Шэсць сакрэтаў скандынаўскага шчасця

Усё больш людзей у свеце цікавіцца хюгге.

Датчане вельмі пастараліся, каб у іх жыцці было менш непатрэбнай барацьбы: з коркамі, з ямамі на дарогах, з нелагічнымі законамі, з грамадскім транспартам, з шумнымі суседзямі, піша ў артыкуле для «Нового времени» кандыдат псіхалагічных навук Алена Любчанка.

Сягоння вялікая мода на шчасце. І мне захацелася зразумець, як так выйшла, што людзі, якія жывуць там, дзе непагодных дзён удвая больш, чым сонечных, зіма і гідкае міжсезонне доўжацца добрых дзесяць месяцаў, а салодкай садавіны наогул няма, - умеюць пры гэтым быць безумоўна шчаслівымі.

Увогуле, ніжэй шэсць важных высноў пра псіхалогію шчасця, прывезеную мной з Капенгагена.

1. Не варта гнацца за модай на шчасце.

Вы заўважылі, што мы сталі мерацца шчасцем? «Быць шчаслівым» - цяпер як чарговы пункт у вялікім спісе патрабаванняў да сябе. Нарадзіла? Схуднела? Падарожнічаеш? Даць справаздачу як мага большай колькасці людзей (для гэтага і існуюць сацыяльныя сеткі). Сучасная мода робіць шчасце дасягненнем, атрыбутам. Хоць гэта ў корані супярэчыць самой ідэі хюгге - мастацтву быць шчаслівым.

Як ні парадаксальна, у словазлучэнні «быць шчаслівым» галоўнае слова «быць». Жыць паўнатой моманту, быць сабой, чуць свае жаданні і разумець, што ўнутраная паўната і згода з сабой важней за любую моду.

2. Ствараць шчасце і радавацца працэсу.

Чаму датчан з году ў год прызнаюць самай шчаслівай нацыяй у свеце, становіцца зразумела ўжо ў аэрапорце Капенгагена: падлогі там высланыя ўтульным, нацёртым воскам дубовым паркетам, па сценах развешаны карціны і канцэптуальныя плакаты, пахне знакамітай дацкай выпечкай.

Менш выхваляння, пабольш добрых спраў

Ад усяго гэтага міжволі расслабляешся, перастаеш удзельнічаць у звыклай гонцы «хто першы да пашпартнага кантролю», бо ўсе рэцэптары сігналяць: ты прыляцеў, ты дома, пра цябе ўжо паклапаціліся, табе не трэба нікуды бегчы.

Датчане вельмі пастараліся, каб у іх жыцці было менш непатрэбнай барацьбы: з коркамі, з ямамі на дарогах, з нелагічнымі законамі, з грамадскім транспартам, з шумнымі суседзямі і іншымі нязручнасцямі.

Яны ўсё гэта зрабілі самі. У іх непараўнальна больш суровая зіма, аднак непараўнальна больш якасны асфальт. У іх каля кожнага пад'езда квітнее ружовы куст. Як у іх атрымліваецца? Тлумачу.

3. Працэс стварэння шчасця - і ёсць шчасце.

Радасна важдацца з кветкамі, таму што я гэта люблю, - гэта простае шчасце хюгге. Не блытаць з «упасці на агародзе, а інакш што людзі скажуць?»

Весела насіцца на роварах пад праліўным дажджом - гэта таксама псіхалогія хюгге. Не блытаць з «бегаць п'янай кампаніяй і гарлапаніць, чаму няма падстрэшка на прыпынку». Не шумець, не пакідаць за сабой смецце, не крычаць, чаму ўсё так дрэнна, ці не змагацца, сашчапіўшы зубы і ненавідзячы ўсё вакол, а з задавальненнем ствараць сваё шчаслівае жыццё – асаблівае задавальненне хюгге.

4. Адпусціць напружанне.

Хюгге - гэта адсутнасць высілкаў. Перш за ўсё ўнутраных.

Сваіх суграмадзян я бачу ў пастаянных унутраных бітвах, канфліктах, штодзённым даказванні чагосьці сабе і іншым. Усе, ад усіх чагосьці хочуць і патрабуюць. А яшчэ нашаму чалавеку ўсе вінныя, і ён увесь час абураны: дзе? Як гэта ўсё далёка ад шчасця.

І добра б патрабаванні іншых. Большасць украінцаў незадаволеныя не толькі блізкімі, уладай, краінай, надвор'ем. Галоўнае - яны незадаволеныя самімі сабой. І тут ужо сапраўды не да хюгге.

Шчасце - гэта пакінуць у спакоі сябе і іншых, перастаць параўноўваць, выдыхнуць і прадставіць, што мы нічога нікому не павінны нарадзіць, пасадзіць, абараніць і выглядаць «да гэтых год".

5. Быць натуральным ва ўсім.

Гэта тое, што здымае 90% непатрэбных высілкаў з папярэдняга пункта.

Нідзе не сустракала столькі прыгожых сівавалосых жанчын, як у Даніі. Нідзе не сустракала жанчын з такімі прыгожымі маршчынамі - і ў той жа час такіх маладых, энэргічных, сэксуальных. Старэнне натуральнае. І мясцовыя з гэтай нагоды не напружваюцца, не пакутуюць, не трывожацца. Ездзяць сабе да ста гадоў на веласіпедах па ціхім парках, сочаць за здароўем, бегаюць, задаволеныя, па набярэжных. Усё, што натуральна, - прыгожа, уважаюць датчане. А таму носяць зручнае адзенне і абутак, ядуць натуральныя прадукты і берагуць кожны сантыметр сваёй дзіўнай прыроды.

6. Вызваліць жыццё для важнага.

Вядома, усё ўзаемазвязана і працуе ў комплексе. Захаваны старадаўні горад, у якім няма ніводнага білборда або рэкламнага плаката на доме; усе аўто з магутнымі фільтрамі і чыстае паветра, нават калі шпацыруеш уздоўж трасы; некалькі велізарных паркаў і пітная вада з-пад крана - гэта якасць жыцця, якае здымае стрэс і стомленасць, дадае здароўя і прыгажосці.

Аднак найважней парадак унутры. Згодна з хюгге, з яго ўсё пачынаецца. Калі цэлая нацыя жыве па прынцыпе «калі добра ўсім, тады добра і мне» - гэта вельмі ўплывае на ўзровень шчасця.

Хюгге - гэта стаўленне да сябе і да жыцця. Гэта разуменне, што добра, а што дрэнна. Гэта менш выхваляння, больш натуральнасці і добрых спраў. Гэта клопат пра сябе, пра дзяцей, пра навакольных людзей, пра прыроду, пра свой горад, пра тое, каб жыць з сэнсам, а не па модзе. Клопат пра самыя важныя рэчы. Вось так атрымліваецца шчасце.