненне ад Суркова - гэта не палітычны чалавек. У яго няма нейкага свайго парадку дня. Ён не інтрыган як Уладзіслаў Юр'евіч, але і не той чалавек, які будзе будаваць ДНР і ЛНР. Адпаведна, задача Казака - гэта зачысціць хвасты. Тое, што прызначаюць Казака - гэта стоадсоткавая прыкмета таго, што Пуцін хоча дамовіцца і ДНР і ЛНР ён здасць. Зараз задача гэтага новага чалавека - дамагчыся максімальна прымальных умоў. Я даўно яго ведаю і ведаю, што ён рабіў у Расеі. Калі такая задача пастаўлена, значыць ён будзе яе дамагацца.

- Ці праўдзівая інфармацыя, што Пуцін рыхтуе сабе пераемніка? Наколькі гэта цяпер магчыма? І хто гэта можа быць?

- На гэтую тэму яшчэ рана казаць. У Пуціна ёсць час да 2024 года. Ён усё пастановы прымае ў апошні момант. Проста колькасць гэтых абмеркаванняў у Расеі перавысіла нейкую разумную велічыню, і таму Пуцін цяпер кінуў косць усёй расейскай палітычнай эліце, маўляў, глядзіце - з'явіўся пэўны сцэнар транзіту ўлады. Хоць зразумела, што слова "транзіт" - гэта слова-падманка, бо, што б там не адбылося, Пуцін застанецца ва ўладзе. Пытанне толькі - у якой якасці.

- Ёсць яшчэ меркаванне, што Пуцін распусціў урад, каб падвысіць сабе рэйтынг.

- Усе перамены людзьмі ўспрымаюцца з даверам. Але як паказала апошняя сацыялогія, ён павысіў свой рэйтынг ўсяго на 2%. Я думаю, што асноўны сэнс змены ўрада ў кароткатэрміновым плане - гэта эфект навізны. У доўгатэрміновым жа плане, калі прэзідэнт прызначае на пасаду прэм'ера чалавека не настолькі палітычна раскручанага, як Дзмітрый Мядзведзеў, а такога, чыста тэхнічнага, як Міхаіл Мішусцін, то гэта значыць, што ўсю адказнасць за хібы Пуцін бярэ на сябе. Асноўны сэнс адстаўкі ўрада акурат ў тым, каб вывесці Мядзведзева з-пад удару і для таго, каб Мядзведзеў быў чысценькі, калі спатрэбіцца рэалізоўваць яшчэ раз сцэнар з ракіроўкамі.

- Кажуць, што гэта было б увогуле абсурдна - яшчэ раз рабіць схему, пры якой Мядзведзеў - прэзідэнт.

- Вы ведаеце, у расейскай палітыцы шмат адбываецца абсурдных рэчаў, але з пункту гледжання Пуціна, ён упэўнены, што Мядзведзеў яго не падмане. Акрамя таго, у гэтым і сэнс папраўкі ў Канстытуцыю - зрабіць так, каб чалавек не мог займаць пасаду прэзідэнта больш за два тэрміны. Але гэтая папраўка не пра Пуціна, а пра Медведева. Ён як бы кажа расейскай эліце: хлопцы, калі будзе Мядзведзеў, то ён сапраўды зойдзе толькі на адзін тэрмін. Але я ўсё роўна думаю, што прыярытэтным сцэнаром для Пуціна з'яўляецца саюз з Беларуссю. Я думаю, што для гэтага ён і пускае грамадскую думку па следзе ўнутраных пераўтварэнняў у Расеі, каб абмяркоўвалася менавіта гэта, а тэма Беларусі будзе выведзеная з абмеркавання.

- Чаго тады чакаць Украіне ад гэтых перамен у РФ? І ці варта чакаць паслаблення пазіцый Расеі на Нармандскай сустрэчы, якая пройдзе ўжо ў Бэрліне?

- Як мяркуецца яна пройдзе ў сакавіку. У выніку, у кожным выпадку ўсё ўпрэцца ў праблему кантролю над мяжой, таму што ўсе іншыя рэчы, я думаю, яны рэалізуюцца. Магчыма, прыйдзецца зрабіць нейкія саступкі ў моўным пытанні, каб даць нейкія гарантыі расейскай мове на гэтых тэрыторыях. Напэўна Расеі трэба будзе забраць дадому шэраг ключавых верхаводаў ДНР і ЛНР. Я не бачу ў гэтым ніякай праблемы, а вось пытанне аднаўлення суверэнітэту і кантролю над мяжой, вось тут акурат ёсць нюансы. Я думаю, што гэта і будзе асноўным пунктам перамоў у сакавіку ў Бэрліне.

- Гэта значыць Пуцін ужо зразумеў, што ніхто не будзе гуляць паводле ягоных правіл? І прэзідэнт не такі ўжо "зялёны" чалавек у палітыцы?

- Усё "зялёныя чалавечкі", як вядома, па той бок мяжы, а наш зялёны чалавечак - гэта яшчэ той моцны арэшак. Таму я думаю, што Пуцін цяпер зусім па іншаму на яго паглядзеў. Цяпер гутарка будзе цалкам на роўных, гэта значыць трэба таргавацца. Я абсалютна ўпэўнены, што Пуцін хоча дасягнуць дамоўленасцяў і прызначэнне Казака лішні раз гэта даводзіць. Пуціну трэба выходзіць з-пад санкцый, прынамсі, еўрапейскіх. Пуцін паказаў тое, што цяпер ён магчыма і гатовы прагінацца - гэта паказала гісторыя і з газавым транзітам, калі ён пайшоў на выплату трох мільярдаў завінавачанасці. У яго пазіцыя зараз больш канструктыўная у параўнанні з тым, што было да таго. Зразумела, што наконт Крыму мы ніякага прагрэсу не атрымаем, але з Данбасам, я думаю, што ў 2020 годзе можа быць укладзены мір.